Oddział 1 - PRZEPISY OGÓLNE - Deklaracje skrócone i zgłoszenia celne.

Monitor Polski

M.P.1997.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 1997 r.

Oddział  1

PRZEPISY OGÓLNE

§ 38. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa - procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednego kraju będącego Stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej dnia 20 maja 1987 r., i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej dnia 28 kwietnia 1987 r. do określonego miejsca znajdującego się na terytorium innego kraju będącego Stroną tych Konwencji,

2) kraj - Stronę Konwencji - każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w wykazie F części III załącznika nr 7 do zarządzenia,

3) kraj trzeci - każdy kraj, który nie jest Stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 - procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) T2 - procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe,

5) nota tranzytowa - dokument, na podstawie którego odbywa się przewóz towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej; zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą tranzytu, po jego przyjęciu przez organ celny, staje się notą tranzytową,

6) urząd celny wyjścia - urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

7) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu - urząd celny graniczny kraju - Strony Konwencji, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu - urząd celny graniczny kraju - Strony Konwencji, przez który towar jest wywożony,

8) urząd celny przeznaczenia - urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

9) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nie należącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

10) towary niewspólnotowe - towary inne niż określone w pkt 9,

11) główny zobowiązany - osobę, która sama lub przez upoważnionego przedstawiciela, przez złożenie zgłoszenia celnego, wyraziła swoją wolę realizacji wspólnej procedury tranzytowej,

12) urząd składania gwarancji - urząd celny, w którym należy złożyć oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej lub ryczałtowej,

13) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu - jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

14) kontener - urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

15) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepa, naczepa,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

16) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu.

§  39. 

1. Główny zobowiązany ma obowiązek:

1) złożyć gwarancję na zabezpieczenie kwot wynikających z długu celnego, podatków i innych opłat, do których pobierania upoważniony jest każdy kraj - Strona Konwencji, w odniesieniu do towarów przewożonych przez jego terytorium w ramach wspólnej procedury tranzytowej,

2) przedstawić towary w nie zmienionym stanie oraz notę tranzytową w urzędzie celnym przeznaczenia w wyznaczonym terminie, z zachowaniem środków podjętych przez właściwe władze dla zapewnienia tożsamości towarów,

3) przestrzegać przepisów o wspólnej procedurze tranzytowej,

4) uiścić należności wynikające z długu celnego i podatki oraz inne należne opłaty, jeżeli są one wymagane w związku z nieprawidłowym stosowaniem wspólnej procedury tranzytowej.

2. Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za wykonanie obowiązków określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz jest zobowiązany do uiszczenia kwoty wynikającej z długu celnego oraz innych opłat, które powstały w związku z nieprawidłowym stosowaniem wspólnej procedury tranzytowej.

§  40. 

1. Procedura T2 stosowana jest tylko do towarów przewożonych przez polski obszar celny w tej procedurze, pod warunkiem że przewożone towary pozostają pod dozorem celnym, zapewniającym ich tożsamość oraz nie zmieniony stan.

2. Procedura T2 nie może być zastosowana, jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w tej procedurze zostały objęte inną procedurą celną niż procedura odprawy czasowej lub procedura składu celnego.

3. Towary przywiezione na targi w celu ich wystawienia lub na inne podobne imprezy publiczne, objęte procedurą odprawy czasowej w ramach procedury T2, mogą być poddane czynnościom niezbędnym do ich utrzymania w nie zmienionym stanie lub czynnościom polegającym na podziale przesyłki.

4. Jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w procedurze T2 zostały objęte procedurą składu celnego, to ich wywóz w procedurze T2 może nastąpić, pod warunkiem że:

1) okres składowania nie przekroczył 5 lat, a dla towarów z sekcji I-IV taryfy celnej nie przekroczył sześciu miesięcy,

2) towary były składowane oddzielnie, zostały poddane tylko takim czynnościom, które były niezbędne dla ich utrzymania w nie zmienionym stanie lub polegały na podziale przesyłki i nie zostało zamienione opakowanie.

5. Jeżeli w urzędzie celnym przeznaczenia konieczne będzie udowodnienie wspólnotowego statusu towarów nie przewożonych uprzednio we wspólnej procedurze tranzytowej, należy wystawić dokument T2L, poświadczający wspólnotowy status towarów na karcie 4 SAD.

§ 41. Wszystkie dokumenty tranzytowe T2 i wszystkie dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, wystawiane przez polskie organy celne, muszą powoływać się na odpowiednie dokumenty tranzytowe T2 lub dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, na podstawie których towary te zostały wprowadzone na polski obszar celny, oraz powinny zawierać wszystkie uwagi znajdujące się w tych dokumentach.