Nagradzanie za uruchomienie nowych produkcji, doskonalenie techniki i wprowadzenie do przemysłu osiągnięć nauki i techniki.

Monitor Polski

M.P.1956.105.1202

Akt utracił moc

Wersja od: 29 grudnia 1956 r.

UCHWAŁA NR 743

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 listopada 1956 r.

w sprawie nagradzania za uruchomienie nowych produkcji, doskonalenie techniki i wprowadzenie do przemysłu osiągnięć nauki i techniki.

W celu przyśpieszenia postępu techniki pobudzania twórczej inicjatywy pracowników w kierunku doskonalenia techniki i organizacji produkcji, przyśpieszenia uruchomienia nowych maszyn, tworzyw i wyrobów, polepszenia ich jakości i własności użytkowych oraz osiągnięcia na tej drodze postępu ekonomicznego i obniżki kosztów własnych Rada Ministrów uchwala, co następuje:

Rozdział  I

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Za opracowanie i wprowadzenie do produkcji nowych maszyn, urządzeń, tworzyw i wyrobów, unowocześnienie i udoskonalenie produkowanych asortymentów, opracowanie i wprowadzenie nowych lub udoskonalonych metod technologicznych i procesów produkcyjnych właściwi ministrowie przyznają pracownikom, o których mowa w § 2, nagrody na zasadach określonych niniejszą uchwałą.

2. Nagrody przyznawane są zarówno w przypadkach, gdy osiągnięcia, o których mowa w ust. 1, są oparte na krajowych pracach naukowo-badawczych lub rozwiązaniach konstrukcyjnych i doświadczeniach produkcyjno-technicznych, jak również gdy zostały wykorzystane, adaptowane i wprowadzone do produkcji osiągnięcia zagraniczne. Wykorzystanie i wprowadzenie do produkcji osiągnięć, o których mowa w ust. 1, a w szczególności osiągnięć zagranicznych, nie może naruszać praw innych osób, chronionych na podstawie przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie wynalazków, wzorów i znaków towarowych (Dz. U. Nr 39, poz. 384 z późniejszymi zmianami).

§ 2. Za osiągnięcia, o których mowa w § 1, nagradzani są pracownicy biur projektów i biur konstrukcyjnych, instytutów naukowo-badawczych i zakładów przemysłowych biorących udział w prowadzeniu prac naukowo-badawczych, doświadczalnych, konstruktorskich, opanowaniu i wprowadzaniu ich wyników, uruchamianiu produkcji, pracownicy pełniący nadzór nad wykonaniem, badaniem i wprowadzaniem prototypów, pierwowzorów i nowych produkcji oraz pracownicy centralnych zarządów i jednostek równorzędnych, a także pracownicy ministerstw odpowiedzialnych i nadzorujących wykonanie prac w zakresie wprowadzenia nowej techniki lub uczestniczących w ich opracowaniu.

§ 3. Właściwi ministrowie na podstawie zadań narodowego planu gospodarczego ustalają na początku roku planowego wykaz ważniejszych zagadnień z dziedziny nowej techniki w zakresie objętym niniejszą uchwałą i określają grupy pracowników przewidzianych do ich wykonania. Właściwi ministrowie mogą w ciągu roku rozszerzyć wykaz zagadnień i powiększać grupy pracowników przewidzianych do ich wykonania.

Rozdział  II

Zasady ustalania wysokości nagród.

§  4.

1. Wysokość nagród należy ustalić na podstawie efektów ekonomicznych uzyskanych w ciągu roku przez gospodarkę narodową w wyniku wprowadzenia osiągnięć, o których mowa w § 1.

2. Efekt ekonomiczny uzyskany w ciągu roku, stanowiący podstawę do ustalania wysokości nagród, należy obliczać przy pełnym wprowadzeniu wyników do produkcji, jednakże w okresie nie dłuższym niż 3 lata od daty wprowadzenia.

§  5.

1. Przy ustalaniu wysokości nagród za osiągnięcia związane z uruchomieniem nowych i udoskonaleniem produkowanych maszyn, urządzeń, tworzyw i wyrobów należy kierować się, wytycznymi zawartymi w poniższej tabeli:

Uzyskana oszczędność roczna w złotych	Wysokość nagrody
do 200 tysięcy zł	do 30%
od 200 tysięcy do 500 tysięcy zł	do 25%
od 500 tysięcy do 1 miliona zł	do 20%
od 1 miliona do 5 milionów zł	do 15%
od 5 milionów do 20 milionów zł	do 10%
od 20 milionów do 50 milionów zł	do 5%
powyżej 50 milionów zł	do 3%

2. Za opracowanie i wprowadzenie w zakładzie produkcyjnym nowych metod technologicznych lub procesów produkcyjnych nagrody należy ustalać w wysokości: w zakładach produkcji masowej i wielkoseryjnej - do 15% uzyskanych efektów ekonomicznych i w zakładach produkcji małoseryjnej i indywidualnej - do 30% tych efektów.

3. W razie gdy przedmiotem opracowania jest szczególnie trudne zagadnienie, którego rozwiązanie lub wprowadzenie wyników do produkcji wymaga przeprowadzenia badań naukowych i prac doświadczalno-konstrukcyjnych albo zorganizowania brygady spośród pracowników instytutów naukowo-badawczych, zakładów naukowych, centralnych biur konstrukcyjnych i zakładów przemysłowych wprowadzających osiągnięcia do produkcji, wysokość nagrody powiększa się o 1/3 w stosunku do wytycznych zawartych w tabeli.

§  6.

1. Właściwi ministrowie mogą w zależności od stopnia ważności zagadnienia dla gospodarki narodowej, trudności technicznych przy opracowywaniu, stopnia nowości technicznej, terminowości wykonania i innych podobnych okoliczności podnoszących wartość opracowania, zwiększać lub obniżać wysokość nagród w stosunku do wytycznych określonych w § 5 ust. 1 i 2.

2. W przypadku szczególnych trudności w obliczeniu efektów ekonomicznych wysokość nagrody ustala właściwy minister szacunkowo.

Rozdział  III

Wypłacanie nagród.

§  7.

1. Wypłata nagród następuje po wprowadzeniu do produkcji wyników prac, o których mowa w § 1.

2. Przed wprowadzeniem wyników do produkcji właściwy minister może wypłacać zaliczki na poczet nagrody w miarę wykonywania i przyjmowania poszczególnych etapów prac.

§ 8. W razie opóźnienia planowanych terminów wykonania prac związanych z wprowadzeniem nowej techniki właściwy minister może pozbawić winnych opóźnienia całkowicie lub częściowo nagrody.

§ 9. Niewykonanie przez zakłady produkcyjne planowych zadań w zakresie produkcji, obniżki kosztów remontów, inwestycji itp. nie może być powodem nieprzyznania lub zmniejszenia nagrody.

§ 10. Jeżeli efekt ekonomiczny, uzyskany przez gospodarkę narodową i będący podstawą do ustalenia wysokości nagrody, obliczony został wadliwie i korzyści gospodarcze osiągnięte faktycznie okazały się większe niż obliczono początkowo, właściwy minister może w ciągu 3 lat od wprowadzenia do produkcji osiągnięć, o których mowa w § 1, zlecić wypłacenie dodatkowej nagrody w wysokości uwzględniającej faktycznie uzyskane efekty.

§ 11. Kwoty otrzymane przez pracowników tytułem nagród są wolne od podatków i ciężarów publiczno-prawnych.

Rozdział  IV

Źródła finansowania.

§ 12. Na finansowanie nagród przewidzianych w niniejszej uchwale zainteresowani ministrowie utworzą fundusz nagród z narzutów na koszty przedsiębiorstw im podległych.

§  13.

1. Narzuty powinny być ustalane w wysokości zapewniającej pokrycie przewidywanych na dany rok nagród.

2. Uchwała Rady Ministrów w sprawie zatwierdzenia narodowego planu gospodarczego ustali corocznie wysokość kwot przeznaczonych na te nagrody i rozdział ich na poszczególne resorty.

3. Nagrody mogą być przyznawane i wypłacane jedynie w ramach kwot przewidzianych dla danego resortu stosownie do przepisu ust. 2.

§  14.

1. Funduszem nagród dysponuje właściwy minister.

2. Właściwi ministrowie mogą przeznaczyć nagrody ze swego funduszu nagród dla pracowników innych resortów, a zwłaszcza dla pracowników jednostek podległych Polskiej Akademii Nauk i Ministrowi Szkolnictwa Wyższego, biorących udział w pracach, o których mowa w § 2.

3. Właściwi ministrowie mogą swoje uprawnienia w zakresie nagradzania, określone w niniejszej uchwale, przekazać organom podległym.

4. Środki przekazane zakładom pracy pozostają w dyspozycji rady robotniczej.

§ 15. Właściwi ministrowie wydadzą w swoim zakresie działania w porozumieniu z odpowiednimi zarządami głównymi związku zawodowego regulaminy w celu dostosowania przepisów niniejszej uchwały do specyfiki podległych im resortów, a przede wszystkim ustalające szczegółowe zasady określenia wysokości nagród, obliczenia efektów gospodarczych, podziału prac na etapy uprawniające do wypłacania zaliczek na nagrody oraz trybu dokonywania wypłaty nagród.

Rozdział  V

Przepisy przejściowe i końcowe.

§ 16. Przepisy niniejszej uchwały nie mają zastosowania do prac i osiągnięć, o których mowa w § 1 ust. 1, stanowiących wynalazki, wzory użytkowe, udoskonalenia techniczne i usprawnienia w rozumieniu przepisów o wynalazczości pracowniczej, za które to projekty racjonalizatorskie przysługują wynagrodzenie ustalone przepisami uchwały nr 911 Rady Ministrów z dnia 12 listopada 1955 r. w sprawie zasad wynagradzania twórców pracowniczych wynalazków, wzorów użytkowych, udoskonaleń technicznych i usprawnień (Monitor Polski Nr 122, poz. 1597) i zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 8 czerwca 1956 r. w sprawie rozpowszechniania pracowniczych wynalazków, wzorów użytkowych, udoskonaleń technicznych i usprawnień (Monitor Polski Nr 49, poz. 564).

§ 17. Otrzymujący nagrodę w trybie określonym niniejszą uchwałą nie może otrzymać za to samo osiągnięcie innego wynagrodzenia, nagrody lub premii, z wyjątkiem nagrody państwowej za osiągnięcia w dziedzinie nauki i postępu technicznego.

§ 18. Traci moc uchwała nr 381 Prezydium Rządu z dnia 26 maja 1951 r. w sprawie premiowania pracowników przemysłu maszynowego za opracowanie i uruchomienie nowej produkcji (Monitor Polski z 1951 r. Nr A-51, poz. 680 i z 1955 r. Nr 100, poz. 1394) oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie wymienionej uchwały.

§ 19. Wykonanie uchwały porucza się zainteresowanym ministrom.

§ 20. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.