§ 2. - Znakowanie środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.86.402

Akt utracił moc

Wersja od: 3 kwietnia 1999 r.

§  2.

1. Środek spożywczy znakuje się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, podając bezpośrednio na opakowaniu, etykiecie lub obwolucie następujące informacje:

1) nazwę,

2) wykaz występujących w środku spożywczym surowców, łącznie z substancjami dodatkowymi dozwolonymi, stosowanymi w czasie produkcji lub przetwarzania środków spożywczych i obecnych w końcowym produkcie nawet w innej postaci, zwanych dalej "składnikami",

3) datę, do której prawidłowo przechowywany środek spożywczy zachowuje pełne właściwości jakościowe i zdrowotne, zwaną dalej "datą minimalnej trwałości", lub termin, przed którego upływem środek spożywczy zachowuje przydatność do spożycia, zwany dalej "terminem przydatności do spożycia",

4) zawartość netto lub liczbę sztuk,

5) warunki przechowywania - przy znakowaniu terminem przydatności do spożycia oraz w przypadkach, gdy jakość środka spożywczego w istotny sposób zależy od warunków jego przechowywania,

6) nazwę i adres producenta,

7) nazwę i adres podmiotu gospodarczego paczkującego lub rozlewającego środek spożywczy,

8) kraj, w którym wyprodukowano środek spożywczy lub w którym dokonano przetworzenia zmieniającego właściwości środka spożywczego, jeśli jego pominięcie mogłoby wprowadzić w błąd konsumenta,

9) sposób użycia, jeżeli brak tej informacji uniemożliwiałby właściwe postępowanie ze środkiem spożywczym,

10) poziom substancji smolistych i nikotyny w dymie papierosowym oraz pouczenie o szkodliwości dymu tytoniowego,

11) zawartość tłuszczu w przypadku produktów mlecznych,

12) moc napoju zawierającego powyżej 1,2% objętościowych alkoholu, wyrażoną w procentach objętościowych,

13) klasę jakości lub inny wyróżnik jakości, w przypadku gdy dla środka spożywczego określono klasyfikację jakościową,

14) napis "utrwalono radiacyjnie" w przypadku środków spożywczych konserwowanych metodami radiacyjnymi,

15) oznaczenie określonej ilości środka spożywczego, otrzymanego z tego samego surowca i w jednakowych warunkach produkcyjnych (partii produkcyjnej), umożliwiające identyfikację tego środka,

16) maksymalną zawartość składnika dla środka spożywczego, którego nazwa sugeruje brak tego składnika,

17) 1 (skreślony).

2. Środek spożywczy w opakowaniu jednostkowym, którego największa powierzchnia nie przekracza 10 cm², znakuje się podając następujące informacje:

1) nazwę,

2) nazwę i adres producenta,

3) datę minimalnej trwałości lub termin przydatności do spożycia,

4) zawartość netto lub liczbę sztuk,

5) zawartość tłuszczu w wypadku wyrobów mlecznych,

6) moc napoju zawierającego powyżej 1,2% objętościowych alkoholu, wyrażoną w procentach objętościowych,

7) oznaczenie określonej ilości środka spożywczego, otrzymanego z tego samego surowca i w jednakowych warunkach produkcyjnych (partii produkcyjnej), umożliwiające identyfikację tego środka.

3. Mleko i produkty mleczne nie zawierające substancji dodatkowych, w butelkach szklanych wielokrotnego użycia, można znakować na kapslu nazwą środka spożywczego, nazwą producenta, zawartością tłuszczu, terminem przydatności do spożycia wyrażonym cyfrowo (dzień, miesiąc) lub słownie (dzień tygodnia).

4. Napoje alkoholowe o mocy powyżej 18% objętościowych alkoholu w butelkach szklanych o pojemności 0,05 l i 0,1 l można znakować tak jak opakowanie jednostkowe, o którym mowa w ust. 2, z tym że zamiast nazwy i adresu producenta podaje się firmę i miejscowość.

5. Dietetyczne środki spożywcze dodatkowo znakuje się wartością odżywczą.

¹ § 2 ust. 1 pkt 17 skreślony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 marca 1999 r. (Dz.U.99.22.204) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 kwietnia 1999 r.