ZSRR-Polska. Konwencja o trybie badania incydentów i zatargów granicznych. Moskwa.1933.06.03.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.90.698

Akt utracił moc

Wersja od: 4 listopada 1933 r.

KONWENCJA

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych, podpisana w Moskwie, dnia 3 czerwca 1933 r.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:

Dnia trzeciego czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku podpisana została w Moskwie między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Rad konwencja o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych wraz z dołączonemi do niej protokółem końcowym, protokółem i protokółem podpisania o następującem brzmieniu dosłownem:

KONWENCJA

pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej z jednej strony

i

Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad

z drugiej strony,

pragnąc w jak najlepszy sposób zapewnić spieszne rozpatrywanie i rozstrzyganie incydentów i zatargów, które mogą powstać na granicy pomiędzy obydwoma Państwami,

postanowiły zawrzeć niniejszą Konwencję i wyznaczyły w tym celu swych Pełnomocników:

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej: JULIUSZA ŁUKASIEWICZA, Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Moskwie i

Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad: MIKOŁAJA KRESTINSKIEGO, czasowo pełniącego obowiązki Komisarza Ludowego Spraw Zagranicznych, Członka Centralnego Komitetu Wykonawczego Związku Socjalistycznych Republik Rad,

KTÓRZY, po wzajemnem okazaniu swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:

Artykuł  1.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Związku Socjalistycznych Republik Rad wyznaczą każdy Przedstawicieli do spraw granicznych, obowiązkiem których będzie badanie i rozstrzyganie incydentów i zatargów granicznych, a także sporów pomiędzy władzami granicznemi Umawiających się Stron, zgodnie z art. 4 niniejszej Konwencji.

Nazwiska i imiona Przedstawicieli do spraw granicznych będą wzajemnie podawane do wiadomości w drodze dyplomatycznej w każdym nowym wypadku wyznaczenia przedstawicieli do spraw granicznych.

Liczbę Przedstawicieli do spraw granicznych, a także tereny ich działalności i miejsca stałego ich pobytu ustala Protokół, dołączony do niniejszej Konwencji. Protokół ten może być zmieniany po wzajemnem porozumieniu w drodze dyplomatycznej w ciągu okresu ważności niniejszej Konwencji.

Artykuł  2.

Każdy Przedstawiciel do spraw granicznych będzie wykonywać wspólnie z Przedstawicielem do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony obowiązki wypływające z postanowień niniejszej Konwencji, na określonym terenie granicy państwowej, ustanowionym w Protokóle wymienionym w artykule 1 niniejszej Konwencji.

Artykuł  3.

Przedstawiciele do spraw granicznych mają prawo wyznaczać swych Zastępców, jak również swych Pełnomocników.

Zastępcy korzystają ze wszystkich praw przyznanych niniejszą Konwencją Przedstawicielom do spraw granicznych.

Przedstawiciele do spraw granicznych komunikują sobie wzajemnie nazwiska, imiona i miejsca stałego pobytu swych Zastępców.

Zakres uprawnień Pełnomocników określa pełnomocnictwo udzielone im przez Przedstawiciela do spraw granicznych.

W wypadkach wyznaczenia Pełnomocników, Przedstawiciele do spraw granicznych obu Umawiających się Stron wzajemnie komunikują sobie nazwiska, imiona i miejsca stałego pobytu swych Pełnomocników, jak również zakres ich uprawnień w odniesieniu do terenu ich działalności i zakresu powierzonych im spraw.

Artykuł  4.

Przedstawiciele do spraw granicznych obowiązani są:

baczyć, aby władze graniczne Umawiających się Stron przestrzegały umowy, konwencje i porozumienia graniczne pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad, o ile w związku z temi umowami, konwencjami i porozumieniami mogą powstać spory, incydenty lub zatargi graniczne;

przedsiębrać środki;" celem niedopuszczenia do incydentów lub zatargów mogących powstać na granicy państwowej;

badać i rozstrzygać incydenty i zatargi, powstające na granicy państwowej, w szczególności zaś w wypadkach:

1) ostrzeliwania osób lub terytorjum drugiej Umawiającej się Strony;

2) zabójstwa lub zranienia osób, znajdujących się na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony, a również w wypadkach spowodowania innych cielesnych uszkodzeń osobom, znajdującym się na wspomnianem terytorjum;

3) obrazy strony drugiej;

4) naruszenia granicy państwowej przez statki powietrzne;

5) nieumyślnego przejścia granicy państwowej przez osoby urzędowe lub prywatne, w jakich to wypadkach określa się także tryb powrotu tych osób na terytorjum Państwa, na którem one zamieszkują;

6) przejścia granicy państwowej przez zwierzęta domowe i powstałe w związku z tem kwestje zwrotu tych zwierząt, jak również pokrycia strat i wydatków powstałych przez takie przejścia;

7) przerzucania przez miejscowe władze graniczne na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony tych lub innych osób bez uprzedniej zgody drugiej strony;

8) rozmów przez granicę państwową, o ile takie rozmowy mają miejsce nie między osobami urzędowemi, do tego upoważnionemi;

9) przesunięcia lub uszkodzenia znaków granicznych, bądź innych urządzeń granicznych przez straż graniczną lub ludność miejscową;

10) grabieży, a także umyślnego lub nieumyślnego zniweczenia lub uszkodzenia mienia, dokonanych na terytorjum jednej z Umawiających się Stron przez osoby, które przebywają na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony;

11) powstania kwestyj o wysokość wszelkiego rodzaju odszkodowań, należnych jednej z Umawiających się Stron lub jej obywatelom, od drugiej Umawiającej się Strony lub jej obywateli, które to odszkodowania są wynikiem granicznego incydentu lub zatargu.

Artykuł  5.

Postanowienia wspólnie przyjęte przez Przedstawicieli do spraw granicznych lub ich Pełnomocników, wyczerpujące dany spór, incydent lub zatarg, uważane są za ostateczne. Wyjątek stanowią postanowienia przyjęte zgodnie z pkt. 11 art. 4 niniejszej Konwencji, kiedy wypłacana suma przekracza sumę maksymalną, ustanowioną dla wszystkich takich rozrachunków przez Umawiającą się Stronę płacącą i zakomunikowaną w drodze dyplomatycznej drugiej Umawiającej się Stronie. W tych wypadkach przyjęte decyzje nabierają mocy po zatwierdzeniu ich przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej i Ludowy Komisarjat Spraw Zagranicznych Związku Socjalistycznych Republik Rad.

Kwestje, co do których nie osiągnięto porozumienia pomiędzy Pełnomocnikami Przedstawicieli do spraw granicznych, przekazywane są do rozpatrzenia przez tych Przedstawicieli.

Kwestje, co do których pomiędzy Przedstawicielami do spraw granicznych nie osiągnięto porozumienia, przekazywane są do rozstrzygnięcia w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  6.

Każdy Przedstawiciel do spraw granicznych ma prawo według własnego uznania przekazać każdą sprawę do rozstrzygnięcia w drodze dyplomatycznej, zawiadomiwszy o tem Przedstawiciela do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony. Jednak i w takich wypadkach Przedstawiciele do spraw granicznych winni przeprowadzić odpowiednie badanie danej sprawy i ustalić jego wyniki w protokóle.

Artykuł  7.

Z każdego posiedzenia Przedstawicieli do spraw granicznych lub ich Pełnomocników będzie sporządzony krótki protokół, w którym winny być uwidocznione w sposób zwięzły przebieg posiedzenia i powzięte decyzje. Protokół winien być sporządzony w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w językach państwowych Umawiających się Stron. Decyzje uważa się za ostatecznie przyjęte po podpisaniu protokółu przez wyżej wskazane osoby.

Artykuł  8.

Przedstawiciele do spraw granicznych ustalają za wspólną zgodą kontrolne punkty przejściowe na granicy państwowej, na których dokonywana jest wymiana wszelkiej korespondencji związanej z działalnością Przedstawicieli do spraw granicznych, a również dokonywane jest przekazywanie ludzi, zwierząt i mienia.

Artykuł  9.

Spotkania i posiedzenia Przedstawicieli do spraw granicznych lub ich Pełnomocników odbywają się na wniosek jednego z nich i, o ile możności, w terminie wskazanym w zaproszeniu. Odpowiedź na zaproszenie winna być udzielona niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w ciągu 48 godzin od chwili otrzymania zaproszenia.

Na spotkanie lub posiedzenie, na które zaprasza Przedstawiciel do spraw granicznych, winien przybyć osobiście Przedstawiciel do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony, z wyjątkiem wypadku, kiedy z ważnej przyczyny nie może być obecny (choroba, wyjazd służbowy, urlop). W tym wypadku Przedstawiciela do spraw granicznych zastępuje jego Zastępca, który obowiązany jest zawiadomić o tem zawczasu Przedstawiciela do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony. Za zgodą Przedstawicieli do spraw granicznych mogą mieć miejsce spotkania i posiedzenia ich Zastępców.

W spotkaniach albo posiedzeniach Przedstawicieli do spraw granicznych, ich Zastępców lub Pełnomocników mogą brać udział oprócz tych osób przedstawiciel miejscowych organów ochrony granicy, z prawem głosu doradczego, niezbędne siły techniczne (sekretarze i tłumacze), jak również, w razie konieczności, eksperci każdej ze stron.

Artykuł  10.

Spotkania i posiedzenia, o których mowa w artykule poprzednim, winny z reguły odbywać się kolejno po jednej i drugiej stronie linji granicy państwowej. Przedstawiciele do spraw granicznych Umawiających się Stron mogą jednak po wzajemnem porozumieniu odstąpić w poszczególnych wypadkach od zasady powyższej, jeśli za tem przemawiałyby względy celowości.

Porządek dzienny obrad winien być ustalony w drodze przedwstępnych rozmów lub też w drodze korespondencji listownej. W wypadkach nagłych, po wzajemnem porozumieniu Przedstawicieli do spraw granicznych lub ich Pełnomocników, mogą być również rozpatrywane sprawy nieobjęte porządkiem dziennym.

Artykuł  11.

Przedstawicielom do spraw granicznych i ich Pełnomocnikom, a także osobom, o których mowa w ust. 3 art. 9 niniejszej Konwencji, udziela się prawa do przekraczania granicy państwowej w związku z załatwianiem granicznych sporów, incydentów lub zatargów, na podstawie osobistych dowodów wyżej wymienionych osób, zaopatrzonych w wizy Przedstawicieli do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony.

Wizy dla Przedstawicieli do spraw granicznych i ich Pełnomocników, a także dla sekretarzy i tłumaczy wydawane są na wielokrotne przekraczanie granicy państwowej w ciągu wskazanego w wizie terminu, który nie powinien być dłuższy nad 3 miesiące. Przedstawiciele miejscowych organów ochrony granicy i eksperci otrzymują wizy na jednorazowe przejście granicy państwowej.

Przejście granicy państwowej odbywa się w punktach wskazanych w art. 8 niniejszej Konwencji, o ile Przedstawiciele do spraw granicznych nie umówią się co do innego miejsca przekroczenia granicy państwowej. O dniu i godzinie przejścia granicy państwowej należy zawczasu, a w każdym razie nie później jak na 12 godzin naprzód, zawiadomić odnośny organ ochrony granicy drugiej strony, który obowiązany jest wysłać na punkt przejściowy swego Przedstawiciela.

Przedstawiciele do spraw granicznych i ich Pełnomocnicy, a także osoby wymienione w ust. 3 art. 9 niniejszej Konwencji mają prawo przekraczać granicę państwową w umundurowaniu służbowem i z bronią.

Artykuł  12.

Przedstawicielom do spraw granicznych, ich Pełnomocnikom i przedstawicielom miejscowych organów ochrony granicy, biorącym udział w posiedzeniach i spotkaniach, gwarantowana jest osobista nietykalność i nietykalność posiadanych przez nich i przez towarzyszący im personel papierów służbowych.

Wyżej wspomniane osoby mają prawo zabierać ze sobą na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony konieczne dla pracy przedmioty i środki transportowe pod warunkiem powrotnego ich wywiezienia. Oprócz tego mają one prawo zabierać ze sobą dla własnego użytku produkty żywnościowe i wyroby tytoniowe w niezbędnej ilości. Przedmioty te, środki transportowe, produkty i wyroby tytoniowe przepuszczane są przez granicę państwową bez cła i innych opłat, lecz mogą podlegać kontroli celnej przy zachowaniu przepisu ustalonego w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  13.

Osoby, nie wymienione w ust. 3 art. 9 niniejszej Konwencji, a których obecność niezbędna jest przy rozważaniu danej sprawy, przepuszczane są przez granicę państwową na podstawie jednorazowych przepustek, z terminem ważności 12 godzin, wydanych przez Przedstawiciela do spraw granicznych, a wizowanych przez Przedstawiciela do spraw granicznych drugiej Umawiającej się Strony.

Osoby te mogą w poszczególnych wypadkach być przepuszczane przez granicę państwową na podstawie ustnej zgody, wyrażonej w chwili spotkania Przedstawicieli do spraw granicznych Umawiających się Stron. Wyrażenie ustnej zgody winno być zaznaczone w protokóle przed zakończeniem obrad.

Osoby te mają prawo zabierać ze sobą dla własnego użytku na terytorjum drugiej Umawiającej się Strony produkty żywnościowe, ogólnej wagi nie wyżej 5 kg na osobę i wyroby tytoniowe w niezbędnej ilości. Wspomniane produkty i wyroby tytoniowe przepuszczane są przez granicę państwową bez cła i innych opłat, lecz mogą podlegać kontroli celnej.

Artykuł  14.

Przedstawiciele do spraw granicznych i ich Pełnomocnicy mogą, po uprzedniem co do tego porozumieniu się, przeprowadzać wspólne badania incydentów i zatargów granicznych.

Czynnościami temi kieruje ten Przedstawiciel do spraw granicznych, na terytorjum Państwa którego przeprowadzana jest dana czynność.

Wszystkie wnioski przedkładane w wykonaniu postanowień niniejszego artykułu, tak przyjęte jak i odrzucone, a również powzięte w związku z temi wnioskami decyzje muszą być wciągnięte do protokółu.

Artykuł  15.

Każda z Umawiających się Stron pokrywa całkowicie wszystkie wydatki związane z pracą jej Przedstawicieli do spraw granicznych.

Artykuł  16.

Każda z Umawiających się Stron będzie okazywała niezbędną pomoc osobom, przybyłym na jej terytorjum w związku z wykonywaniem niniejszej Konwencji, w otrzymaniu przez te osoby środków przewozowych, mieszkania i środków łączności z ich władzami.

Artykuł  17.

Konwencja niniejsza obowiązywać będzie w ciągu pięciu lat. Jeżeli żadna z Umawiających się Stron na sześć miesięcy przed upływem terminu ważności Konwencji niniejszej nie wypowie jej, lub nie zaproponuje wprowadzenia do niej zmian, Konwencja będzie obowiązywała automatycznie na tych samych zasadach na następne okresy pięcioletnie.

Artykuł  18.

Niniejsza Konwencja wejdzie w życie na 45-ty dzień, licząc od dnia powiadomienia w drodze dyplomatycznej o zatwierdzeniu jej przez oba Rządy. Z chwilą wejścia w życie konwencji niniejszej "Układ między Rzecząpospolitą Polską z jednej Strony a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad z drugiej strony o rozstrzyganiu zatargów granicznych", zawarty w Moskwie 3-go sierpnia 1925 roku, traci moc obowiązującą.

Artykuł  19.

Konwencję niniejszą sporządzono w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za autentyczne.

NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali Konwencję niniejszą i wycisnęli na niej swe pieczęcie w Moskwie dnia 3 czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

(-) J. Łukasiewicz (-) N. Krestinskij

L. S. L. S.

PROTOKÓŁ KOŃCOWY.

Przy zawarciu Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych niżej podpisani Pełnomocnicy Umawiających się Stron postanowili co następuje:

Do art. 3 Konwencji.

Wyznaczenie Zastępców Przedstawicieli do spraw granicznych i koniecznej ilości Pełnomocników tych Przedstawicieli, o ile takowi będą naznaczeni, określenie miejsc stałego pobytu Zastępców Przedstawicieli do spraw granicznych i

określenie terenów działalności, Pełnomocników Przedstawicieli do spraw granicznych i miejsc stałego pobytu tych Pełnomocników -

będzie dokonane przez Przedstawicieli do spraw granicznych Umawiających się Stron na pierwszem ich posiedzeniu po wejściu w życie niniejszej Konwencji.

Liczba Pełnomocników Przedstawicieli do spraw granicznych, tereny ich działalności i miejsce stałego pobytu tych osób, a również Zastępców wyżej wspomnianych Przedstawicieli, mogą być zmieniane przez odnośnych Przedstawicieli do spraw granicznych w ciągu okresu ważności powyższej Konwencji.

Do art. 4 Konwencji.

W uzupełnieniu art. 4 Konwencji Umawiające się Strony zgodziły się wydać instrukcje o niezwłocznem zwracaniu granicznym władzom drugiej Umawiającej się Strony wszelkiego rodzaju państwowego mienia wojennego, które mogłoby być nielegalnie lub wypadkowo przeniesione lub przeprowadzone na ich terytorjum.

Do art. 6 Konwencji.

Umawiające się Strony rozumieją artykuł ten w tym sensie, że postanowienia jego odnoszą się do zatargów granicznych mających szczególnie ważne znaczenie dla wzajemnych stosunków granicznych.

Do art. 8 Konwencji.

Wyznaczenie kontrolnych punktów przejściowych na granicy państwowej będzie dokonane przez Przedstawicieli do spraw granicznych na pierwszem ich posiedzeniu po wejściu w życie powyższej Konwencji.

Zmiana ilości i miejsc kontrolnych punktów przejściowych może być dokonywana przez Przedstawicieli do spraw granicznych za wspólną ich zgodą w ciągu okresu ważności powyższej Konwencji.

Do art. 14 Konwencji.

Umawiające się Strony rozumieją artykuł ten w tym sensie, że wymienione w nim "wspólne badanie" nie może być w żadnym razie rozumiane jako wspólne przeprowadzanie czynności w trybie śledztwa, które to czynności podlegają wyłącznej kompetencji sądowych lub śledczych władz każdej z Umawiających się Stron.

Niniejszy Protokół Końcowy sporządzony został w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za autentyczne.

NA DOWÓD CZEGO Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół Końcowy w Moskwie dnia 3 czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

(-) J. Łukasiewicz (-) N. Krestinskij

PROTOKÓŁ

do konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych, zawartej w Moskwie 3 czerwca 1933 roku.

W wykonaniu art. 1 Konwencji pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania incydentów i zatargów granicznych Umawiające się Strony ustanawiają, że Przedstawicielami do spraw granicznych są:

I.

Ze strony Rzeczypospolitej Polskiej:

1) Starosta powiatu brasławskiego, ze stałem miejscem pobytu w Brasławiu. Teren działalności brasławskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 0 do słupa granicznego Nr. 42 włącznie.

2) Starosta powiatu dziśnieńskiego, ze stałem miejscem pobytu w Głębokiem. Teren działalności dziśnieńskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 42 do słupa granicznego Nr. 367 włącznie.

3) Starosta powiatu wilejskiego, ze stałem miejscem pobytu w Wilejce. Teren działalności wilejskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 367 do słupa granicznego Nr. 532 włącznie.

4) Starosta powiatu mołodeczańskiego, ze stałem miejscem pobytu w Mołodecznie. Teren działalności mołodeczańskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 532 do słupa granicznego Nr. 670 włącznie.

5) Starosta powiatu wołożyńskiego, ze stałem miejscem pobytu w Wołożynie, Teren działalności wołożyńskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 670 do słupa granicznego Nr. 704 włącznie.

6) Starosta powiatu stołpeckiego, ze stałem miejscem pobytu w Stołpcach. Teren działalności stołpeckiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 704 do słupa granicznego Nr. 816 włącznie.

7) Starosta powiatu nieświeskiego, ze stałem miejscem pobytu w Nieświeżu. Teren działalności nieświeskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 816 do słupa granicznego Nr. 970 włącznie.

8) Starosta powiatu łuninieckiego, ze stałem miejscem pobytu w Łunińcu. Teren działalności łuninieckiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się' od słupa granicznego Nr. 970 do słupa granicznego Nr. 1138 włącznie.

9) Starosta powiatu stolińskiego, ze stałem miejscem pobytu w Stolinie. Teren działalności stolińskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1138 do słupa granicznego Nr. 1339 włącznie.

10) Starosta powiatu sarneńskiego, ze stałem miejscem pobytu w Sarnach. Teren działalności sarneńskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1339 do słupa granicznego Nr. 1459 włącznie.

11) Starosta powiatu kostopolskiego, ze stałem miejscem pobytu w Kostopolu. Teren działalności kostopolskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1459 do słupa granicznego Nr. 1516 włącznie.

12) Starosta powiatu rówieńskiego, ze stałem miejscem pobytu w Równem. Teren działalności rówieńskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1516 do słupa granicznego Nr. 1680 włącznie.

13) Starosta powiatu zdołbunowskiego, ze stałem miejscem pobytu w Zdołbunowie. Teren działalności zdołbunowskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1680 do słupa granicznego Nr. 1763 włącznie.

14) Starosta powiatu krzemienieckiego, ze stałem miejscem pobytu w Krzemieńcu Teren działalności krzemienieckiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1763 do słupa granicznego Nr. 1861a włącznie.

15) Starosta powiatu zbaraskiego, ze stałem miejscem pobytu w Zbarażu. Teren działalności zbaraskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1861 a do słupa granicznego Nr. 1893 włącznie.

16) Starosta powiatu skałackiego, ze stałem miejscem pobytu w Skalacie. Teren działalności skałackiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1893 do słupa granicznego Nr. 1997 włącznie.

17) Starosta powiatu kopyczynieckiego, ze stałem miejscem pobytu w Kopyczyńcach. Teren działalności kopyczynieckiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1997 do słupa granicznego Nr. 2096 włącznie.

18) Starosta powiatu borszczowskiego, ze stałem miejscem pobytu w Borszczowie. Teren działalności borszczowskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 2096 do słupa granicznego Nr. 2290 włącznie.

II.

Ze strony Związku Socjalistycznych Republik Rad:

1) Naczelnik ochrony pogranicza Połockiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Połocku. Rejon działalności Połockiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 0 do słupa granicznego Nr. 290 włącznie.

2) Naczelnik ochrony pogranicza Pleszczenickiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Pleszczenicy. Rejon działalności Pleszczenickiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 290 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 511 włącznie.

3) Naczelnik ochrony pogranicza Zasławskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Zasławiu, Rejon działalności Zasławskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 511 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 677 wyłącznie.

4) Naczelnik ochrony pogranicza Dzierżyńskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Dzierżyńsku. Rejon działalności Dzierżyńskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 677 włącznie do słupa granicznego Nr. 842 włącznie.

5) Naczelnik ochrony pogranicza Tymkowickiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Tymkowiczach. Rejon działalności Tymkowickiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 842 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 1063 wyłącznie.

6) Naczelnik ochrony pogranicza Żytkowickiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Żytkowiczach. Rejon działalności Żytkowickiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1063 włącznie do słupa granicznego Nr. 1.290 wyłącznie.

7) Naczelnik ochrony pogranicza Olewskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Olewsku. Rejon działalności Olewskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1290 włącznie do słupa granicznego Nr. 1499 włącznie.

8) Naczelnik ochrony pogranicza Sławuckiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Sławucie. Rejon działalności Sławuckiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1499 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 1733 włącznie.

9) Naczelnik ochrony pogranicza Jampolskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Jampolu. Rejon działalności Jampolskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1733 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 1877 włącznie.

10) Naczelnik ochrony pogranicza Wołoczyskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu we wsi Frydrychówce. Rejon działalności Wołoczyskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 1877 wyłącznie do słupa granicznego Nr. 2013 wyłącznie.

11) Naczelnik ochrony pogranicza Kamieniecko - Podolskiego rejonu, ze stałem miejscem pobytu w Kamieńcu - Podolskim. Rejon działalności Kamieniecko - Podolskiego Przedstawiciela do spraw granicznych rozciąga się od słupa granicznego Nr. 2013 włącznie do słupa granicznego Nr. 2290 włącznie.

Niniejszy Protokół sporządzony został w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za autentyczne.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół w Moskwie 3 czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

(-) J. Łukasiewicz (-) N. Krestinskij

L. S. L. S.

PROTOKÓŁ PODPISANIA.

Podpisując Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Rad o trybie badania i rozstrzygania granicznych incydentów i zatargów niżej podpisani Pełnomocnicy Umawiających się Stron zgadzają się przedsięwziąć niezbędne kroki, aby wskazana Konwencja była zatwierdzona przez odnośne ich Rządy w możliwie krótkim czasie.

Niniejszy Protokół sporządzony został w dwóch oryginalnych egzemplarzach, każdy w języku polskim i rosyjskim, przyczem oba teksty uważa się za autentyczne.

Na dowód czego Pełnomocnicy Umawiających się Stron podpisali niniejszy Protokół w Moskwie dnia 3 czerwca tysiąc dziewięćset trzydziestego trzeciego roku.

(-) J. Łukasiewicz (-) N. Krestinskij

Zaznajomiwszy się z powyższą konwencją i z dołączonemi do niej protokółem końcowym, protokółem i protokółem podpisania uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 13 września 1933 r.