Art. 13. - Chorwacja-Polska. Umowa o transporcie morskim. Warszawa.2001.02.12.
M.P.2002.34.533
Akt obowiązującyWypadki morskie
1. Jeżeli statek jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi lub znajdzie się w innej niebezpiecznej sytuacji na morzu terytorialnym lub na obszarze morskich wód wewnętrznych Państwa drugiej Umawiającej się Strony, to właściwe organy drugiej Umawiającej się Strony udzielą w każdym czasie pomocy w tym samym zakresie, w jakim byłaby udzielona statkowi pod własną banderą jego załodze, pasażerom i ładunkowi. Podczas ustalania przyczyn wypadku morskiego Umawiające się Strony będą stosować zasady zawarte w konwencjach Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) wiążących obie Umawiające się Strony.
2. Właściwe organy jednej Umawiającej się Strony, na terytorium Państwa której statek drugiej Umawiającej się Strony doznał wypadku, opisanego w ustępie 1, niezwłocznie powiadomią o tym zdarzeniu najbliższy urząd konsularny Państwa drugiej Umawiającej się Strony.
3. Jeżeli statek jednej Umawiającej się Strony ulegnie wypadkowi lub znajdzie się w innej niebezpiecznej sytuacji na obszarze morskich wód wewnętrznych lub na morzu terytorialnym, to druga Umawiająca się Strona odstąpi od pobierania opłat importowych, włącznie z podatkami konsumpcyjnymi, którym podlegają ładunek, wyposażenie i inne dobra, jeżeli nie będą one wprowadzone do obrotu towarowego na terytorium jej Państwa.
4. O zaistniałym wypadku lub niebezpiecznej sytuacji należy niezwłocznie poinformować właściwe organy celne oraz uzgodnić warunki tymczasowego magazynowania towarów bez pobierania opłat importowych.
5. Postanowienia ustępów 1-4 nie naruszają praw do jakichkolwiek roszczeń z tytułu ratownictwa morskiego odnoszącego się do opieki i pomocy udzielonej statkowi, jego pasażerom, załodze i ładunkowi.