Art. 4. - ZSRR-Polska. Konwencja o trybie badania incydentów i zatargów granicznych. Moskwa.1933.06.03.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1933.90.698
Akt utracił moc Wersja od: 4 listopada 1933 r.
Artykuł 4.
Przedstawiciele do spraw granicznych obowiązani są:
baczyć, aby władze graniczne Umawiających się Stron przestrzegały umowy, konwencje i porozumienia graniczne pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad, o ile w związku z temi umowami, konwencjami i porozumieniami mogą powstać spory, incydenty lub zatargi graniczne;
przedsiębrać środki;" celem niedopuszczenia do incydentów lub zatargów mogących powstać na granicy państwowej;
badać i rozstrzygać incydenty i zatargi, powstające na granicy państwowej, w szczególności zaś w wypadkach:
1)
ostrzeliwania osób lub terytorjum drugiej Umawiającej się Strony; 2)
zabójstwa lub zranienia osób, znajdujących się na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony, a również w wypadkach spowodowania innych cielesnych uszkodzeń osobom, znajdującym się na wspomnianem terytorjum; 3)
obrazy strony drugiej; 4)
naruszenia granicy państwowej przez statki powietrzne; 5)
nieumyślnego przejścia granicy państwowej przez osoby urzędowe lub prywatne, w jakich to wypadkach określa się także tryb powrotu tych osób na terytorjum Państwa, na którem one zamieszkują; 6)
przejścia granicy państwowej przez zwierzęta domowe i powstałe w związku z tem kwestje zwrotu tych zwierząt, jak również pokrycia strat i wydatków powstałych przez takie przejścia; 7)
przerzucania przez miejscowe władze graniczne na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony tych lub innych osób bez uprzedniej zgody drugiej strony; 8)
rozmów przez granicę państwową, o ile takie rozmowy mają miejsce nie między osobami urzędowemi, do tego upoważnionemi; 9)
przesunięcia lub uszkodzenia znaków granicznych, bądź innych urządzeń granicznych przez straż graniczną lub ludność miejscową; 10)
grabieży, a także umyślnego lub nieumyślnego zniweczenia lub uszkodzenia mienia, dokonanych na terytorjum jednej z Umawiających się Stron przez osoby, które przebywają na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony; 11)
powstania kwestyj o wysokość wszelkiego rodzaju odszkodowań, należnych jednej z Umawiających się Stron lub jej obywatelom, od drugiej Umawiającej się Strony lub jej obywateli, które to odszkodowania są wynikiem granicznego incydentu lub zatargu.