Zmiana stawek opłat stemplowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.19.194

Akt utracił moc

Wersja od: 18 marca 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 18 lutego 1924 r.

w sprawie zmiany stawek opłat stemplowych.

Na podstawie art. 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. № 127, poz. 1044) zarządza się co następuje:

§ 1. Dla ustalenia wysokości stawek, przewidzianych w taryfie, załączonej do art. 1 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44, poz. 296), jakoteż w art. 2, 3, 5, 6, 8 i 9 tejże ustawy na czas od 1 marca 1924 r. przyjmuje się stosunek przeciętnej wartości franka złotego z czasu od dnia 1 do 7 lutego 1924 r. do przeciętnej wartości franka złotego w pierwszych trzech miesiącach 1923 r.

Stosunek ten wyraża się cyfrą 1.824.285/7.121 = 256.2

§ 2. Wskutek ustalenia powyższego stosunku w sposób wyżej podany (§ 1) ulegają stawki opłat stemplowych od podań, załączników i' świadectw urzędowych oraz inne stawki, wymienione w § 2, rozporządzenia z dnia 17 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81), odpowiedniej podwyżce z mocą obowiązującą od dnia 1 marca 1924 r.

W szczególności:

a) taryfa opłat stemplowych od podań, załączników do podań oraz od świadectw urzędowych otrzymuje brzmienie, podane w załączniku do rozporządzenia niniejszego.

Część pierwsza i druga tej taryfy ma zastosowanie do podań I załączników, wniesionych po dniu 29 lutego 1924 r. Natomiast do podań, wniesionych przed dn. 1 marca 1924 r. choćby do tego dnia niezałatwionych, stosowana będzie taryfa, która obowiązywała w dniu wniesienia podania, nawet w tym przypadku, gdy podanie wniesiono bez uiszczania opłaty lub jeśli opłatą uiszczono niedostatecznie.

Część trzecia tej taryfy ma zastosowanie do świadectw, których data nie jest wcześniejsza niż 1 marca 1924 r., oraz do odpisów i wyciągów, sporządzonych przez, urząd a niezaopatrzonych w zaświadczenia zgodności z pierwopisem, które wydane zostały po dniu 29 lutego 1924 r.;

b) opłatę, stemplową od pełnomocnictw, wymienioną w art. 2, ustępie pierwszym, powołanej ustawy z dnia 24 marca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 296), względnie w § 1, ustępie pierwszym rozporządzenia Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości z dn. 24 kwietnia 1923 r. (Dz. U. R. P. Na 44, doz. 299), zmienia się z kwoty 2.700.000 mk. na kwotę 3.800.000 mk., opłatę zaś od pełnomocnictw, wymienionych w art. 2, ustępie 2, powołanej ustawy (względnie w § 1, ustępie drugim powabnego rozporządzenia), podwyższa się z kwoty 900.000 mk. na kwotę 1.280.000 mk.;

c) opłaty stemplowe od dokumentów przewozowych, wymienione w art. 5 i 6 powołanej ustawy (względnie w §§ 1, 2 i 5 rozporządzenia. Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Kolei Żelaznych z dn. 24 kwietnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 300), oraz grzywny wymienione w § 10 powołanego rozporządzenia, zmienia się w sposób następujący:

1) opłaty od kolejowych listów przewozowych: co do przesyłek całowagonowych z kwoty 1.800.000 mk. na kwotę 2.560.000 mk.;

co do przesyłek półwagonowych z kwoty 900.0000 mk. na kwotę 1.280.000 mk.;

co do przesyłek pojedynczych z kwoty 90.000 marek na kwotę 130.000 mk.;

2) opłaty od kolejowych kwitów bagażowych z kwoty 90.000 mk. na kwotę 130.000 mk.;

3) opłaty od dokumentów przewozowych poza przewozem kolejowym:

od listu przewozowego z kwoty 180.000 mk. na kwotę 250.000 mk.;

od kwitu bagażowego z kwoty 90.000 mk. na kwotę 130.000 mk.;

4) najwyższy wymiar grzywien z kwoty 270.000.000 marek na kwotę 382.000.000 mk.;

d) opłatę stemplową od pełnych wyciągów z ksiąg metryka! łych, wymienioną w art. 3 powołanej ustawy, zmienia się z kwoty 540.000 mk. na kwotę 770.000 mk.;

e) stałe opłaty stemplowe, wymienione w art. 8 powołanej ustawy, zmienia się z kwoty 270.000 mk. na kwotę 380.000 mk.;

f) wyrażony sumą stałą najwyższy wymiar kar pieniężnych, wymieniony w art. 9 powołanej ustawy, zmienia się z kwoty 270.000.000 mk. na kwotę 382.000.000 mk.;

g) opłatę za pokwitowanie z przyjęcia podania, wymienioną w § 13 przepisów w przedmiocie opłat Stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych z dnia 24 kwietnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44, poz. 298), zmienia się z kwoty 270.000 mk. na kwotą 380.000 mk.

§ 3. Opłatę w kwocie 100 mk., wymienioną w art. 4 ustawy z dnia 28 października 1921 r. (Dz. U. R. P. № 92, poz. 676), podwyższoną na 230.000 marek rozporządzeniem Ministra Skarbu z dnia 17 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81), zmienia się na 320,000 mk.; kwoty 500 mk., wymienione w art. 5 p. li w art. 14 p. 2 powołanej ustawy podwyższone na 1.100.000 mk. powołanem wyżej rozporządzeniem, zmienia się na 1.600.000 mk.; kwotę 5.000 mk, wymienioną w art. 14 p. 14 powołanej ustawy, podwyższoną na 11,000.000 mk. powołanem wyżej rozporządzeniem, zmienia się na 16,000.000 mk.

Powyższego przeliczenia dokonuje się przy uwzględnieniu stosunku: 1.824.285/560,17 = 3205. oraz odpowiedniego zaokrąglenia.

§ 4. 1 Kwotę 500.000.000 mk., wymienioną w art. 5 ustawy z dnia 19 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 124, poz. 1009), podwyższoną do 3 miljardów mk. rozporządzeniem powołanem w § 3, zmienia się na kwotę 4 miljardy pięćset miljonów mkp., uwzględniając przy przeliczeniu stosunek 1.824.255/193.259 = 9.

§ 5. Kwoty pieniężne, wymienione w dekrecie Na 446. Prezesa Tymczasowej Komisji Rządzącej z dnia 27 grudnia 1921 r. w przedmiocie podatku stemplowego (Dz. U. L. Śr. z 1922 r. № 1) przelicza się przy uwzględnieniu stosunku 1.824.857/82,99 = 20.776,9

z niezbędnemi zaokrągleniami w sposób następujący:

1) kwotę 100 mk., podwyższoną w § 7 p. 1 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 17 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81) na 1.500.000 mk., zmienia się na 2.000.000 mk.

2) kwotę 200 mk., wymienioną w art. 10 ustęp drugi, w art. 14 i 26 powołanego dekretu, a podwyższoną w § 7 p. 2 powołanego rozporządzenia na 3.000.000 mk., zmienia się na 4.000.000 mk.

3) kwotę 200 mk., wymienioną w art. 17 - powołanego dekretu, zmienia się na 380.000 mk.

§ 6. Następujące stawki opłat stałych oraz kwoty, określające podstawę wymiaru, ustanowione w pruskiej taryfie stemplowej, podwyższone w § 8 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 17 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81) przelicza się, uwzględniając przy przeliczaniu stosunek: 1 mk. złota = 1,2345 franków złotych = 2.250.000 mkp. (według wartości franka złotego z czasu od 1 do 7 lutego 1924 r.), a mianowicie:

1) kwotę 79.000.000 mk., ustanowioną w poz. 4, przelicza się na 112.000.000 mk.;

2) w pozycji 33: kwotę 15 miljardów 836 miljonów mk., określającą podstawę wymiaru, zmienia się na 22 miljardy 520 miljonów mk.;

Kwotę opłaty 475 miljonów mk. zmienia się na 675 miljonów mk.;

kwotę 47.500.000 mk. zmienia się na 67.500.000 marek;

3) kwotę opłaty 39.500.000 mk., wymienioną w pozycji 40, zmienia się na 56.300.000 mk.;

4) kwotę opłaty 158.000.000, wymienioną w pozycji 57, zmienia się na 225.000.000 mk.;

5) kwotę opłaty 791.000.000 mk., wymienioną w pozycji 68, zmienia się na 1.126.000.000 mk.; najniższą stawkę tej opłaty w kwocie 158.000.000 mk. zmienia się na 225.000.000 mk.

§ 7. Następujące stawki opłat, wymienione w pozycji 1 A. f. niemieckiej taryfy stemplowej, podwyższone w § 9 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 17 stycznia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81), zmienia się w sposób, zastosowany w § 7 niniejszego rozporządzenia:

Kwotą 791.000.000 mk. zmienia się na 1.126.000.000 marek;

kwotę 158.000.000 mk. zmienia się na 225.000.000 marek.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 marca 1924 r. i z tym dniem przestają obowiązywać §§ 1 i 2, oraz §§ 4, 5, 7, 8 i 9 rozporządzenia Ministra Skarbu z dn. 17 stycznia 1924 r. w sprawie zmiany stawek opłat stemplowych (Dz. U. R. P. № 8 poz. 81).

ZAŁĄCZNIK 

Taryfa opłat stemplowych od podań, załączników do podań oraz od świadectw urzędowych.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................

¹ § 4 zmieniony przez obwieszczenie Ministra Skarbu z dnia 18 marca 1924 r. o sprostowaniu omyłki (Dz.U.24.26.270) z dniem 18 marca 1924 r.