§ 2. - Dopuszczenie niektórych osób do wykonywania czynności pomocnika (asystenta) mierniczego górniczego.

Monitor Polski

M.P.1950.A-73.840

Akt utracił moc

Wersja od: 1 października 1952 r.

§  2.

1. Egzamin na pomocnika (asystenta) mierniczego górniczego składa się z egzaminu pisemnego i ustnego:

1) egzamin pisemny polega na wykonaniu pomiarów poziomych i wysokościowych na kopalni. Rozmiary prac winny być tak wybrane, aby przeciętny pracownik mógł je wykonać w terenie i w biurze w ciągu 2 tygodni. Cała praca winna być wykonana samodzielnie i własnoręcznie;

2) egzamin ustny obejmuje dziedziny: techniczną i prawną oraz geologię.

W dziedzinie technicznej kandydat winien wykazać znajomość różnych metod mierzenia (miernictwo powierzchniowe i górnicze).

W dziedzinie prawa winien wykazać się znajomością przepisów prawa górniczego oraz przepisów, dotyczących prawidłowego i bezpiecznego prowadzenia zakładów górniczych.

Egzamin z geologii odbywa się w zakresie programu szkoły licealnej górniczo-mierniczej. Kandydaci, którzy przedstawią świadectwo ukończenia takiej szkoły lub szkoły równorzędnej ze stopniem co najmniej dostatecznym z geologii, są zwolnieni od egzaminu z geologii.

2. Postępowanie przy wymienionych egzaminach prowadzi się zgodnie z przepisami rozdz. III. rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 27 października 1933 r. o egzaminach osób, ubiegających się o uprawnienia do wykonywania zawodu mierniczego górniczego (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 92, poz. 709) bez uwzględnienia przepisów dotyczących rysunku próbnego oraz obowiązku stosowania § 10 (4) tegoż rozporządzenia.

3. Osoby, o których mowa w art. 162 ust. 2 prawa górniczego, wykazują dostateczne uzdolnienie praktyczne z zakresu miernictwa górniczego w sposób, przewidziany w § 2 niniejszego zarządzenia i uzyskują tytuł pomocnika (asystenta) mierniczego górniczego.