§ 2. - Zwalczanie wścieklizny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2005.13.103

Akt obowiązujący
Wersja od: 21 stycznia 2005 r.
§  2.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu wystąpienia choroby, podejmuje niezwłocznie czynności mające na celu wykrycie lub wykluczenie tej choroby.
2.
Czynności, o których mowa w ust. 1, obejmują:
1)
przeprowadzenie dochodzenia epizootycznego;
2)
przeprowadzenie badania klinicznego zwierząt podejrzanych o chorobę lub zakażenie oraz sekcję zwłok zwierzęcych, jeżeli jej przeprowadzenie jest konieczne;
3)
pobranie próbek do badań diagnostycznych;
4)
zabicie zwierzęcia wykazującego objawy choroby i pobranie próbek do badań diagnostycznych albo
5)
niezwłoczne odosobnienie zwierzęcia podejrzanego o chorobę lub zakażenie z jednoczesnym określeniem czasu trwania tego odosobnienia w celu przeprowadzenia obserwacji.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii zabezpiecza, znakuje i przesyła do laboratorium próbki, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4.
4.
Rodzaj próbek pobieranych do badań diagnostycznych, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, oraz sposób ich pobierania i wysyłania są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
5.
Powiatowy lekarz weterynarii po pobraniu próbek, o których mowa w ust. 2 pkt 3 i 4, nakazuje i nadzoruje unieszkodliwienie pozostałej części zwłok zwierzęcych, w sposób uniemożliwiający szerzenie się choroby.
6.
Powiatowy lekarz weterynarii nakazuje niezwłoczne odosobnienie zwierzęcia podejrzanego o chorobę lub zakażenie, które mogło zakazić wirusem choroby człowieka, oraz:
1)
nakazuje:
a)
obserwację tego zwierzęcia trwającą 15 dni,
b)
badania tego zwierzęcia w czasie trwania obserwacji;
2)
zakazuje zabicia tego zwierzęcia do czasu zakończenia obserwacji.
7.
Powiatowy lekarz weterynarii może przedłużyć okres obserwacji, o której mowa w ust. 6, do 21 dni w przypadku, gdy po 15 dniach obserwacji niemożliwe jest stwierdzenie lub wykluczenie choroby.
8.
Powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza badanie, o którym mowa w ust. 6 pkt 1 lit. b, w pierwszym, piątym, dziesiątym i piętnastym dniu od dnia prawdopodobnego zakażenia człowieka wirusem choroby lub pogryzienia człowieka.