§ 3. - Budownictwo zimowe 1951/52 r.

Monitor Polski

M.P.1952.A-12.123

Akt utracił moc
Wersja od: 12 listopada 1951 r.
§  3.
Związane z budownictwem zimowym koszty dodatkowe pokrywane będą ze środków przedsiębiorstw wykonujących roboty budowlano-montażowe oraz inwestorów, a mianowicie:
1)
wydatki na dodatkowe urządzenia, sprzęt i przedmioty o charakterze środków trwałych (kotły, piecyki, sprzęt do ogrzewania prądem elektrycznym) pokrywane będą dla robót zleconych - w ramach planów inwestycyjnych wykonawców, to jest przedsiębiorstw budowlano-montażowych, a dla budów wykonywanych systemem gospodarczym - w ramach planów inwestycyjnych inwestorów; w przypadkach, gdy posiadane przez zobowiązanych środki inwestycyjne nie wystarczą na pokrycie przewidywanych z tego tytułu wydatków, przedsiębiorstwa budowlane lub inwestorzy wystąpią o dofinansowanie w terminach i trybie ustalonym odrębnymi przepisami;
2)
wydatki na przedmioty, nie mające charakteru środków trwałych (maty słomiane itp.), na zwiększone zużycie niektórych materiałów budowlanych i pomocniczych, jak chemikalia, koks, węgiel, konieczna odzież zimowa dla kategorii pracowników nie wymienionych w załączniku Nr 17 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., jak również energia elektryczna itp., na dodatkowe zagospodarowanie placu budowy i na urządzenia zabezpieczające wymagania przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy w warunkach zimowych, na pokrycie dodatkowych kosztów robocizny, wynikających ze zmniejszonej wydajności robotników, w granicach nie przekraczających 10% przeciętnej wydajności, pokryte będą przez przedsiębiorstwa wykonawcze z ich środków obrotowych i rozliczone następnie na poszczególne inwestycje w drodze procentowych dodatków do kosztorysów umownych i w ustalonych przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego granicach maksymalnej wysokości tych wydatków;
3)
analogiczne wydatki jak w pkt 2, poniesione przez inwestorów w związku z wykonywaniem inwestycji systemem gospodarczym, pokryte będą z ich środków przeznaczonych na finansowanie bieżącej działalności i rozliczone następnie ze środków planu inwestycyjnego, poniesione zaś przez samodzielne oddziały wykonawstwa inwestycyjnego, powstałe po dniu 1 stycznia 1952 r., finansowane będą ze środków inwestycyjnych właściwego inwestora.