§ 2. - Znakowanie środków spożywczych, używek i substancji dodatkowych dozwolonych, przeznaczonych do obrotu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.48.221

Akt utracił moc

Wersja od: 11 czerwca 1993 r.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

1) znakowanie - umieszczanie informacji dotyczących środka spożywczego bezpośrednio na opakowaniu, etykiecie lub obwolucie,

2) środek spożywczy w opakowaniu jednostkowym - środek spożywczy przeznaczony do obrotu, umieszczony w opakowaniu uniemożliwiającym zamianę zawartości bez otwierania lub zmiany opakowania,

3) składnik - występujące w środku spożywczym surowce, łącznie z substancjami dodatkowymi dozwolonymi, stosowane w czasie produkcji lub przetwarzania środków spożywczych i obecne w końcowym produkcie nawet w innej postaci,

4) składnik odżywczy - składnik pokarmowy niezbędny dla odżywiania organizmu człowieka, jak białko, węglowodany, tłuszcz, witaminy, składniki mineralne itp.,

5) data minimalnej trwałości środka spożywczego - datę, do której prawidłowo przechowywany środek spożywczy zachowuje pełne właściwości jakościowe i zdrowotne,

6) termin przydatności do spożycia środka spożywczego - termin, po którego upływie środek spożywczy traci przydatność do spożycia i nie powinien być przeznaczony do obrotu,

7) partia produkcyjna - określona ilość produktu otrzymanego z tego samego surowca i w jednakowych warunkach produkcyjnych.