Część 2 - USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH - ZSRR-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1971.05.27.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1972.15.106
Akt obowiązujący Wersja od: 29 marca 1972 r.
CZĘŚĆ II
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH
USTANAWIANIE URZĘDÓW KONSULARNYCH ORAZ MIANOWANIE URZĘDNIKÓW I PRACOWNIKÓW KONSULARNYCH
1.
Urząd konsularny może być ustanowiony w Państwie przyjmującym tylko za zgodą tego Państwa.2.
Siedzibę urzędu konsularnego i okręg konsularny ustanawia się w drodze porozumienia między Państwem wysyłającym a Państwem przyjmującym.1.
Przed mianowaniem kierownika urzędu konsularnego Państwo wysyłające powinno upewnić się w drodze dyplomatycznej, czy dana osoba uzyska zgodę Państwa przyjmującego na uznanie jej w charakterze kierownika urzędu konsularnego.2.
Państwo wysyłające przekazuje za pośrednictwem swego przedstawicielstwa dyplomatycznego do ministerstwa spraw zagranicznych Państwa przyjmującego listy komisyjne lub inny podobny dokument o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego. W listach komisyjnych lub w innym podobnym dokumencie podaje się imiona i nazwiska kierownika urzędu konsularnego, jego rangę, okręg konsularny, w którym będzie on wykonywał swoje funkcje, oraz siedzibę urzędu konsularnego.3.
Po przedstawieniu listów komisyjnych lub innego podobnego dokumentu o mianowaniu kierownika urzędu konsularnego Państwo przyjmujące udzieli mu w możliwie najbliższym terminie exequatur lub innego zezwolenia.4.
Kierownik urzędu konsularnego może przystąpić do wykonywania swoich funkcji z chwilą, gdy Państwo przyjmujące udzieli mu exequatur lub innego zezwolenia.5.
Państwo przyjmujące, przed udzieleniem exequatur lub innego zezwolenia, może udzielić kierownikowi urzędu konsularnego tymczasowej zgody na wykonywanie jego funkcji.6.
Z chwilą udzielenia zgody, także tymczasowej, organy Państwa przyjmującego podejmą wszelkie niezbędne kroki, aby kierownik urzędu konsularnego mógł wykonywać swoje funkcje.1.
Państwo wysyłające notyfikuje ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego:a)
imiona i nazwiska oraz rangi urzędników konsularnych;b)
imiona i nazwiska pracowników konsularnych.2.
Właściwe organy Państwa przyjmującego wydadzą urzędnikom i pracownikom konsularnym oraz członkom ich rodzin, pozostającym z nimi we wspólnocie domowej, odpowiednie dokumenty.1.
Jeżeli kierownik urzędu konsularnego z jakiejkolwiek przyczyny nie może wykonywać swoich funkcji lub jeżeli stanowisko kierownika urzędu konsularnego jest czasowo nie obsadzone, Państwo wysyłające może upoważnić urzędnika konsularnego tego samego lub innego urzędu konsularnego w Państwie przyjmującym albo członka personelu dyplomatycznego swego przedstawicielstwa dyplomatycznego w tym Państwie do czasowego kierowania urzędem konsularnym. Imiona i nazwisko tej osoby zostaną uprzednio notyfikowane ministerstwu spraw zagranicznych Państwa przyjmującego.2.
Osoba upoważniona do czasowego kierowania urzędem konsularnym ma prawo wykonywać funkcje kierownika urzędu konsularnego i korzystać z przywilejów i immunitetów, przysługujących kierownikowi urzędu konsularnego zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.3.
Wyznaczenie członka personelu dyplomatycznego przedstawicielstwa dyplomatycznego Państwa wysyłającego zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu nie narusza przywilejów i immunitetów, przysługujących mu z tytułu jego statusu dyplomatycznego.Państwo przyjmujące może w każdej chwili, bez obowiązku uzasadnienia swojej decyzji, powiadomić w drodze dyplomatycznej Państwo wysyłające o tym, że exequatur lub inne zezwolenie, udzielone kierownikowi urzędu konsularnego, zostało cofnięte albo że urzędnik lub pracownik konsularny został uznany za osobę niepożądaną. W tym przypadku Państwo wysyłające powinno odwołać taką osobę, jeśli przystąpiła już do wykonywania swoich zadań. Jeżeli Państwo wysyłające nie wypełni w rozsądnym terminie tego obowiązku, Państwo przyjmujące może przestać uznawać taką osobę za urzędnika bądź pracownika konsularnego.