Zniżenie opłat za legalizowanie narzędzi mierniczych, zgłaszanych przez wytwórców do ponowienia pierwszej legalizacji oraz przez instytucje dobroczynne i kulturalno-społeczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.4.32

Akt utracił moc
Wersja od: 21 stycznia 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 24 grudnia 1921 r.
o zniżeniu opłat za legalizowanie narzędzi mierniczych, zgłaszanych przez wytwórców dat ponowienia pierwszej legalizacji oraz przez instytucje dobroczynne i kulturalno-społeczne.

Na podstawie art. 23 dekretu o miarach z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. № 15, poz. 211) oraz w uzupełnieniu części I rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 18 grudnia 1920 r. o opłatach za czynności urzędów miar (Dz. U. R. P. 1921 r. № 1, poz. 2), którego moc obowiązująca rozciągnięta została na terytorjum b. zaboru austrjackiego rozporządzeniem z dnia 14 marca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 26, poz. 154), zarządza się co następuje:
Od opłat zasadniczych za legalizowanie narzędzi mierniczych, posiadających niewygasłą cechą legalizacyjną, które pozostały na składach fabrycznych i bez dokonania jakiejkolwiek przeróbki, zgłoszone zostały przez wytwórców do ponowienia pierwszej legalizacji, udziela się zniżki, wynoszącej 50% stawek obowiązujących opłat zasadniczych.
Od opłat zasadniczych za legalizowanie narzędzi mierniczych, zgłoszonych przez instytucje dobroczynne i kulturalno-społeczne, może być udzielona zniżka, nie przewyższająca 50% stawek, obowiązujących opłat zasadniczych. O udzieleniu zniżki każdorazowo decyduje Główny Urząd Miar.
Opłaty dodatkowe, przewidziane w części I obu powołanych rozporządzeń, w wypadkach, wymienionych w §§ 1 i 2 niniejszego rozporządzenia, pobiera się w wysokości normalnej, na podstawie odnośnych opłat zasadniczych bezulgowych.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.