Dokonywanie odpisów amortyzacyjnych oraz finansowanie kapitalnych remontów w państwowych przedsiębiorstwach w budowie oraz w dyrekcjach budów na rok 1950.

Monitor Polski

M.P.1950.A-126.1562

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1950 r.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA FINANSÓW
z dnia 25 października 1950 r.
w sprawie dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz finansowania kapitalnych remontów w państwowych przedsiębiorstwach w budowie oraz w dyrekcjach budów na rok 1950.

Na podstawie § 1 ust. 1 pkt 3) i 10) oraz w związku z § 2 pkt 4) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 kwietnia 1950 r. w sprawie zakresu działania Ministra Finansów i zmiany zakresu działania Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego (Dz. U. R. P. Nr 22, poz. 188) zarządza się, co następuje:
Przedsiębiorstwa w budowie oraz dyrekcje budów korygują wartość eksploatowanych przez nie środków trwałych przez dokonywanie odpisów umorzeniowych księgowanych Wn 082 Ma 07.
1.
Jednocześnie tworzy się fundusz amortyzacyjny przez zaliczenie wartości zużycia eksploatowanych środków trwałych w ciężar nakładu z tytułu umorzenia środków trwałych (Wn 47 Ma 187).
2.
Nakłady te wchodzą następnie w skład nakładów inwestycyjnych i w wyniku rozliczenia poprzez klasę 7 i 9 przenoszone są w ciężar podgrupy 030.
1.
Fundusz amortyzacyjny dzieli się na:
a)
fundusz amortyzacyjny na inwestycje (1870),
b)
fundusz amortyzacyjny na kapitalne remonty (1871).
2.
Fundusz amortyzacyjny na inwestycje wynosi 60%, a na kapitalne remonty - 40% odpisów amortyzacyjnych.
3.
Władze naczelne są uprawnione do ustalenia w indywidualnych przypadkach odmiennego klucza procentowego podziału, jeśli 40% odpisów amortyzacyjnych nie zabezpieczy wykonania niezbędnych kapitalnych remontów.
Fundusz amortyzacyjny na inwestycje nie podlega odprowadzeniu na "Rachunek Inwestycyjny Banku Inwestycyjnego" w Narodowym Banku Polskim. O wartość tego funduszu należy zwiększyć zapis kredytowy na koncie 020 (Wn 1872 Ma 020). Jednocześnie należy dokonać odpowiedniego zapisu w kartotece analitycznej do podgr. 020.
Fundusz amortyzacyjny na kapitalne remonty podlega odprowadzeniu na rachunek kapitalnych remontów. W momencie przelewu środków inwestycyjnych na rachunek kapitalnych remontów (Wn 1122 Ma 020), należy dokonać zapisu Wn 1871 Ma 1882.
1.
Finansowanie nakładów na remonty kapitalne powinno być dokonywane w trybie uchwały Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1949 r. w sprawie finansowania kapitalnych remontów przedsiębiorstw objętych systemem finansowym (Biuletyn Finansowy Min. Przem. i Handlu Nr 5, str. 154) zmienionej uchwałą Prezydium Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1950 r. (Biul. P.K.P.G. Nr 7, poz. 99).
2.
Księgowanie tych nakładów powinno być dokonywane na obowiązujących zasadach.
Kwoty wypłacone ze środków inwestycyjnych na kapitalne remonty w okresie od dnia 1 stycznia 1950 r. umniejszają sumę podlegającą odprowadzeniu na rachunek kapitalnych remontów stosownie do § 5.
W zakresie przenoszenia sum zakumulowanych na rachunkach kapitalnych remontów oraz kredytów antycypacyjnych na poczet przyszłej akumulacji amortyzacji obowiązują przepisy uchwały Prezydium Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 7 kwietnia 1950 r. w sprawie częściowej zmiany uchwały Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 1949 r. w sprawie finansowania kapitalnych remontów przedsiębiorstw objętych systemem finansowym (Biul. P.K.P.G. Nr 7, poz. 99).
Środki pozostałe z końcem roku na rachunku kapitalnych remontów przedsiębiorstwa w budowie lub dyrekcji budowy przeznaczone są na sfinansowanie ich kapitalnych remontów w roku przyszłym, o ile odrębne przepisy nie ustalą innego przeznaczenia tych środków.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1950 r.