Część 2 - TWORZENIE KONSULATÓW I DOPUSZCZANIE KONSULÓW. - ZSRR-Polska. Konwencja konsularna. Warszawa.1958.01.21.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.32.145

Akt utracił moc

Wersja od: 8 maja 1958 r.

CZĘŚĆ  II

TWORZENIE KONSULATÓW I DOPUSZCZANIE KONSULÓW.

Artykuł  2

1. Każda z Umawiających się Stron może tworzyć konsulaty na terytorium drugiej Umawiającej się Strony zgodnie z niniejszą Konwencją.

2. Okręgi konsularne będą w każdym przypadku określane w drodze porozumienia obu Umawiających się Stron.

Artykuł  3

1. Konsul będzie dopuszczony do wykonywania działalności urzędowej i uznany zgodnie z przepisami i zwyczajami obowiązującymi w państwie przyjmującym przez udzielenie exequatur po przedstawieniu listów komisyjnych. W listach komisyjnych powinien być wskazany okręg konsularny.

2. Exequatur zawierające określenie okręgu konsularnego będzie udzielone konsulowi niezwłocznie. Państwo przyjmujące zawiadomi bez zwłoki właściwe organy władzy w okręgu konsularnym o udzieleniu exequatur. Organy te podejmą niezbędne kroki dla umożliwienia konsulowi rozpoczęcia działalności urzędowej i korzystania z uprawnień przyznanych mu przez niniejszą Konwencję.

Artykuł  4

W konsulacie może być zatrudniona niezbędna ilość pracowników zarówno obywateli państwa wysyłającego, jak i obywateli państwa przyjmującego. Konsul komunikuje na piśmie właściwym organom władzy państwa przyjmującego imiona, nazwiska, adresy i charakter służbowy tych pracowników.

Artykuł  5

1. W przypadku niemożności wykonywania przez konsula jego działalności urzędowej państwo wysyłające może upoważnić do tymczasowego kierowania konsulatem osobę ze swego przedstawicielstwa dyplomatycznego lub funkcjonariusza konsularnego, zawiadamiając o tym uprzednio właściwe organy władzy państwa przyjmującego.

2. Osoba dopuszczona do tymczasowego kierowania konsulatem będzie korzystać z praw i przywilejów, jakie niniejsza Konwencja przyznaje konsulowi.