Iran-Polska. Umowa o współpracy gospodarczej. Teheran.2015.09.26.

Monitor Polski

M.P.2017.922

Akt obowiązujący

Wersja od: 20 czerwca 2017 r.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Islamskiej Republiki Iranu o współpracy gospodarczej,

podpisana w Teheranie dnia 26 września 2015 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Islamskiej Republiki Iranu, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",

pragnąc dalszego umacniania wzajemnych relacji,

przekonane o potrzebie trwałej i efektywnej współpracy leżącej w interesie obu państw Umawiających się Stron,

działając w zgodzie z prawem międzynarodowym wiążącym Umawiające się Strony,

uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, które wiążą państwa Umawiających się Stron w dziedzinie współpracy gospodarczej,

mając na uwadze członkostwo Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej,

potwierdzając zainteresowanie wzmacnianiem wzajemnej współpracy,

uzgodniły co następuje:

Artykuł  1

Umawiające się Strony będą sprzyjać rozwojowi wzajemnie korzystnej współpracy gospodarczej we wszystkich dziedzinach i sektorach gospodarki na zasadach równości i wzajemnych korzyści, zgodnie z prawem obowiązującym w państwach Umawiających się Stron.

Artykuł  2

1. Współpraca, o której mowa w artykule 1, będzie realizowana w szczególności poprzez:

1) współdziałanie w ramach niniejszej Umowy obejmujące między innymi następujące dziedziny gospodarki:

a) przemysł,

b) elektroenergetykę i ciepłownictwo,

c) paliwa,

d) górnictwo,

e) transport,

f) rolnictwo,

g) turystykę,

h) małe i średnie przedsiębiorstwa,

i) finansowanie projektów gospodarczych,

j) ochronę środowiska,

k) budownictwo, ze szczególnym uwzględnieniem budownictwa energooszczędnego;

2) współdziałanie w dziedzinie certyfikacji i standaryzacji;

3) rozwój usług konsultingowych, prawnych, bankowych i technicznych, w tym wspomagających realizację projektów inwestycyjnych na terytorium obu państw Umawiających się Stron;

4) inicjowanie i popieranie różnorodnych form kontaktów, w tym wymiany specjalistów i personelu technicznego, współpracy przy transferze technologii ochrony środowiska, współpracy naukowej i wymiany kadry naukowej, szkoleń, udziału w targach i wystawach, misjach gospodarczych, przedsięwzięciach promocyjnych i innych przedsięwzięciach związanych ze współpracą gospodarczą i turystyczną;

5) sprzyjanie współpracy między podmiotami gospodarczymi, w tym małymi i średnimi przedsiębiorcami.

2. W celu realizacji współpracy określonej w niniejszej Umowie, Umawiające się Strony będą zachęcać właściwe jednostki oraz sektor prywatny do poszukiwania możliwości współpracy projektowej w różnych dziedzinach gospodarczych.

Artykuł  3

1. Właściwe organy Umawiających się Stron będą sprzyjać tworzeniu przedstawicielstw, oddziałów lub jednostek promujących działalność gospodarczą państwa drugiej Umawiającej się Strony.

2. Zasady tworzenia i prowadzenia działalności przez przedstawicielstwa, oddziały i inne jednostki promujące działalność gospodarczą określa prawo obowiązujące w państwie Umawiającej się Strony, na terytorium którego podejmują one działalność.

Artykuł  4

W celu ułatwienia rozwoju współpracy gospodarczej właściwe organy Umawiających się Stron, zgodnie z prawem obowiązującym w państwach Umawiających się Stron, będą dokonywać wymiany informacji w zakresie:

1) prawa regulującego: warunki prowadzenia działalności gospodarczej, inwestycje, standaryzację i certyfikację, warunki udzielania koncesji, licencji i zezwoleń, ochronę własności intelektualnej i przemysłowej, w tym praw autorskich i pokrewnych oraz inne dziedziny stanowiące przedmiot wzajemnego zainteresowania;

2) przedsięwzięć sprzyjających nawiązywaniu kontaktów między potencjalnymi partnerami gospodarczymi, w tym w zakresie organizacji wystaw, targów i misji gospodarczych;

3) przedsięwzięć sprzyjających nawiązywaniu kontaktów naukowo-technicznych, sprzyjających transferowi wiedzy, doświadczeń i technologii w zakresie ochrony środowiska, w trakcie konferencji, seminariów oraz spotkań przedsiębiorców.

Artykuł  5

1. W celu wdrażania postanowień niniejszej Umowy Umawiające się Strony powołują Wspólną Komisję do spraw Współpracy Gospodarczej, zwaną dalej "Komisją".

2. Do zadań Komisji należy w szczególności:

1) dokonywanie analizy stanu wykonania postanowień niniejszej Umowy;

2) dokonywanie okresowych przeglądów i ocen współpracy gospodarczej;

3) przygotowywanie propozycji zmierzających do dalszego rozwoju współpracy gospodarczej;

4) identyfikacja problemów ograniczających rozwój współpracy gospodarczej i proponowanie odpowiednich działań w celu ich eliminacji;

5) omawianie spraw spornych dotyczących stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy.

3. Komisja składa się z sekcji polskiej i irańskiej, tworzonych na zasadzie parytetu. Przewodniczącymi narodowych sekcji Komisji będą ministrowie właściwi do spraw gospodarki w każdym państwie Umawiających się Stron. Każdy z przewodniczących wyznacza swojego zastępcę, sekretarza i pozostałych członków swojej sekcji. W razie konieczności, każda sekcja może zaprosić ekspertów i doradców na posiedzenia Komisji.

4. W ramach Komisji mogą być powoływane:

1) stałe grupy robocze do spraw współpracy w wybranych dziedzinach gospodarki;

2) czasowo działające zespoły eksperckie dla opracowywania szczegółowych tematów współpracy gospodarczej.

5. Komisja będzie się zbierać na posiedzenia w terminach uzgodnionych przez przewodniczących narodowych sekcji, na przemian w Rzeczypospolitej Polskiej i w Islamskiej Republice Iranu.

6. Każda z Umawiających się Stron będzie ponosić koszty swoich delegacji na posiedzenia Komisji.

7. Z posiedzeń Komisji sporządzany będzie protokół w języku polskim, farsi i angielskim podpisywany przez przewodniczących narodowych sekcji. Protokół będzie zawierał decyzje podjęte na posiedzeniu Komisji.

8. Tryb pracy Komisji określa regulamin przez nią ustanowiony.

Artykuł  6

1. Postanowienia niniejszej Umowy nie naruszają praw i zobowiązań wynikających z umów międzynarodowych, których stronami są Rzeczpospolita Polska lub islamska Republika Iranu, oraz praw i zobowiązań wynikających z ich przynależności do organizacji międzynarodowych.

2. Niniejsza Umowa nie narusza praw i zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej wynikających z członkostwa w Unii Europejskiej.

Artykuł  7

Spory dotyczące stosowania lub interpretacji niniejszej Umowy będą rozstrzygane przez Umawiające się Strony w drodze negocjacji i konsultacji.

Artykuł  8

1. Niniejsza Umowa podlega przyjęciu zgodnie z prawem państwa każdej z Umawiających się Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not. Umowa wejdzie w życie z dniem otrzymania noty późniejszej.

2. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony i może być wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą z Umawiających się Stron. W takim przypadku utraci ona moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania noty wypowiadającej.

3. Na wniosek jednej z Umawiających się Stron, niniejsza Umowa może być uzupełniona i zmieniona w formie pisemnej za obopólną zgodą.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.

Niniejszą Umowę składającą się z Preambuły oraz 8 Artykułów sporządzono w Teheranie w dniu 26 września 2015 roku, odpowiadającym 4 Mehr, 1394 r., w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim, farsi i angielskim, przy czym wszystkie teksty mają jednakową moc. W przypadku rozbieżności w interpretacji Umowy, za rozstrzygający uważa się tekst angielski.