§ 29. - Bodźce materialnego zainteresowania pracowników zatrudnionych w przedsiębiorstwach przemysłowych planu centralnego i grupujących je zjednoczeniach w latach 1971-1975.

Monitor Polski

M.P.1970.21.174

Akt utracił moc
Wersja od: 4 lipca 1970 r.
§  29.
1.
Fundusz podwyżek płac robotników powiększają:
1)
oszczędności w planowanym (skorygowanym) osobowym funduszu płac powstałe w drodze poprawy organizacji pracy i w wyniku zmniejszenia nadmiernego zatrudnienia robotników; zmniejszenie zatrudnienia nie może odbywać się kosztem pracowników zatrudnionych przy remontach, konserwacji maszyn i urządzeń;
2)
nadwyżki funduszu premiowego pracowników umysłowych - jeśli wzrost wartości punktu premiowego związany z wykonaniem poszczególnych zadań odcinkowych i wskaźnika syntetycznego przekroczy w poszczególnych latach górną granicę wzrostu;
3)
potrącenia premii personelu kierowniczego, o którym mowa w § 25 ust. 3-5.
2.
Fundusz podwyżek płac robotników nie może przekraczać w stosunku do bazowego funduszu płac, skorygowanego zgodnie z § 27 ust. 3, procentu, o który wzrosły w danym okresie przeciętne płace pracowników umysłowych z tytułu wzrostu funduszu premiowego. Sumy przekraczające tę granicę przeznacza się na rezerwowy fundusz podwyżek płac zjednoczenia (jednostki równorzędnej); nie dotyczy to kwot przekazanych na fundusz podwyżek płac robotników z tytułu zmniejszenia strat na brakach; kwoty te podlegają wypłacie w pełnej wysokości nadwyżki przekazanej z funduszu premiowego pracowników umysłowych przedsiębiorstwa.
3.
W razie gdy płace robotników w przedsiębiorstwie są niższe niż w innych przedsiębiorstwach tej samej branży lub w razie istnienia nie uzasadnionych rozpiętości między płacami robotników i pracowników umysłowych przedsiębiorstwa - minister, w porozumieniu z zarządem głównym właściwego związku zawodowego, może ustalić wyższy wzrost płac robotników w granicach do 5% ich przeciętnych płac bazowych, aniżeli wynika to ze wzrostu przeciętnych płac pracowników umysłowych.
4.
Dodatkowa podwyżka płac robotników, o której mowa w ust. 3, musi znaleźć pokrycie w oszczędnościach planowanego (skorygowanego) osobowego funduszu płac, wygospodarowanych przez poprawę organizacji pracy oraz zmniejszenie przerostów zatrudnienia.