Budownictwo zimowe 1951/52 r.

Monitor Polski

M.P.1952.A-12.123

Akt utracił moc

Wersja od: 12 listopada 1951 r.

UCHWAŁA NR 770

PREZYDIUM RZĄDU

z dnia 12 listopada 1951 r.

w sprawie budownictwa zimowego 1951/52 r.

Dla zabezpieczenia i należytego przygotowania ciągłości robót w budownictwie oraz podniesienia stopnia wydajności kadr budowlanych Prezydium Rządu uchwala, co następuje:

§  1.

1. Za okres zimowy w rozumieniu uchwały uważa się czas od dnia 15 listopada 1951 r. do dnia 31 marca 1952 r.

2. Do dnia 15 listopada 1951 r. przeprowadzone będą roboty przygotowawcze do pogotowia zimowego, tak aby z nastaniem warunków zimowych można było w pełni użyć wszelkich środków dla zapewnienia ciągłości robót.

§  2.

1. Wykonujący roboty budowlano-montażowe przeprowadzą niezbędne prace przygotowawcze dla zapewnienia ciągłości robót budowlanych i montażowych w okresie zimowym, przepracują pozostałą część planu IV kwartału 1951 r. oraz sporządzą plan I kwartału 1952 r. z punktu widzenia wymagań wykonywania robót w warunkach zimowych.

2. W szczególności plany te powinny przewidywać:

1) konieczność uwzględnienia w planach zaopatrzenia materiałowego specjalnych dostaw materiałowych związanych z wykonywaniem robót w warunkach zimowych (w szczególności chemikalia jako materiały dodatkowe dla środków wiążących, paliwo itp.) jak również konieczność zaopatrzenia budów w sprzęt i urządzenia pomocnicze niezbędne do prowadzenia robót w okresie zimowym (kotły, piecyki do ogrzewania i suszenia, ochronna odzież zimowa, maty do osłon itp.);

2) zapewnienie w planach wydajności i zatrudnienia równomierności zatrudnienia oraz zapobieganie utrzymywaniu nadmiernych kadr roboczych kosztem wydajności.

3. Zapotrzebowania na materiały określone w ust. 1 powinny być oparte na planach zadań produkcyjnych i wykazywać, w jakim zakresie poszczególne rodzaje robót będą wymagały specjalnych dostaw w okresie zimowym. Zapotrzebowanie na ochronną odzież zimową powinno opierać się o plan zatrudnienia. Wskaźniki wydajności ustalane dla okresu zimowego, uwzględniające naturalne zmniejszenie wydajności pracy w warunkach zimowych, powinny jednocześnie przewidzieć wzrost w stosunku do wskaźników za odpowiedni okres ubiegłego roku - wynikający z postępu technicznego i lepszego przygotowania organizacyjnego. Przy premiowaniu w tym okresie należy głównie wziąć pod uwagę osiągnięcie wskaźników wydajności przy jednoczesnym wykonaniu planu produkcji.

§ 3. Związane z budownictwem zimowym koszty dodatkowe pokrywane będą ze środków przedsiębiorstw wykonujących roboty budowlano-montażowe oraz inwestorów, a mianowicie:

1) wydatki na dodatkowe urządzenia, sprzęt i przedmioty o charakterze środków trwałych (kotły, piecyki, sprzęt do ogrzewania prądem elektrycznym) pokrywane będą dla robót zleconych - w ramach planów inwestycyjnych wykonawców, to jest przedsiębiorstw budowlano-montażowych, a dla budów wykonywanych systemem gospodarczym - w ramach planów inwestycyjnych inwestorów; w przypadkach, gdy posiadane przez zobowiązanych środki inwestycyjne nie wystarczą na pokrycie przewidywanych z tego tytułu wydatków, przedsiębiorstwa budowlane lub inwestorzy wystąpią o dofinansowanie w terminach i trybie ustalonym odrębnymi przepisami;

2) wydatki na przedmioty, nie mające charakteru środków trwałych (maty słomiane itp.), na zwiększone zużycie niektórych materiałów budowlanych i pomocniczych, jak chemikalia, koks, węgiel, konieczna odzież zimowa dla kategorii pracowników nie wymienionych w załączniku Nr 17 do układu zbiorowego pracy w budownictwie z dnia 7 maja 1949 r., jak również energia elektryczna itp., na dodatkowe zagospodarowanie placu budowy i na urządzenia zabezpieczające wymagania przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy w warunkach zimowych, na pokrycie dodatkowych kosztów robocizny, wynikających ze zmniejszonej wydajności robotników, w granicach nie przekraczających 10% przeciętnej wydajności, pokryte będą przez przedsiębiorstwa wykonawcze z ich środków obrotowych i rozliczone następnie na poszczególne inwestycje w drodze procentowych dodatków do kosztorysów umownych i w ustalonych przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego granicach maksymalnej wysokości tych wydatków;

3) analogiczne wydatki jak w pkt 2, poniesione przez inwestorów w związku z wykonywaniem inwestycji systemem gospodarczym, pokryte będą z ich środków przeznaczonych na finansowanie bieżącej działalności i rozliczone następnie ze środków planu inwestycyjnego, poniesione zaś przez samodzielne oddziały wykonawstwa inwestycyjnego, powstałe po dniu 1 stycznia 1952 r., finansowane będą ze środków inwestycyjnych właściwego inwestora.

§  4.

1. Koszty dodatkowe robót zaplanowanych na podstawie umów zawartych przed okresem zimowym a faktycznie wykonanych w okresie zimowym, rozliczone będą w rachunkach przejściowych zgodnie ze stanem zaawansowania poszczególnych elementów budów w oparciu o wskaźniki, zatwierdzone przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na wniosek zainteresowanych ministrów, którym podlegają przedsiębiorstwa budowlano-montażowe.

2. Koszty te powinny być uwidocznione w rachunkach w osobnej pozycji.

§ 5. Dodatkowe koszty związane ze szkoleniem kadr w technice wykonawstwa zimowego (kierowników robót, inspektorów nadzoru, majstrów i brygadzistów) będą pokrywane z budżetu zainteresowanych ministerstw.

§  6.

1. Zobowiązuje się:

1) Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do:

a) uruchomienia dodatkowych limitów w ciężar ogólnej rezerwy planu inwestycyjnego 1952 r. celem pokrycia dodatkowych kosztów robót budowlanych i montażowych w okresie zimowym, podlegających wydatkowaniu ze środków inwestycyjnych, jeżeli przydzielone inwestorom środki nie wystarczą;

b) uwzględnienia w planach zaopatrzenia potrzeb budownictwa zimowego zarówno w zakresie sprzętu specjalnego, transportu, zaopatrzenia materiałowego jak i odzieży zimowej;

c) ustalenia w terminie do dnia 15 listopada 1951 r. zmian w systemie premiowania za wykonanie planu w stosunku do wykonawstwa budowlanego w okresie zimowym (§ 2 ust. 2);

d) ujednolicenia zasad sprawozdawczości, o których mowa w pkt 2 lit. e;

2) właściwych ministrów do:

a) wydania w terminie do dnia 15 listopada 1951 r. zarządzeń i instrukcji szczegółowych zapewniających właściwy przebieg prac określonych w § 2 uchwały;

b) opracowania i wydania w terminie do dnia 15 listopada 1951 r. w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego zasad przydziału i norm zużycia odzieży ochronnej określonej w § 2 ust. 2 uchwały;

c) przedstawienia Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminie do dnia 1 grudnia 1951 r. do zatwierdzenia wniosków określających procentowe dodatki do kosztorysów zgodnie z § 4 uchwały z tytułu wydatków objętych § 3 uchwały wraz z uzasadnieniem opartym na analizie dodatkowych kosztów robót zimowych poniesionych w r. 1951 z uwzględnieniem danych statystyki dotyczących ilości dni o temperaturze od +5°C do -5°C przypadających na okres wymieniony w § 1 uchwały;

d) zarządzenia w terminie do dnia 13 listopada 1951 r. pogotowia zimowego na wszystkich budowach objętych planem budownictwa zimowego (§ 1 ust. 2 uchwały) od dnia 15 listopada 1951 r., które powinno zapewnić ciągłość robót przez dobór i dostarczenie odpowiednich środków, oraz przedstawienia Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w terminie do dnia 1 grudnia 1951 r. sprawozdań o stanie poczynionych przygotowań;

e) włączenia do ogólnej sprawozdawczości dodatkowych kosztów robót zimowych oraz wydania zarządzeń przyznających pierwszeństwo wykonania dokumentacji technicznej dla obiektów w zakresie przewidzianym do realizacji w I kwartale 1952 r. oraz przyznających priorytet w produkcji i dostawach zaopatrzenia dla potrzeb budownictwa zimowego;

3) Ministrów Państwowych Gospodarstw Rolnych oraz Rolnictwa do wypożyczania dla potrzeb budownictwa zimowego w okresie od 15 listopada 1951 r. do 31 marca 1952 r. lokomobil w ilościach pozostałych po pokryciu potrzeb akcji omłotowej Państwowych Gospodarstw Rolnych i Państwowych Ośrodków Maszynowych;

4) Ministra Finansów do zapewnienia pokrycia w I kwartale 1952 r. zwiększonych środków obrotowych o kwoty wynikające ze wskaźnika podrożenia kosztów, ustalonego w trybie określonym w § 3 uchwały;

5) Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny do opracowania statystyki dni mroźnych oraz do odpłatnego rozsyłania zainteresowanym resortom prognozy o stanie pogody w okresie zimowym.

2. Wnioski, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c), powinny być opracowane dla poszczególnych rodzajów robót, których zaawansowanie wykonania jest podstawą do wystawiana rachunków przejściowych i końcowych.

§ 7. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 12 listopada 1951 r.