Zmiana ustawy niemieckiej z dnia 20 grudnia 1911 r. o ubezpieczeniu urzędników prywatnych (Dz. U. Rzeszy Niemieckiej str. 989).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.89.804

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lipca 1924 r.

USTAWA

z dnia 22 września 1922 r.

w przedmiocie zmiany ustawy niemieckiej z dnia 20 grudnia 1911 r. o ubezpieczeniu urzędników prywatnych (Dz. U. Rzeszy Niemieckiej str. 989).

Art.  1.

Osoby, wymienione w ustępie pierwszym § 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1911 r. o ubezpieczeniu urzędników prywatnych (Dz. U. Rzeszy Niemieckiej str. 989), podlegają obowiązkowi ubezpieczenia niezależnie od wysokości ich zarobku rocznego.

Art.  2. ¹

Wysokość kwot, wymienionych w §§ 16 i 172 powołanej ustawy, jak również wysokość grzywien pieniężnych, przewidzianych w ustawie powołanej w art. 1, może być zmieniana drogą rozporządzenia Rady Ministrów na wniosek Ministra Pracy i Opieki Społecznej.

Art.  3.

§ 177 powołanej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:

"Gdy zajęcie ubezpieczonego u jednego pracodawcy trwa krócej niż miesiąc, wówczas za czas pracy krótszy niż 2 tygodnie należy uiścić połowę składki, odpowiadającej klasie poborów ubezpieczonego, a za czas ponad 2 tygodnie pełną składkę miesięczną (§ 172). O ile ubezpieczony zajęty jest w ciągu miesiąca u kilku pracodawców, a suma wpłaconych składek przewyższa składkę najwyższej klasy poborów, nadwyżkę należy przypisać na dobro ubezpieczonego, celem pokrycia następnych składek miesięcznych".

Art.  4.

Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej przysługuje prawo drogą rozporządzeń ustanawiać, podwyższać, zniżać a także znosić dodatki drożyźniane oraz oznaczać sposób pokrycia tych dodatków.

Pracodawcy i ubezpieczeni mogą być pociągnięci do ponoszenia kosztów pokrycia tych dodatków w stosunku do premji stałych i w sposób, przewidziany w ustawie dla premji stałych.

Art.  5.

Rada Ministrów na wniosek Ministra Pracy i Opieki Społecznej może drogą rozporządzeń zmieniać przepisy ustawy, powołanej w art. 1, dotyczące organizacji ubezpieczenia (§§ 96-169), nie naruszając jednak samorządu instytucji ubezpieczeniowych, a także wydawać przepisy odmienne od ustawowych, a dotyczące wymierzania, ściągania składek za ubezpieczenie oraz lokacji funduszów.

Art.  6. ²

Przy wypłacie świadczeń, przewidzianych ustawą, wymienioną w art. 1, nie uwzględnia się kwot, nieprzekraczających 50 f., kwoty zaś wyższe liczy się za całą markę.

Art.  7.

Kompetencje Kanclerza Rzeszy oraz najwyższych władz administracyjnych, przewidziane w ustawie o ubezpieczeniu urzędników prywatnych, powołanej w art. 1, przysługują Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

Art.  8.

Minister Pracy i Opieki Społecznej wyda przepisy, dotyczące sposobu ubezpieczenia osób, które na skutek zmiany miejsca pracy, nabywszy uprawnienia na podstawie ustawy o ubezpieczeniu urzędników prywatnych (Dz. U. Rzeszy N. str. 989), byłyby obowiązane do ubezpieczenia w myśl przepisów ustawy o ubezpieczeniu pensyjnem funkcjonarjuszy w służbie prywatnej i niektórych funkcjonarjuszy w służbie publicznej (Austr. Dz. u. z r. 1907 № 1) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem cesarskiem z dnia 25 czerwca 1914 r. (Austr. Dz. U. № 138) i ustawą z dnia 10 czerwca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 59 poz. 370), bądź osób, które, nabywszy uprawnienia na podstawie ostatnio wymienionej ustawy, byłyby obowiązane do ubezpieczenia w myśl ustawy o ubezpieczeniu urzędników prywatnych (Dz. U. Rzeszy N. str. 989).

Art.  9.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej.

Art.  10.

Ustawa niniejsza obowiązuje od dnia 1 tego miesiąca, w którym nastąpi jej ogłoszenie.

Z chwilą wejścia w życie niniejszej ustawy tracą moc obowiązującą dotychczasowe postanowienia sprzeczne z ustawą niniejszą.

¹ Art. 2 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1923 r. dotyczącej sprostowania ustawy z dnia 22 września 1922 r. w przedmiocie zmiany ustawy niemieckiej z dnia 20 grudnia 1911 r. o ubezpieczeniu urzędników prywatnych. (Dz.U.23.24.144) z dniem 1 października 1922 r.

² Z dniem 1 lipca 1924 r. zaokrąglenia świadczeń w art. 6 ustala się na 10 groszy z pominięciem sum 5 groszy i niżej zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 28 czerwca 1924 r. o zastosowaniu złotego do obliczania składek (premji), jakoteż świadczeń pieniężnych (rent) i przerachowanie na złote dawnych zobowiązań rentowych w ubezpieczeniu urzędników prywatnych w b. dzielnicy pruskiej (Dz.U.24.56.571).