Rozdział 1 - Przepisy ogólne. - Gospodarka finansowa państwowych przedsiębiorstw, kombinatów i zjednoczeń przemysłowych oraz budowlano-montażowych, objętych planowaniem centralnym.

Monitor Polski

M.P.1971.26.166 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1975 r.

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
Użyte w uchwale określenie:
1)
akumulacja finansowa przedsiębiorstwa - oznacza różnicę między wartością sprzedaży krajowej i na eksport według cen sprzedaży a kosztem własnym tej sprzedaży, skorygowaną o saldo strat i zysków nadzwyczajnych;
2)
wynik finansowy przedsiębiorstwa - oznacza akumulację finansową przedsiębiorstwa:
a)
zmniejszoną o:

– podatek obrotowy,

– dodatnie różnice budżetowe,

– inne odpisy, jeżeli są przewidziane w obowiązujących przepisach,

b)
zwiększoną o:

– dopłaty do cen transakcyjnych,

– akumulację pośrednią,

– dotacje przedmiotowe,

– ujemne różnice budżetowe,

– inne zwiększenia, jeżeli są przewidziane w obowiązujących przepisach;

3)
zysk lub strata - oznacza odpowiednio dodatni lub ujemny wynik finansowy przedsiębiorstwa;
4)
ceny transakcyjne - dotyczy cen transakcyjnych w eksporcie i oznacza dewizowe ceny sprzedaży FOB port polski lub franco granica Polski, przeliczone na złote według obowiązujących przeliczników; szczegółowy sposób ustalania cen transakcyjnych regulują odrębne przepisy;
5)
sprzedaż na eksport - oznacza sprzedaż za granicę na własny rachunek, to znaczy według cen transakcyjnych (w tym również za pośrednictwem jednostek handlu zagranicznego eksportujących towary na podstawie umowy komisu lub agencyjnej);
6)
produkcja przedsiębiorstw budowlano-montażowych - oznacza wykonaną siłami własnymi produkcję budowlano-montażową, produkcję pomocniczą i usługi;
7) 1
(skreślony);
8)
akumulacja pośrednia - oznacza zwrot z budżetu podatku obrotowego i dodatnich różnic budżetowych, zawartych w cenie zakupu surowców i materiałów zużytych do produkcji wyrobów sprzedanych na eksport.
§  2.
W przedsiębiorstwach przemysłowych dokonujących sprzedaży na eksport na własny rachunek wynikiem finansowym z eksportu jest różnica między wartością sprzedaży na eksport według cen transakcyjnych a wartością tej sprzedaży według cen fabrycznych, zwiększona o dopłaty do cen transakcyjnych i o akumulację pośrednią, skorygowana o saldo strat i zysków nadzwyczajnych związanych z eksportem oraz zmniejszoną o prowizję jednostek handlu zagranicznego i prowizję agenta zagranicznego. Przy ustalaniu wartości sprzedaży według cen fabrycznych należy uwzględniać obowiązujące na podstawie odrębnych przepisów dodatki do cen uzyskiwane przez przedsiębiorstwo w związku z zastosowaniem - na uzasadnione żądanie odbiorcy zagranicznego - specjalnych norm technicznych, specjalnych opakowań itp.
§  3.
1.
W przedsiębiorstwach budowlano-montażowych, dokonujących sprzedaży na eksport na własny rachunek, wynikiem finansowym z eksportu jest różnica między wartością sprzedaży na eksport według cen transakcyjnych, a kosztem własnym tej sprzedaży, obejmującym również prowizje jednostek handlu zagranicznego i prowizję agenta zagranicznego, zwiększona o dopłaty do cen transakcyjnych oraz o akumulację pośrednią i skorygowana o saldo strat i zysków nadzwyczajnych związanych z eksportem.
2.
W uzasadnionych wypadkach wynik finansowy z eksportu przedsiębiorstw przemysłowych dokonujących sprzedaży na własny rachunek może być ustalany według zasad określonych w ust. 1, za zgodą Ministra Finansów wyrażoną na wniosek właściwego ministra.
3.
Przedsiębiorstwa, które nie dokonują sprzedaży na eksport na własny rachunek, nie wyodrębniają wyniku finansowego z eksportu.
§  4.
1.
Wynik finansowy z eksportu wchodzi w skład łącznego wyniku finansowego przedsiębiorstwa.
2.
W uzasadnionych wypadkach rozliczenie wyniku finansowego z eksportu może być dokonywane w skali całego zjednoczenia lub branży według zasad określonych przez Ministra Finansów na wniosek właściwego ministra.
1 § 1 pkt 7 skreślony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 66 z dnia 18 marca 1974 r. (M.P.74.10.75) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 29 marca 1974 r.