Zmiana wymogów do wykonywania zawodu adwokackiego na obszarze sądów apelacyjnych w Krakowie, Lwowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.25.259

Akt jednorazowy

Wersja od: 19 kwietnia 1929 r.

USTAWA

z dnia 23 marca 1929 r.

o zmianie wymogów do wykonywania zawodu adwokackiego na obszarze sądów apelacyjnych w Krakowie, Lwowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art.  1.

Uchyla się wymóg uzyskania doktoratu dla wykonywania adwokatury, dopuszczenia do egzaminu adwokackiego (§ 1 lit. c, § 2 lit. b i § 3 ustawy z dnia 6 lipca 1868 r. o adwokaturze, Dz. U. P. austr. Nr. 96) i uzyskania prawa do substytucji (§ 31 ust. 3 ustawy z dnia 1 sierpnia 1895 r. o postępowaniu w cywilnych sprawach spornych, Dz. U. P. austr. Nr. 113).

Art.  2.

Ustęp pierwszy § 6 ustawy z dnia 6 lipca 1868 r. o adwokaturze, zmieniony ustawą z dnia 19 lutego 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 172) otrzymuje brzmienie następujące:

"Zajmowanie urzędu sędziowskiego lub prokuratorskiego przy jednym z sądów na obszarze działania tej ustawy przez lat dwanaście zastępuje praktykę i egzamin adwokacki.

Sędzia lub prokurator (wiceprokurator, podprokurator) nie może w miejscowości, w której faktycznie wykonywał swój urząd, otworzyć kancelarji adwokackiej przed upływem trzech lat od czasu zaprzestania przezeń czynnego wykonywania swego urzędu".

Art.  3.

Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.