Rozdział 3 - WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA - Deklaracje skrócone i zgłoszenia celne.

Monitor Polski

M.P.1997.72.690

Akt utracił moc

Wersja od: 10 października 1997 r.

Rozdział  3

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA

Oddział  1

PRZEPISY OGÓLNE

§ 38. Użyte w niniejszym rozdziale określenia oznaczają:

1) wspólna procedura tranzytowa - procedurę tranzytu, w której towary są przewożone pod dozorem celnym z określonego miejsca znajdującego się na terytorium jednego kraju będącego Stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej, sporządzonej dnia 20 maja 1987 r., i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), sporządzonej dnia 28 kwietnia 1987 r. do określonego miejsca znajdującego się na terytorium innego kraju będącego Stroną tych Konwencji,

2) kraj - Stronę Konwencji - każdy kraj, który przystąpił do Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD), wymieniony w wykazie F części III załącznika nr 7 do zarządzenia,

3) kraj trzeci - każdy kraj, który nie jest Stroną Konwencji o wspólnej procedurze tranzytowej i Konwencji o uproszczeniu formalności w obrocie towarowym (SAD),

4) procedury stosowane we wspólnej procedurze tranzytowej:

a) T1 - procedurę, którą mogą być objęte towary niewspólnotowe,

b) T2 - procedurę, którą mogą być objęte towary wspólnotowe,

5) nota tranzytowa - dokument, na podstawie którego odbywa się przewóz towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej; zgłoszenie celne o objęcie towarów procedurą tranzytu, po jego przyjęciu przez organ celny, staje się notą tranzytową,

6) urząd celny wyjścia - urząd celny, w którym dokonano objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową,

7) urząd celny tranzytowy:

a) urząd celny tranzytowy przywozu - urząd celny graniczny kraju - Strony Konwencji, przez który towar jest przywożony,

b) urząd celny tranzytowy wywozu - urząd celny graniczny kraju - Strony Konwencji, przez który towar jest wywożony,

8) urząd celny przeznaczenia - urząd celny, w którym następuje zakończenie wspólnej procedury tranzytowej,

9) towary wspólnotowe:

a) towary, które zostały całkowicie uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty, bez udziału towarów pochodzących z krajów trzecich lub obszarów, które nie należą do obszaru celnego Wspólnoty,

b) towary pochodzące z kraju lub obszaru nie należącego do obszaru celnego Wspólnoty, znajdujące się w wolnym obrocie w jednym z państw członkowskich Wspólnoty,

c) towary, które zostały uzyskane lub wytworzone na obszarze celnym Wspólnoty wyłącznie z towarów wymienionych w lit. b) albo z towarów wymienionych w lit. a) i b),

10) towary niewspólnotowe - towary inne niż określone w pkt 9,

11) główny zobowiązany - osobę, która sama lub przez upoważnionego przedstawiciela, przez złożenie zgłoszenia celnego, wyraziła swoją wolę realizacji wspólnej procedury tranzytowej,

12) urząd składania gwarancji - urząd celny, w którym należy złożyć oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej lub ryczałtowej,

13) Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu - jednostkę organizacyjną administracji celnej, do której urzędy celne przekazują potwierdzenie prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej oraz inne dokumenty związane ze stosowaniem tej procedury,

14) kontener - urządzenie transportowe wraz ze sprzętem i wyposażeniem, które spełnia łącznie następujące warunki:

a) jest urządzeniem o konstrukcji trwałej i wystarczająco mocnej, aby mogło być wielokrotnie użyte,

b) jest całkowicie lub częściowo zamknięte, przeznaczone do umieszczania towarów i dostosowane do łatwego ich załadowania i rozładowania,

c) jest zaprojektowane specjalnie dla ułatwienia przewozu towarów jednym lub kilkoma rodzajami środków transportu bez potrzeby przeładunków pośrednich,

d) skonstruowane w sposób ułatwiający posługiwanie się nim, zwłaszcza przy przeładunku z jednego środka przewozowego na inny,

e) o pojemności co najmniej jednego metra sześciennego,

15) środek transportu:

a) pojazd drogowy, przyczepa, naczepa,

b) wagon kolejowy,

c) statek,

d) samolot,

e) kontener,

16) jeden środek transportu:

a) pojazd drogowy, także z jedną lub kilkoma naczepami lub przyczepami,

b) zestaw wagonów kolejowych,

c) zespół statków, które tworzą jedną całość,

d) zespół kontenerów, które zostały załadowane na jeden środek transportu.

§  39. 

1. Główny zobowiązany ma obowiązek:

1) złożyć gwarancję na zabezpieczenie kwot wynikających z długu celnego, podatków i innych opłat, do których pobierania upoważniony jest każdy kraj - Strona Konwencji, w odniesieniu do towarów przewożonych przez jego terytorium w ramach wspólnej procedury tranzytowej,

2) przedstawić towary w nie zmienionym stanie oraz notę tranzytową w urzędzie celnym przeznaczenia w wyznaczonym terminie, z zachowaniem środków podjętych przez właściwe władze dla zapewnienia tożsamości towarów,

3) przestrzegać przepisów o wspólnej procedurze tranzytowej,

4) uiścić należności wynikające z długu celnego i podatki oraz inne należne opłaty, jeżeli są one wymagane w związku z nieprawidłowym stosowaniem wspólnej procedury tranzytowej.

2. Przewoźnik ponosi odpowiedzialność za wykonanie obowiązków określonych w ust. 1 pkt 2 i 3 oraz jest zobowiązany do uiszczenia kwoty wynikającej z długu celnego oraz innych opłat, które powstały w związku z nieprawidłowym stosowaniem wspólnej procedury tranzytowej.

§  40. 

1. Procedura T2 stosowana jest tylko do towarów przewożonych przez polski obszar celny w tej procedurze, pod warunkiem że przewożone towary pozostają pod dozorem celnym, zapewniającym ich tożsamość oraz nie zmieniony stan.

2. Procedura T2 nie może być zastosowana, jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w tej procedurze zostały objęte inną procedurą celną niż procedura odprawy czasowej lub procedura składu celnego.

3. Towary przywiezione na targi w celu ich wystawienia lub na inne podobne imprezy publiczne, objęte procedurą odprawy czasowej w ramach procedury T2, mogą być poddane czynnościom niezbędnym do ich utrzymania w nie zmienionym stanie lub czynnościom polegającym na podziale przesyłki.

4. Jeżeli towary przywiezione na polski obszar celny w procedurze T2 zostały objęte procedurą składu celnego, to ich wywóz w procedurze T2 może nastąpić, pod warunkiem że:

1) okres składowania nie przekroczył 5 lat, a dla towarów z sekcji I-IV taryfy celnej nie przekroczył sześciu miesięcy,

2) towary były składowane oddzielnie, zostały poddane tylko takim czynnościom, które były niezbędne dla ich utrzymania w nie zmienionym stanie lub polegały na podziale przesyłki i nie zostało zamienione opakowanie.

5. Jeżeli w urzędzie celnym przeznaczenia konieczne będzie udowodnienie wspólnotowego statusu towarów nie przewożonych uprzednio we wspólnej procedurze tranzytowej, należy wystawić dokument T2L, poświadczający wspólnotowy status towarów na karcie 4 SAD.

§ 41. Wszystkie dokumenty tranzytowe T2 i wszystkie dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, wystawiane przez polskie organy celne, muszą powoływać się na odpowiednie dokumenty tranzytowe T2 lub dokumenty poświadczające wspólnotowy charakter towarów, na podstawie których towary te zostały wprowadzone na polski obszar celny, oraz powinny zawierać wszystkie uwagi znajdujące się w tych dokumentach.

Oddział  2

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA W TRANSPORCIE DROGOWYM

§  42. 

1. Zgłoszenia towarów do procedury T1 lub T2 dokonuje się na zgłoszeniu tranzytowym T1 lub T2.

2. Zgłoszenia tranzytowego T1 lub T2 należy dokonać na dokumencie SAD.

3. Jako formularze uzupełniające do dokumentu SAD mogą być załączone listy towarowe, sporządzone według wzoru listy towarowej określonego w załączniku nr 11 do zarządzenia.

§ 43. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje poza polskim obszarem celnym w urzędzie celnym tranzytowym przywozu do noty tranzytowej należy dołączyć:

1) "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy",

2) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dokumenty przewozowe - do wglądu.

§  44. 

1. Jeżeli wspólna procedura tranzytowa rozpoczyna się i kończy poza polskim obszarem celnym w polskim urzędzie celnym tranzytowym przywozu, osoba przewożąca towar składa "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy" w trzech egzemplarzach. W wypadku gdy osoba przewożąca towar złoży dwa egzemplarze "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy", funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu sporządza kserokopię lub wypełnia trzeci egzemplarz tego dokumentu.

2. Jeden egzemplarz "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy" stanowi załącznik do ewidencji prowadzonej w urzędzie celnym tranzytowym przywozu, drugi egzemplarz "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy", po potwierdzeniu pieczęcią "Polska-Cło", zwracany jest osobie przewożącej towar, trzeci egzemplarz "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy", opatrzony stemplem "Po potwierdzeniu wywozu towaru poza granicę państwową Rzeczypospolitej Polskiej odesłać do urzędu celnego w .....", dołączany jest do noty tranzytowej.

3. W urzędzie celnym tranzytowym wywozu osoba przewożąca towar przedstawia notę tranzytową wraz z dołączonym "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy". Funkcjonariusz celny odłącza "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy" od noty tranzytowej i na jego odwrocie przystawia stempel SAD, wpisuje pozycję ewidencji, składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło", a następnie potwierdzone "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy" odsyła do urzędu celnego tranzytowego przywozu w ciągu pięciu dni.

§ 45. Jeżeli urząd celny przeznaczenia znajduje się na polskim obszarze celnym, to § 44 stosuje się odpowiednio.

§ 46. Jeżeli przewóz towarów następuje przez inny urząd celny tranzytowy przywozu, niż podano w nocie tranzytowej, urząd ten przesyła niezwłocznie kserokopię "T.C. 10 Świadectwo przekroczenia granicy" do urzędu celnego tranzytowego przywozu podanego w nocie tranzytowej. Przepisy § 44 stosuje się odpowiednio.

§ 47. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje na polskim obszarze celnym, do noty tranzytowej należy dołączyć:

1) dokumenty gwarancyjne,

2) inne dokumenty, jeżeli są wymagane na podstawie odrębnych przepisów,

3) dokumenty przewozowe - do wglądu.

§  48. 

1. Jeżeli objęcie towarów procedurą T1 lub T2 następuje na polskim obszarze celnym, należy wypełnić dokument SAD składający się z kart 1, 4, 5 i 7 z dołączoną dodatkowo kartą 1A. Zgłaszający wypełnia pola określone w § 11 ust. 2 pkt 2. Funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia wypełnia pola B, C i D.

2. Jeżeli urzędem celnym wyjścia jest urząd celny tranzytowy wywozu, karty 4, 5 i 7 przekazywane są zgłaszającemu, który, po poświadczeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, dostarcza je wraz z towarem do urzędu celnego przeznaczenia, podanego w polu 53, w terminie określonym przez urząd celny wyjścia w polu D. Karty 1 i 1A pozostają w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowią załącznik do ewidencji.

3. Jeżeli urzędem celnym wyjścia jest urząd celny wewnętrzny lub urząd celny tranzytowy przywozu, karty 1A, 4, 5 i 7 przekazywane są zgłaszającemu, który potwierdza ich odbiór w polu 54 karty 1. Karty 1A, 4, 5 i 7 dostarczane są wraz z towarem do urzędu celnego tranzytowego wywozu. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowi załącznik do ewidencji.

4. W wypadku, o którym mowa w ust. 3, w urzędzie celnym tranzytowym wywozu funkcjonariusz celny odłącza kartę 1A, na jej odwrocie potwierdza wywóz towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji i złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło". Kartę 1A należy odesłać do urzędu celnego wyjścia w ciągu pięciu dni od daty wyprowadzenia towarów poza polski obszar celny. Karty tej nie należy potwierdzać pieczęcią VAT. Karty 4, 5 i 7 zwracane są osobie przewożącej towar i wraz z towarem powinny być dostarczone do urzędu celnego przeznaczenia.

§  49. 

1. Zgłoszenie towarów do procedury wywozu i procedury tranzytu w ramach wspólnej procedury tranzytowej, składane w urzędzie celnym tranzytowym wywozu, powinno być dokonane na dokumencie SAD składającym się z kart 1, 1A, 2, 3, 4, 5 i 7.

2. Funkcjonariusz celny wypełnia pola A, B, C i D dokumentu SAD.

3. Karta 1 pozostaje w urzędzie celnym, o którym mowa w ust. 1, i stanowi załącznik do ewidencji. Karta 2 przesyłana jest do urzędu statystycznego.

4. Funkcjonariusz celny potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT.

5. W wypadku wyprowadzania ze składu celnego, z wolnego obszaru celnego lub ze składu wolnocłowego poza polski obszar celny towaru niekrajowego, nie należy przystawiać pieczęci VAT.

6. Karty 1A, 3, 4, 5 i 7, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego wydaje zgłaszającemu. Zgłaszający przekazuje karty 4, 5 i 7 osobie przewożącej towar, która zobowiązana jest dostarczyć je wraz z towarem do urzędu celnego przeznaczenia.

§  50. 

1. Przy zgłaszaniu towarów do procedury wywozu i procedury tranzytu w ramach wspólnej procedury tranzytowej w urzędzie celnym wewnętrznym przepisy § 33 ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.

2. Karty 1A, 3, 4, 5 i 7 funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia, po potwierdzeniu ich odbioru w polu 54 karty 1, wydaje zgłaszającemu. Zgłaszający zobowiązany jest dostarczyć je wraz z towarem do urzędu celnego tranzytowego wywozu.

3. Funkcjonariusz celny granicznego urzędu celnego potwierdza wyprowadzenie towarów poza polski obszar celny poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji, złożenie podpisu i przystawienie pieczęci "Polska-Cło" na odwrocie karty 1A. Upoważniony funkcjonariusz celny przystawia następnie pieczęć VAT.

4. Jeżeli w granicznym urzędzie celnym zostanie przedstawiona karta 3 w celu potwierdzenia wyprowadzenia towaru za granicę pieczęcią VAT, upoważniony funkcjonariusz celny potwierdza kartę 3 pieczęcią VAT i wpisuje na odwrocie karty 1A adnotację o treści: "Wywóz towaru poza polski obszar celny potwierdzono pieczęcią VAT na karcie 3 SAD".

5. Kartę 1A należy odesłać do urzędu celnego, w którym nastąpiło objęcie towaru procedurą wywozu, w ciągu pięciu dni od daty wyprowadzenia towaru poza polski obszar celny.

6. Karty 4, 5 i 7 zwracane są osobie przewożącej towar, która zobowiązana jest dostarczyć je wraz z towarem do urzędu celnego przeznaczenia.

7. Kartę 1A funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia wydaje zgłaszającemu, jeżeli jest ona potwierdzona pieczęcią VAT. Odbiór tej karty zgłaszający potwierdza w polu E karty 1.

§  51. 

1. W wypadku przewozu towarów o podwyższonym ryzyku albo w wypadku, jeśli funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia uzna za stosowne, może on określić w polu 44 noty tranzytowej trasę przewozu.

2. Trasa, o której mowa w ust. 1, może zostać zmieniona w trakcie dokonywania przewozu wyłącznie:

1) na pisemny wniosek głównego zobowiązanego złożony w urzędzie celnym, na którego terenie właściwości miejscowej znajduje się przewożony towar,

2) w wypadku działania siły wyższej.

3. Funkcjonariusz urzędu celnego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, potwierdza zmianę trasy przewozu przez dokonanie adnotacji w polu D noty tranzytowej i informuje urząd celny wyjścia o tej zmianie.

§  52. 

1. Gwarancje, o których mowa w § 39 ust. 1 pkt 1, powinny być ważne na obszarze wszystkich krajów - Stron Konwencji, przez które następuje przewóz towarów.

2. W wypadku gdy złożona gwarancja nie obejmuje przewozu towarów przez jeden lub kilka krajów - Stron Konwencji, w polu 52 dokumentu SAD należy wymienić te kraje.

§ 53. Gwarancja może być złożona w formie:

1) gwarancji generalnej składanej w urzędzie składania gwarancji,

2) gwarancji pojedynczej składanej w urzędzie celnym wyjścia,

3) zabezpieczenia gotówkowego składanego w urzędzie celnym wyjścia,

4) gwarancji ryczałtowej składanej w urzędzie składania gwarancji.

§  54. 

1. Osoba ubiegająca się o uzyskanie gwarancji generalnej składa wniosek w urzędzie składania gwarancji właściwym miejscowo ze względu na jej siedzibę lub miejsce zamieszkania.

2. Urząd składania gwarancji określa wysokość gwarancji generalnej na poziomie 100% należności celnych, podatków i innych opłat, nie mniej jednak niż równowartość kwoty 7.000 EURO ⁹ .

3. Urząd składania gwarancji może określić wysokość gwarancji generalnej na poziomie 50% należności celnych, podatków i innych opłat, dla osób spełniających łącznie następujące warunki:

1) dokonujących przewozów towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej co najmniej od sześciu miesięcy,

2) które nie popełniły przestępstwa przeciwko przepisom celnym i podatkowym,

3) nie przewożących towarów wymienionych w załączniku 12 do zarządzenia.

4. Kwotę gwarancji generalnej oblicza się na podstawie udostępnionych przez głównego zobowiązanego dokumentów handlowych i księgowych lub dostarczonego na żądanie urzędu celnego zestawienia uzyskanego z Centrum Informatyki Handlu Zagranicznego, zawierającego dane dotyczące należności celnych, podatków i innych opłat, należnych od towarów wprowadzonych na polski obszar celny bądź wyprowadzonych poza polski obszar celny przez głównego zobowiązanego w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek o udzielenie pozwolenia, o którym mowa w § 56 ust. 2.

5. W dokumentach, o których mowa w ust. 4, powinna być podana czterocyfrowa pozycja PCN i wartość celna towarów.

6. Urząd składania gwarancji, w oparciu o średnie stawki celno-podatkowe, ustala wysokość podlegających zabezpieczeniu należności celnych, podatków i innych opłat i otrzymaną kwotę dzieli przez 52.

§  55. 

1. W wypadku gdy główny zobowiązany dokonywał przywozu na polski obszar celny bądź wywozu poza polski obszar celny niewielkiej ilości towaru lub nie dokonywał przywozu i wywozu towaru, urząd składania gwarancji określa przypuszczalną ilość i wartość celną towarów, które będą przywożone na polski obszar celny i wywożone poza polski obszar celny w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym złożono wniosek o udzielenie zezwolenia, o którym mowa w § 56 ust. 2.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, dla obliczenia wysokości gwarancji generalnej § 54 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

§  56. 

1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji generalnej należy złożyć w urzędzie składania gwarancji. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 13 do zarządzenia.

2. Urząd składania gwarancji przyjmuje oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, i udziela głównemu zobowiązanemu zezwolenia na realizację procedur tranzytowych z dowolnego urzędu celnego wyjścia w ramach tej gwarancji.

3. Każda osoba, której udzielono zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, otrzymuje "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" w jednym lub kilku egzemplarzach. Wzór "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" stanowi załącznik nr 14 do zarządzenia.

4. Odwrotna strona "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" zawiera imiona i nazwiska oraz wzory podpisów osób, które główny zobowiązany upoważnił do zgłaszania towarów do przewozu w ramach wspólnej procedury tranzytowej.

5. Formularz "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" powinien być wykonany na białym papierze bezdrzewnym, o wadze co najmniej 100 g/m², o rozmiarach 210 mm x 148 mm. Tło formularza pokrywać powinien dwustronnie zielony giloszowany nadruk, umożliwiający wykrycie sfałszowań dokonanych w sposób mechaniczny lub chemiczny.

6. Każdy formularz "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" powinien:

1) posiadać numer seryjny,

2) być wypełniony za pomocą maszyny do pisania lub innych mechanograficznych sposobów,

3) nie zawierać śladów wycierania lub zamazywania; zmiany powinny zostać potwierdzone podpisem i pieczęcią upoważnionego funkcjonariusza celnego urzędu składania gwarancji.

§  57. 

1. Przy zgłoszeniu towarów do przewozu w ramach wspólnej procedury tranzytowej zgłaszający przedstawia do wglądu w urzędzie celnym wyjścia "T.C.31 Poświadczenie gwarancji".

2. Do czynności funkcjonariusza celnego urzędu celnego wyjścia należy w szczególności sprawdzenie, czy kwota wskazana w "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" nie jest niższa niż należności celne, podatki i inne opłaty, należne od zgłaszanych towarów, oraz sprawdzenie zgodności podpisu w polu 50 dokumentu SAD ze wzorem umieszczonym w polu 11 "T.C.31 Poświadczenie gwarancji".

3. Towary mogą być objęte wspólną procedurą tranzytową w okresie ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", który nie może przekroczyć dwóch lat. Ważność "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" może być jednorazowo przedłużona przez urząd składania gwarancji nie więcej niż o następne dwa lata.

§ 58. Po objęciu towarów wspólną procedurą tranzytową urząd celny wyjścia przekazuje do polskiego urzędu składania gwarancji kserokopię karty 1 SAD.

§  59. 

1. Przewóz towarów o podwyższonym ryzyku w ramach wspólnej procedury tranzytowej może być dokonywany wyłącznie na podstawie gwarancji pojedynczej, ryczałtowej lub zabezpieczenia gotówkowego.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia dokonuje na wszystkich kartach noty tranzytowej adnotacji: "Art. 34B Załącznika II". Adnotacja powinna zostać dokonana w kolorze czerwonym, umieszczona ukośnie na kartach noty tranzytowej i jej wymiary powinny wynosić co najmniej 100 mm x 10 mm.

§ 60. Urząd składania gwarancji może cofnąć zezwolenie, o którym mowa w § 56 ust. 2, jeżeli nie są spełniane warunki, na postawie których udzielono zezwolenia.

§  61. 

1. W wypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w § 56 ust. 2, przez urząd składania gwarancji lub wypowiedzenia przez gwaranta gwarancji generalnej, urząd ten:

1) zawiadamia o cofnięciu pozwolenia lub wypowiedzeniu gwarancji pozostałe urzędy składania gwarancji, które powiadamiają podległe sobie urzędy celne wyjścia; w powiadomieniu należy podać numery "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", imię i nazwisko lub nazwę oraz adres głównego zobowiązanego, termin upływu ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" oraz datę cofnięcia pozwolenia lub wypowiedzenia gwarancji,

2) wzywa głównego zobowiązanego do zwrotu, w terminie 14 dni, wszystkich wydanych "T.C.31 Poświadczenie gwarancji", których okres ważności jeszcze nie upłynął.

2. W wypadku niewykonania przez głównego zobowiązanego obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, urząd składania gwarancji informuje o tym Główny Urząd Ceł oraz przekazuje numery nie zwróconych "T.C.31 Poświadczenie gwarancji".

§  62. 

1. W wypadku utraty, zagubienia lub kradzieży "T.C. 31 Poświadczenie gwarancji", główny zobowiązany powinien niezwłocznie powiadomić urząd składania gwarancji, który wydał to poświadczenie.

2. Urząd składania gwarancji informuje o utracie, zagubieniu lub kradzieży "T.C.31 Poświadczenie gwarancji" Główny Urząd Ceł oraz pozostałe urzędy składania gwarancji, które powiadamiają podległe sobie urzędy celne wyjścia, wskazując numery "T.C.31. Poświadczenie gwarancji", imię i nazwisko lub nazwę oraz adres głównego zobowiązanego, a także termin upływu ważności "T.C.31 Poświadczenie gwarancji".

§  63. 

1. Główny zobowiązany powinien przekazywać do urzędu składania gwarancji półroczne zestawienie towarów przewożonych w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej.

2. W zestawieniu, o którym mowa w ust. 1, należy podać wysokość należności celnych, podatków i innych opłat należnych od przewożonych towarów.

§  64. 

1. Urząd składania gwarancji sprawdza w terminach półrocznych ważność i wysokość gwarancji generalnej, w szczególności poprzez kontrolę:

1) zestawienia, o którym mowa w § 63,

2) kserokopii kart 1 SAD, otrzymanych z urzędów celnych wyjścia.

2. W wypadku gdy urząd składania gwarancji stwierdzi, że kwota należności celnych, podatków i innych opłat zdecydowanie przewyższa kwotę gwarancji generalnej, wysokość tej gwarancji powinna zostać ponownie ustalona.

3. W wypadku, o którym mowa w ust. 2, główny zobowiązany powinien w terminie miesięcznym złożyć w urzędzie składania gwarancji oświadczenie gwaranta o udzieleniu drugiej gwarancji generalnej.

§  65. 

1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej należy złożyć w urzędzie celnym wyjścia. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 15 do zarządzenia.

2. Z zastrzeżeniem ust. 3, urząd celny wyjścia określa kwotę gwarancji pojedynczej w wysokości należności celnych, podatków i innych opłat, które byłyby należne w momencie przywozu towarów na polski obszar celny.

3. W wypadku zgłaszania do wspólnej procedury tranzytowej towarów wymienionych w załączniku nr 12 do zarządzenia, urząd celny wyjścia określa kwotę gwarancji pojedynczej w wysokości odpowiadającej ilości towarów, stosując wyznacznik ilości danego towaru, odpowiadający gwarancji w kwocie 7000 EURO ¹⁰ .

4. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji pojedynczej jest zwracane głównemu zobowiązanemu po otrzymaniu przez urząd celny wyjścia potwierdzenia prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej na karcie 5 SAD.

§  66. 

1. Zabezpieczenie gotówkowe może być złożone w formie gotówki w walucie polskiej lub walucie wymienialnej.

2. Zabezpieczenie gotówkowe należy złożyć w urzędzie celnym wyjścia. Do składania zabezpieczenia gotówkowego stosuje się odpowiednio przepisy prawa celnego dotyczące składania zabezpieczenia w formie depozytu w gotówce.

3. Do określenia kwoty zabezpieczenia gotówkowego przepisy § 65 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

4. Zabezpieczenie gotówkowe jest zwracane głównemu zobowiązanemu po otrzymaniu przez urząd celny wyjścia potwierdzenia prawidłowego zakończenia wspólnej procedury tranzytowej na karcie 5 SAD.

§  67. 

1. Oświadczenie gwaranta o udzieleniu gwarancji ryczałtowej należy złożyć w urzędzie składania gwarancji. Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 16 do zarządzenia.

2. Każda osoba, od której urząd składania gwarancji przyjął oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, jest upoważniona do wydawania osobom, które zamierzają występować jako główny zobowiązany we wspólnej procedurze tranzytowej "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny". Wzór "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" stanowi załącznik nr 17 do zarządzenia.

3. Formularz "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" powinien być wykonany na białym papierze bezdrzewnym, o wadze co najmniej 55 g/m² i o rozmiarach 148 mm x 105 mm. Papier powinien mieć w tle czerwony giloszowany nadruk w kolorze czerwonym, umożliwiający wykrycie sfałszowań, dokonanych w sposób mechaniczny lub chemiczny.

4. Każdy formularz "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" powinien:

1) posiadać numer seryjny,

2) być wypełniony za pomocą maszyny do pisania lub innych mechanograficznych sposobów,

3) nie zawierać śladów wycierania lub zamazywania; zmiany powinny zostać potwierdzone podpisem i pieczęcią gwaranta.

5. Z zastrzeżeniem ust. 6 i 7, gwarancja ryczałtowa składana jest w kwocie stanowiącej równowartość 7000 EURO ¹¹ , na każde zgłoszenie tranzytowe.

6. W wypadku zgłaszania do wspólnej procedury tranzytowej towarów wymienionych w załączniku nr 12 do zarządzenia, urząd celny wyjścia określa wysokość gwarancji ryczałtowej na poziomie wielokrotności kwoty stanowiącej równowartość 7000 EURO ¹² , proporcjonalnie do tego, ile razy ilość zgłaszanego towaru przekracza ilość towaru podaną w tym wykazie. Podwyższona kwota nie może przekraczać równowartości 49.000 EURO ¹³ .

7. W wypadku gdy przewóz towarów związany jest ze zwiększonym ryzykiem, urząd celny wyjścia może zażądać złożenia gwarancji ryczałtowej na poziomie wielokrotności kwoty stanowiącej równowartość 7000 EURO ¹⁴ . Podwyższona kwota nie może przekraczać równowartości 49.000 EURO ¹⁵ .

§  68. 

1. Gwarant może wydawać osobom, które zamierzają występować jako główny zobowiązany we wspólnej procedurze tranzytowej "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" z umieszczonym ukośnie nadrukiem "OGRANICZONA WAŻNOŚĆ".

2. "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", o którym mowa w ust. 1, nie może być stosowany do towarów wymienionych w załączniku nr 12 do zarządzenia.

§  69. 

1. Przy zgłoszeniu towarów do przewozu w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji ryczałtowej zgłaszający powinien złożyć w urzędzie celnym wyjścia odpowiednią ilość "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny", nie więcej jednak niż siedem do jednego zgłoszenia tranzytowego.

2. Do czynności funkcjonariusza celnego urzędu celnego wyjścia należy w szczególności sprawdzenie, czy:

1) rodzaj i ilość złożonych "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" są zgodne z postanowieniami § 67 ust. 6 i 7 oraz czy nie upłynął termin ważności "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny",

2) "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" został wystawiony przez gwaranta upoważnionego przez kraje - Strony Konwencji do udzielania gwarancji ryczałtowych.

3. Funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia na odwrotnej stronie "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" składa podpis i przystawia pieczęć "Polska-Cło". Oryginał "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" pozostaje w urzędzie celnym wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji. Jeżeli wraz z oryginałem "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" złożono także jego kopię, wydrukowaną na białym papierze i pozbawioną giloszowanego nadruku, funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia może na jej odwrocie złożyć podpis i przystawić pieczęć "Polska-Cło".

§  70. 

1. W wypadku wypowiedzenia przez gwaranta gwarancji ryczałtowej lub utraty przez gwaranta uprawnień do udzielania gwarancji ryczałtowej, urząd składania gwarancji zawiadamia o tym urzędy celne wyjścia.

2. Urząd celny wyjścia, po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, nie może zezwolić na objęcie towarów wspólną procedurą tranzytową na podstawie "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" uzyskanego od gwaranta, który wypowiedział tę gwarancję lub utracił uprawnienia do udzielania gwarancji ryczałtowej. Urząd celny wyjścia przekazuje "T.C.32 Tytuł Gwarancyjny" do urzędu składania gwarancji.

§  71. 

1. W wypadkach, o których mowa w § 61 ust. 1 lub 70 ust. 1, gwarancja traci ważność po upływie 15 dni od dnia:

1) powiadomienia gwaranta przez urząd składania gwarancji o cofnięciu pozwolenia na realizację procedur tranzytowych w ramach gwarancji ryczałtowej lub o utracie przez gwaranta uprawnień do udzielania gwarancji ryczałtowej albo

2) doręczenia urzędowi składania gwarancji wypowiedzenia gwarancji przez gwaranta.

2. Z zastrzeżeniem § 72, jeżeli do upływu terminu określonego w ust. 1 towar zostanie objęty wspólną procedurą tranzytową, gwarant ponosi odpowiedzialność wynikającą z udzielenia gwarancji, także w stosunku do należności celnych, podatków i innych opłat powstałych po upływie tego terminu.

3. Gwarancja pojedyncza nie podlega wypowiedzeniu.

§ 72. Gwarant jest zwolniony z zobowiązań powstałych na skutek udzielenia gwarancji na zabezpieczenie poboru należności celnych, podatków i innych opłat, jeżeli urząd celny wyjścia lub urząd składania gwarancji nie powiadomią gwaranta w terminie 12 miesięcy od dnia objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową o nieprawidłowym zakończeniu procedury tranzytu, i nie wezwą, w terminie 36 miesięcy od dnia objęcia towarów wspólną procedurą tranzytową, do uiszczenia kwot należnych z tytułu wystąpienia nieprawidłowości.

§  73. 

1. Po przedstawieniu towaru i dokumentów w urzędzie celnym przeznaczenia funkcjonariusz celny na karcie 4 i 5 SAD w polu I wpisuje:

1) w pozycji "Dzień przybycia" - datę dostarczenia towarów w systemie RR-MM-DD,

2) w pozycji "Kontrola zamknięć", jeżeli:

a) zamknięcia celne są nienaruszone i zgodne z opisem w polu D oraz nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości - wyraz "ZGODNIE",

b) zostaną stwierdzone rozbieżności, pozycja ta pozostaje niewypełniona,

3) jeżeli zostały stwierdzone rozbieżności inne niż stwierdzone w wyniku kontroli zamknięć celnych, w pozycji "Uwagi" należy wpisać:

a) "NIEZGODNOŚCI: DROBNE NIEPRAWIDŁOWOŚCI BEZ NASTĘPSTW", jeżeli są to niewielkie rozbieżności,

b) "NIEZGODNOŚCI: NADWYŻKI...", "NIEZGODNOŚCI: BRAKI...", "NIEZGODNOŚCI: OPIS TOWARÓW..." oraz "NIEZGODNOŚCI: KLASYFIKACJA TARYFOWA (*)...", jeżeli są to znaczne rozbieżności,

c) "POBRANO OPŁATY", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd celny przeznaczenia pobrał opłaty,

d) "WSZCZĘTO POSZUKIWANIA", jeżeli w wyniku stwierdzenia rozbieżności urząd celny przeznaczenia wszczął postępowanie poszukiwawcze.

2. Wpisy, o których mowa w ust. 1, mogą być dokonywane odręcznie drukowanymi literami lub przy użyciu stempli i powinny być potwierdzone pieczęcią "Polska-Cło" oraz podpisem funkcjonariusza celnego.

3. Urząd celny przeznaczenia przesyła wypełnioną kartę 5 do Centralnego Biura Wspólnego Tranzytu w Warszawie, w ciągu pięciu dni od dnia przedstawienia towaru i dokumentów. W karcie 4 w polu I w pozycji "Kartę Nr 5 zwrócono w dniu ........ po wpisaniu do ......... Nr ....." wpisuje datę zwrotu tej karty i pozycję ewidencji.

4. W wypadku tranzytu towarów o podwyższonym ryzyku urząd celny przeznaczenia przesyła kartę 5, w sposób określony w ust. 3, następnego dnia po przedstawieniu towaru i dokumentów.

5. Centralne Biuro Wspólnego Tranzytu w Warszawie przekazuje kartę 5 do urzędu celnego wyjścia.

6. Karty 4 i 7 SAD pozostają w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowią załącznik do ewidencji.

§  74. 

1. Osoba przewożąca towar może zażądać potwierdzenia przez urząd celny dostarczenia towaru do urzędu celnego przeznaczenia na:

1) dokumencie "T.C.11 Poświadczenie odbioru". Wzór "T.C.11 Poświadczenie odbioru" stanowi załącznik nr 18 do zarządzenia, lub

2) dolnym odcinku "wspólna procedura tranzytowa: Potwierdzenie odbioru" znajdującym się na odwrocie karty 5; odcinek ten należy oderwać od karty 5.

2. Formularz "T.C.11 Poświadczenie odbioru" powinien być wykonany na białym papierze, o wadze co najmniej 40 g/m², o rozmiarze 148 mm x 105 mm.

3. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, wypełnia osoba przewożąca towar; funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia potwierdza je poprzez przystawienie pieczęci "Polska-Cło" i złożenie podpisu.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, stanowią wyłącznie informację dla osoby przewożącej towar i nie są dla urzędu celnego wyjścia potwierdzeniem zakończenia procedury tranzytu.

§ 75. Wspólna procedura tranzytowa może być zakończona w innym urzędzie celnym, niż podano w polu 53 dokumentu SAD. Urząd ten staje się wtedy urzędem celnym przeznaczenia i wpisuje na karcie 4 i 5 SAD w polu I wyrazy "NIEZGODNOŚCI: urząd, w którym nastąpiło przedstawienie towarów .... (nazwa urzędu i kraj)".

§ 76. Jeżeli nie wszczęto postępowania poszukiwawczego, wspólna procedura tranzytowa pozostaje zakończona z chwilą otrzymania przez urząd celny wyjścia karty 5 lub innego, uznanego przez ten urząd, dokumentu potwierdzającego prawidłowe zakończenie procedury.

§  77. 

1. Urząd celny wyjścia wszczyna postępowanie poszukiwawcze:

1) po upływie dwóch tygodni od terminu wyznaczonego w polu D dokumentu SAD, jeżeli nie otrzymał na karcie 1A potwierdzenia wywozu towarów poza polski obszar celny, lub

2) po upływie dwóch miesięcy od daty objęcia towaru procedurą tranzytu, jeżeli nie otrzymał karty 5.

2. Urząd celny tranzytowy przywozu wszczyna postępowanie poszukiwawcze w wypadku braku potwierdzenia dostarczenia towaru do urzędu celnego przeznaczenia lub urzędu celnego tranzytowego wywozu, po upływie dwóch tygodni od dnia przywozu towaru na polski obszar celny.

§  78. 

1. Główny zobowiązany może złożyć do urzędu celnego właściwego ze względu na jego siedzibę lub adres zamieszkania wniosek o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towaru wspólną procedurą tranzytową.

2. Wzór zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towaru wspólną procedurą tranzytową stanowi załącznik nr 19 do zarządzenia.

§  79. 

1. W wypadku objęcia towarów procedurą uproszczoną, główny zobowiązany:

1) jest zwolniony z obowiązku przedstawiania w urzędzie celnym wyjścia towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej,

2) przystawia stempel na dokumencie SAD w polach, które wypełnia urząd celny wyjścia,

3) nakłada zamknięcia zatwierdzone przez urząd celny, o którym mowa w § 78 ust. 1.

2. Wzór stempla, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, określa załącznik nr 20 do zarządzenia.

§  80. 

1. Wniosek, o którym mowa w § 78 ust. 1, może złożyć główny zobowiązany, który:

1) dokonuje częstych przewozów towarów transportem drogowym,

2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonywanie kontroli celnej ruchu towarów,

3) uzyskał gwarancję generalną,

4) nie popełnił żadnego naruszenia przepisów prawa celnego ani przepisów podatkowych.

2. Do wniosku, o którym mowa w § 78 ust. 1, należy dołączyć:

1) aktualny odpis z rejestru sądowego albo zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej,

2) potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego,

3) zaświadczenie o nadaniu wnioskodawcy statystycznego numeru identyfikacyjnego REGON i numeru identyfikacji podatkowej NIP,

4) zaświadczenie urzędu skarbowego potwierdzające, że wnioskodawca nie zalega w podatkach stanowiących dochód budżetu państwa,

5) zaświadczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych potwierdzające, że wnioskodawca nie zalega z wpłatami na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych,

6) zaświadczenie banku, w którym prowadzony jest główny rachunek bieżący wnioskodawcy, określające wielkość posiadanych środków oraz zdolność kredytową,

7) podpisane przez wnioskodawcę oświadczenie iż w stosunku do niego:

a) nie wszczęto bankowego postępowania ugodowego lub nie zawarto ugody, o której mowa w ustawie z dnia 3 lutego 1993 r. o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 18, poz. 82, z 1996 r. Nr 52, poz. 235, Nr 106, poz. 496 i Nr 118, poz. 561 oraz z 1997 r. Nr 98, poz. 603),

b) nie otwarto likwidacji,

c) nie wszczęto postępowania układowego, upadłościowego lub egzekucyjnego,

8) aktualną informację z Centralnego Rejestru Skazanych o niekaralności wnioskodawcy za przestępstwo przeciwko dokumentom, mieniu, przestępstwo gospodarcze lub przestępstwo skarbowe.

3. Wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 7, stanowi załącznik nr 21 do zarządzenia.

4. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, winny być dołączone w oryginałach lub uwierzytelnionych kopiach.

§  81. 

1. Po uzyskaniu zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy obejmowaniu towaru procedurą uproszczoną główny zobowiązany staje się upoważnionym wysyłającym.

2. Zgłoszenia o objęcie towaru procedurą uproszczoną w ramach wspólnej procedury tranzytowej może dokonać wyłącznie upoważniony wysyłający w miejscu wskazanym w zezwoleniu, o którym mowa w ust. l.

§  82. 

1. Przy zgłaszaniu towaru o objęcie procedurą uproszczoną upoważniony wysyłający na kartach 1 i 4 SAD w polu D wpisuje:

1) "procedura uproszczona",

2) termin, w którym towary powinny zostać dostarczone do urzędu celnego przeznaczenia,

3) znaki i numery zamknięć celnych.

2. Kartę 1 SAD upoważniony wysyłający przekazuje do urzędu celnego wyjścia w terminie wskazanym w zezwoleniu.

3. Z zastrzeżeniem ust. 2, do obiegu kart noty tranzytowej stosuje się § 48-50.

§  83. 

1. Upoważniony wysyłający może złożyć do organu celnego, właściwego ze względu na jego siedzibę lub miejsce zamieszkania, wniosek o udzielenie zezwolenia na potwierdzanie na dokumentach T2L wspólnotowego statusu celnego towarów.

2. Wzór zezwolenia na potwierdzanie na dokumentach T2L wspólnotowego statusu towarów stanowi załącznik nr 22 do zarządzenia.

§  84. 

1. Przy potwierdzaniu wspólnotowego statusu celnego towarów upoważniony wysyłający w dokumentach T2L w polu:

1) D wpisuje "procedura uproszczona",

2) C przystawia stempel, o którym mowa w § 79 ust. 1 pkt 2.

2. Kopię dokumentu T2L upoważniony wysyłający powinien przechowywać przez okres 2 lat.

§  85. 

1. Odbiorca towarów przewożonych w ramach wspólnej procedury tranzytowej może złożyć do organu celnego, właściwego ze względu na jego siedzibę lub miejsce zamieszkania, wniosek o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej przy zakończeniu wspólnej procedury tranzytowej.

2. Procedura uproszczona, o której mowa w ust. 1, polega na dostarczeniu do odbiorcy towarów i dokumentów związanych z przewozem towarów w ramach wspólnej procedury tranzytowej.

§  86. 

1. Wniosek, o którym mowa w § 85 ust. 1, może złożyć odbiorca towarów, który:

1) często odbiera towary przewożone transportem drogowym w ramach wspólnej procedury tranzytowej na podstawie gwarancji generalnej,

2) prowadzi ewidencje w sposób pozwalający organowi celnemu na dokonywanie kontroli celnej ruchu towarów,

3) nie popełnił przestępstwa lub wykroczenia przeciw przepisom celnym lub podatkowym.

2. Do wniosku należy dołączyć dokumenty, o których mowa w § 80 ust. 2.

3. Wzór zezwolenia, o którym mowa w § 85 ust. l, stanowi załącznik nr 23 do zarządzenia.

§  87. 

1. Osoba, która uzyskała zezwolenie na stosowanie procedury uproszczonej, staje się upoważnionym odbiorcą.

2. Po dostarczeniu towaru do miejsca wskazanego w zezwoleniu upoważniony odbiorca zobowiązany jest do:

1) przekazania do urzędu celnego przeznaczenia karty 4,5 i 7 SAD w terminie określonym w zezwoleniu na w stosowanie procedury uproszczonej,

2) zawiadomienia urzędu celnego przeznaczenia o wystąpieniu nieprawidłowości w dokumentach, towarze lub zamknięciach celnych.

§ 88. Upoważniony odbiorca, na wniosek osoby przewożącej towary, może dokonać potwierdzenia dostarczenia towaru na dokumentach, o których mowa w § 74 ust. 1.

§ 89. Zezwolenia, o których mowa w § 78 ust. 1, § 83 ust. 1 i § 85 ust. 1, mogą zostać przez organ celny cofnięte, w wypadku gdy wnioskodawca prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa celnego.

Oddział  3

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA W TRANSPORCIE LOTNICZYM

§ 90. Przewóz towarów transportem lotniczym dokonywany jest na podstawie manifestu lotniczego, który stanowi zgłoszenie tranzytowe.

§  91. 

1. Manifest lotniczy powinien zawierać:

1) nazwę przewoźnika przewożącego towary,

2) numer lotu,

3) datę lotu,

4) nazwę portu lotniczego załadunku i wyładunku,

5) wyszczególnienie przesyłek towarowych.

2. Dla każdej przesyłki towarowej wyszczególnionej w manifeście lotniczym należy podać:

1) numer listu przewozowego AWB,

2) liczbę opakowań, jeżeli występują,

3) ogólny opis towarów,

4) masę brutto towarów,

5) określenie towarów jako wspólnotowe lub niewspólnotowe.

§ 92. Jeżeli jednym środkiem transportu są przewożone towary wspólnotowe i niewspólnotowe, to dla towarów o różnych statusach należy sporządzić odrębny manifest lotniczy.

§ 93. Przewoźnik z chwilą przyjęcia przesyłki do przewozu staje się głównym zobowiązanym.

§ 94. Przewóz towarów objętych wspólną procedurą tranzytową transportem lotniczym jest zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia.

§  95. 

1. W wypadku przywozu towarów na polski obszar celny przewoźnik przedkłada w urzędzie celnym tranzytowym przywozu manifest lotniczy co najmniej w trzech egzemplarzach. Wszystkie egzemplarze manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu potwierdza stemplem SAD z podaniem pozycji ewidencji. Jeden egzemplarz pozostaje w urzędzie celnym tranzytowym przywozu i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi celem dostarczenia wraz z towarem do urzędu celnego przeznaczenia.

2. Na listach przewozowych AWB załączonych do manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu celnego tranzytowego przywozu przystawia pieczątkę "Przesyłka celna".

3. Dostarczenie towarów do urzędu celnego przeznaczenia funkcjonariusz celny potwierdza na manifeście lotniczym stemplem SAD oraz wpisuje pozycję ewidencji.

4. Jeden egzemplarz manifestu lotniczego pozostaje w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi.

5. Urząd celny przeznaczenia przesyła w okresach miesięcznych urzędowi celnemu tranzytowemu przywozu wykaz manifestów lotniczych, na podstawie których odbywał się tranzyt towarów pomiędzy tymi urzędami. Przy każdym manifeście lotniczym zamieszczonym w wykazie należy podać:

1) numer manifestu,

2) nazwę przewoźnika, który przewoził towary,

3) numer lotu,

4) datę lotu.

6. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości danych zawartych w manifeście lotniczym, funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia powiadamia bezzwłocznie urząd celny tranzytowy przywozu, podając numer listu przewozowego AWB.

§  96. 

1. W wypadku wywozu towarów poza polski obszar celny przewoźnik przedkłada w urzędzie celnym wyjścia manifest lotniczy co najmniej w trzech egzemplarzach. Wszystkie egzemplarze manifestu lotniczego funkcjonariusz celny urzędu celnego wyjścia potwierdza stemplem SAD z podaniem pozycji ewidencji. Jeden egzemplarz pozostaje w urzędzie celnym wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji, pozostałe zwracane są przewoźnikowi celem dostarczenia wraz z towarem do urzędu celnego tranzytowego wywozu.

2. Przepisy § 95 ust. 2-6 stosuje się odpowiednio.

§  97. 

1. Jeżeli towary zostały wprowadzone na polski obszar celny w procedurze tranzytu i przeznaczone są na zaopatrzenie statków powietrznych w ruchu międzynarodowym, to po zakończeniu procedury tranzytu w lotniczym urzędzie celnym nie wymaga się złożenia dodatkowego zgłoszenia celnego.

2. Po zakończeniu procedury tranzytu w lotniczym urzędzie celnym przeznaczenia funkcjonariusz celny w polu I karty 4 i 5 dokonuje adnotacji o treści: "Towar przeznaczony na zaopatrzenie statków powietrznych".

Oddział  4

WSPÓLNA PROCEDURA TRANZYTOWA W TRANSPORCIE MORSKIM

§ 98. Towary przewożone transportem morskim mogą być objęte wspólną procedurą tranzytową wyłącznie w wypadku, gdy zostały one załadowane lub przeładowane w porcie krajów - Stron Konwencji.

§ 99. Procedura tranzytu, o której mowa w § 98, realizowana jest na podstawie manifestów morskich.

§  100. 

1. Towarzystwa żeglugowe stają się głównym zobowiązanym po przyjęciu przesyłki do przewozu transportem morskim.

2. Przy realizacji przewozów, o których mowa w ust. l, towarzystwa żeglugowe są zwolnione z obowiązku składania zabezpieczenia.

§ 101. Przy przewozie towarów transportem morskim w ramach wspólnej procedury tranzytowej może być stosowana procedura uproszczona lub procedura dodatkowo uproszczona.

§  102. 

1. Stosowanie procedury uproszczonej wymaga uzyskania zezwolenia organu celnego.

2. Towarzystwo żeglugowe składa w urzędzie celnym właściwym ze względu na jego siedzibę wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury, o której mowa w ust. l.

3. Do wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej należy dołączyć listę przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia.

4. Urząd celny, do którego złożono wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej, przekazuje ten wniosek organom celnym krajów - Stron Konwencji, na których obszarze znajdują się przewidziane porty wyjścia i przeznaczenia.

5. Jeżeli w ciągu 60 dni, licząc o daty powiadomienia, nie wpłynęły żadne zastrzeżenia, organ celny udziela towarzystwu żeglugowemu zezwolenia na stosowanie procedury uproszczonej.

§ 103. Zezwolenie na stosowanie procedury uproszczonej udzielane jest towarzystwom żeglugowym, które:

1) prowadzą zapisy księgowe umożliwiające organom celnym kontrolę przewozu towarów,

2) nie naruszyły w sposób rażący przepisów prawa celnego i przepisów podatkowych,

3) stosują manifesty, które:

a) zawierają nazwę i pełny adres towarzystwa żeglugowego, oznakowanie statku, nazwę portu załadunku i wyładunku, adnotacje dotyczące konosamentu, a także dla każdej przesyłki znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań, opis towarów, masę brutto w kg oraz numery kontenerów,

b) mogą być bez trudności kontrolowane i oceniane przez organ celny,

c) są całkowicie wypełnione, podpisane i mogą być przedstawione organom celnym przed wypłynięciem statków.

§  104. 

1. Przy stosowaniu procedury uproszczonej dla towarów o statusie wspólnotowym i niewspólnotowym należy sporządzić odrębne manifesty morskie dla towarów o różnych statusach.

2. Manifest lub manifesty, o których mowa w ust. l, muszą być podpisane przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę sporządzenia manifestu.

3. W manifeście morskim powinien być wskazany status towarów wspólnotowy lub niewspólnotowy poprzez wpisanie symbolu T1 lub T2.

4. Manifest morski traktowany jest jako nota tranzytowa.

§  105. 

1. Stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej wymaga uzyskania zezwolenia organu celnego.

2. Wniosek o wydanie zezwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej mogą złożyć międzynarodowe towarzystwa żeglugowe, które mają swoją siedzibę lub przedstawicielstwo na obszarze krajów - Stron Konwencji. Wniosek składa się w urzędzie celnym właściwym dla siedziby towarzystwa lub jego przedstawicielstwa.

3. Do wniosku o udzielenie zezwolenia na stosowanie procedury dodatkowo uproszczonej należy dołączyć wykaz przewidywanych portów morskich wyjścia i przeznaczenia.

4. Organ celny, do którego złożono wniosek o wydanie zezwolenia, przekazuje ten wniosek organom celnym krajów - Stron Konwencji, na których obszarze znajdują się przewidywane porty wyjścia i przeznaczenia.

5. Jeżeli w ciągu 60 dni, licząc od daty powiadomienia nie wpłynęły żadne zastrzeżenia, organ celny wydaje zezwolenie.

§ 106. Zezwolenie na korzystanie z procedury dodatkowo uproszczonej udzielane jest towarzystwu żeglugowemu, które:

1) spełnia warunki określone w § 103,

2) dokonuje częstych i regularnych przewozów towarów między określonymi portami morskimi,

3) zobowiązuje się wobec organu celnego do współdziałania przy wykrywaniu i wyjaśnianiu niezgodności i nieprawidłowości występujących w trakcie stosowania procedury tranzytu w transporcie morskim.

§  107. 

1. Przy stosowaniu procedury dodatkowo uproszczonej towarzystwo żeglugowe może stosować jeden manifest morski dla wszystkich przewożonych towarów, w którym należy podać odpowiedni status T1 lub T2 dla każdego towaru.

2. Towarzystwo żeglugowe musi odnotować w swoich dokumentach handlowych informacje o statusie wszystkich towarów wymienionych w manifeście.

3. Manifest, o którym mowa w ust. 1, musi być podpisany przez osobę reprezentującą towarzystwo żeglugowe oraz zawierać datę i potwierdzenie określające ten manifest jako zgłoszenie do procedury tranzytu.

4. Manifest morski traktowany jest jako nota tranzytowa.

§ 108. 1.Manifesty morskie należy przedstawiać do potwierdzenia w urzędzie celnym wyjścia w dwóch egzemplarzach.

2. W urzędzie celnym wyjścia funkcjonariusz celny na wszystkich egzemplarzach manifestu morskiego przystawia pieczęć "Polska-Cło" oraz składa podpis.

3. Jeden egzemplarz manifestu morskiego pozostaje w urzędzie celnym wyjścia i stanowi załącznik do ewidencji, drugi zwracany jest przewoźnikowi.

§  109. 

1. Wspólna procedura tranzytowa w transporcie morskim pozostaje zakończona, gdy manifest morski, potwierdzony przez urząd celny portu wyjścia, i przewożone towary zostaną przedstawione w urzędzie celnym przeznaczenia.

2. W urzędzie celnym przeznaczenia należy przedłożyć w oryginale manifest morski, o którym mowa w ust. 1, i konosamenty dotyczące wszystkich towarów objętych manifestem morskim.

3. Funkcjonariusz celny urzędu celnego przeznaczenia potwierdza na manifeście morskim i konosamentach dostarczenie towaru do urzędu celnego przeznaczenia poprzez przystawienie stempla SAD, wpisanie pozycji ewidencji i złożenie podpisu oraz przystawienie pieczęci "Polska-Cło".

4. Manifest morski i kserokopie konosamentów potwierdzone przez funkcjonariusza celnego za zgodność z oryginałem pozostają w urzędzie celnym przeznaczenia i stanowią załączniki do ewidencji. Oryginały konosamentów zwracane są przewoźnikowi.

5. Z zastrzeżeniem ust. 6, na żądanie przewoźnika funkcjonariusz celny wydaje kserokopię manifestu morskiego potwierdzoną za zgodność z oryginałem.

6. W wypadku złożenia oryginału i kopii manifestu morskiego, funkcjonariusz celny potwierdza oryginał i kopię w sposób określony w ust. 3. Kopia manifestu morskiego zwracana jest przewoźnikowi.

§ 110. Urząd celny przeznaczenia przesyła w okresach miesięcznych urzędowi celnemu wyjścia wykaz manifestów morskich, na podstawie których odbywał się tranzyt towarów pomiędzy tymi urzędami. Przy każdym manifeście morskim zamieszczonym w wykazie należy podać:

1) numer identyfikacyjny manifestu morskiego,

2) nazwę towarzystwa żeglugowego, które przewoziło towary,

3) nazwę statku,

4) datę przyjęcia manifestu morskiego.

§ 111. W wypadku stwierdzenia nieprawidłowości danych zawartych w manifeście morskim, urząd celny przeznaczenia powiadamia bezzwłocznie urząd celny wyjścia, podając numer konosamentu. Urząd celny wyjścia wszczyna postępowanie poszukiwawcze.

⁹ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹⁰ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹¹ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹² Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹³ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹⁴ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

¹⁵ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".