Rozdział 2 - Zasady ustalania wysokości nagród. - Nagradzanie za uruchomienie nowych produkcji, doskonalenie techniki i wprowadzenie do przemysłu osiągnięć nauki i techniki.

Monitor Polski

M.P.1956.105.1202

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1956 r.

Rozdział  II

Zasady ustalania wysokości nagród.

§  4.

1. Wysokość nagród należy ustalić na podstawie efektów ekonomicznych uzyskanych w ciągu roku przez gospodarkę narodową w wyniku wprowadzenia osiągnięć, o których mowa w § 1.

2. Efekt ekonomiczny uzyskany w ciągu roku, stanowiący podstawę do ustalania wysokości nagród, należy obliczać przy pełnym wprowadzeniu wyników do produkcji, jednakże w okresie nie dłuższym niż 3 lata od daty wprowadzenia.

§  5.

1. Przy ustalaniu wysokości nagród za osiągnięcia związane z uruchomieniem nowych i udoskonaleniem produkowanych maszyn, urządzeń, tworzyw i wyrobów należy kierować się, wytycznymi zawartymi w poniższej tabeli:

Uzyskana oszczędność roczna w złotych	Wysokość nagrody
do 200 tysięcy zł	do 30%
od 200 tysięcy do 500 tysięcy zł	do 25%
od 500 tysięcy do 1 miliona zł	do 20%
od 1 miliona do 5 milionów zł	do 15%
od 5 milionów do 20 milionów zł	do 10%
od 20 milionów do 50 milionów zł	do 5%
powyżej 50 milionów zł	do 3%

2. Za opracowanie i wprowadzenie w zakładzie produkcyjnym nowych metod technologicznych lub procesów produkcyjnych nagrody należy ustalać w wysokości: w zakładach produkcji masowej i wielkoseryjnej - do 15% uzyskanych efektów ekonomicznych i w zakładach produkcji małoseryjnej i indywidualnej - do 30% tych efektów.

3. W razie gdy przedmiotem opracowania jest szczególnie trudne zagadnienie, którego rozwiązanie lub wprowadzenie wyników do produkcji wymaga przeprowadzenia badań naukowych i prac doświadczalno-konstrukcyjnych albo zorganizowania brygady spośród pracowników instytutów naukowo-badawczych, zakładów naukowych, centralnych biur konstrukcyjnych i zakładów przemysłowych wprowadzających osiągnięcia do produkcji, wysokość nagrody powiększa się o 1/3 w stosunku do wytycznych zawartych w tabeli.

§  6.

1. Właściwi ministrowie mogą w zależności od stopnia ważności zagadnienia dla gospodarki narodowej, trudności technicznych przy opracowywaniu, stopnia nowości technicznej, terminowości wykonania i innych podobnych okoliczności podnoszących wartość opracowania, zwiększać lub obniżać wysokość nagród w stosunku do wytycznych określonych w § 5 ust. 1 i 2.

2. W przypadku szczególnych trudności w obliczeniu efektów ekonomicznych wysokość nagrody ustala właściwy minister szacunkowo.