Dodatki przejściowe za rozłąkę i brak mieszkania dla członków prezydiów wojewódzkich rad narodowych i pracowników na stanowiskach kierowniczych Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych w: Koszalinie, Opolu i Zielonej Górze.

Monitor Polski

M.P.1950.A-129.1604

Akt utracił moc
Wersja od: 11 grudnia 1950 r.

UCHWAŁA
RADY MINISTRÓW
z dnia 29 listopada 1950 r.
w sprawie dodatków przejściowych za rozłąkę i brak mieszkania dla członków prezydiów wojewódzkich rad narodowych i pracowników na stanowiskach kierowniczych Prezydiów Wojewódzkich Rad Narodowych w: Koszalinie, Opolu i Zielonej Górze.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1949 r. (Dz. U. R. P. Nr 7, poz. 39), w związku z realizacją ustawy o terenowych organach jednolitej władzy państwowej i utworzeniem trzech nowych województw, Rada Ministrów uchwala:
1.
Wybrane do prezydiów wojewódzkich rad narodowych osoby, które zamieszkiwały uprzednio wraz ze swymi rodzinami poza siedzibą prezydium wojewódzkiej rady narodowej, do którego zostały wybrane - mogą otrzymać dodatek przejściowy za rozłąkę i brak mieszkania w nowym miejscu swej pracy.
2.
Wysokość dodatku przejściowego ustala się na 13,50 zł dziennie; w przypadku przydzielenia pokoju służbowego z dodatku potrąca się 3 zł dziennie.
3.
Wypłata dodatku nie może trwać dłużej niż przez 6 miesięcy. Ustaje ona z chwilą przydzielenia odpowiedniego mieszkania według oceny właściwego prezydium wojewódzkiej rady narodowej. Osoba interesowana nie może odmówić przyjęcia przydzielonego jej mieszkania pod rygorem utraty dodatku.
1.
Dodatek przejściowy za rozłąkę i brak mieszkania może być przyznany również pracownikom wydziałów i referatów prezydiów rad narodowych, zaszeregowanym nie niżej niż do VII grupy uposażenia włącznie, przenoszonym do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w: Koszalinie, Opolu i Zielonej Górze w wysokości 12 zł dziennie, z zastosowaniem pozostałych zasad, wymienionych w § 1.
2.
Ilość dodatków nie może przekraczać w roku 1950 w jednym miesiącu liczby 75 dla każdego z wyżej wymienionych województw. W roku 1951 maksymalną liczbę dodatków ogranicza się do 60 dla każdego miesiąca w pierwszym kwartale, 45 - w drugim kwartale, 30 - w trzecim kwartale i 15 - w czwartym kwartale tego roku.
3.
Dodatek przejściowy nie może być wypłacany w okresie, kiedy pracownik, delegowany czasowo przez inne prezydium rady narodowej, otrzymuje diety, związane z delegacją.
O przyznaniu dodatku przejściowego decyduje Prezydium Rady Ministrów (Zespół II) na wniosek prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.