Zm.: ustawa z dnia 1 sierpnia 1919 r. o załatwianiu zatargów zbiorowych między pracodawcami a pracownikami rolnymi (Dz. Pr. z 1919 r. Nr 65, poz. 394).

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.26.147

Akt jednorazowy

Wersja od: 22 marca 1922 r.

USTAWA

z dnia 11 marca 1921 r.

w przedmiocie zmiany ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o załatwianiu zatargów zbiorowych między pracodawcami a pracownikami rolnymi (Dz. Pr. z 1919 r. № 65, poz. 394).

Art.  1.

Art. 6, 7 i 14 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o załatwianiu zatargów zbiorowych pomiędzy pracodawcami a pracownikami rolnymi (Dz. Pr. № 65, poz. 394) zostają uchylone, a w miejsce ich obowiązywać będą przepisy, wyrażone w poniższych artykułach.

Art.  2.

Art. 6 otrzymuje brzmienie: "Pracodawca lub pracownik, uchylający się od udziału w wyborach, ulegnie za pierwszym razem karze grzywny w wysokości: pracodawca od 1.000 do 20.000 mk., pracownik od 50 do 500 mk. W razie dalszego uchylania się od udziału w wyborach kara może być wymierzona w podwójnej wysokości".

Art.  3.

Art. 7 otrzymuje brzmienie następujące: "Strony, względnie ich delegaci (art. 3), winni niestawienia się bez uzasadnionych powodów na wezwanie Inspektora Pracy w rolnictwie, lub uchylenia się od udziału w naradach, zwoływanych przez tegoż Inspektora, ulegną za pierwszym razem karze grzywny w wysokości: delegaci pracodawców od 5.000 do 100.000 mk. delegaci zaś pracodawców od 250 do 2.500 mk. W razie dalszego uchylania się od obowiązków, przewidzianych w tym artykule, może być wymierzona kara w wysokości podwójnej".

Art.  4.

Art. 14 otrzymuje następujące brzmienie: "Komisje rozjemcze są powoływane w wypadkach, przewidzianych w art. 8 i 19 i urzędują do czasu rozstrzygnięcia przedłożonych im spraw. Osoby, obrane lub delegowane do komisji rozjemczej, uchylające się bez dostatecznych powodów od pełnienia swych obowiązków, ulegną za pierwszym razem karze grzywny w wysokości: pracodawcy od 5.000 do 100.000 mk., pracownicy od 250 do 2.500 mk., W razie dalszego uchylania się od obowiązków, wymienionych w tym artykule, kara może być wymierzona w wysokości podwójnej".

Art.  5.

Nazwy "Komisarz Rządowy" w art. 5 i 12 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. zamienia się na nazwy "Starosta".

Art.  6.

Dodaje się do ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. nowy artykuł 14a) w brzmieniu następującem: "Kary, przewidziane w art. 6, 7 i 14 ustawy wymierza w drodze administracyjnej Starosta. Inspektorzy Pracy obowiązani są niezwłocznie zawiadamiać kompetentne władze administracyjne o przekroczeniach art. 6, 7 i 14 ustawy".

Art.  7.

Dodaje się do ustawy z dn., 1 sierpnia 1919 r. nowy art. 18 a) w brzmieniu następującem:

"W celu zabezpieczenia normalnej pracy na roli upoważnia się Ministra Pracy i Opieki Społecznej na czas do dnia 31 marca 1922 r. do powołania Nadzwyczajnej Komisji Rozjemczej.

W skład wymienionej Komisji, której przewodniczyć będzie Minister Pracy i Opieki Społecznej, lub osoba, przez niego wyznaczona, wchodzić będą delegaci po jednym z Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych i z Ministerstwa Sprawiedliwości oraz w równej liczbie przynajmniej po trzech przedstawicieli pracodawców i pracowników rolnych z terenu, dla którego ma być wydane orzeczenie Nadzwyczajnej Komisji Rozjemczej.

Upoważnionemi do delegowania przedstawicieli tych będą organizacje i związki, wymienione w art. 3 ustawy niniejszej.

Gdyby pomimo zastosowania, przewidzianych w artykułach 7 i 14 ustawy niniejszej rygorów karnych, którakolwiek ze stron uchyliła się od udziału w Nadzwyczajnej Komisji Rozjemczej, to Komisja ta będzie prawomocnie obradowała i decydowała w składzie 3-ch delegatów rządowych.

Komisja Rozjemcza ma prawo zawezwać wymienionych przedstawicieli pracowników i pracodawców rolnych do zawarcia nowej umowy zbiorowej i pośredniczenia w doprowadzeniu jej do skutku.

Jeżeli przed upływem terminu 31 marca 1921 r., ustalonego dla obowiązujących obecnie umów w rolnictwie, mimo współudziału Komisji Rozjemczej nie zostaną zawarte w trybie, przewidzianym art. 3 i 9 ustawy niniejszej, nowe umowy zbiorowe pomiędzy pracodawcami a pracownikami rolnymi, jeżeli na skutek tego zachodzi niebezpieczeństwo przerwania normalnej pracy na roli. Nadzwyczajna Komisja Rozjemcza ma prawo nadania obecnej umowie zbiorowej, względnie umowom zbiorowym mocy obowiązującej na przeciąg jednego roku, oraz prawo dokonywania w nich zmian na podstawie żądań i warunków każdej ze stron interesowanych na ten sam przeciąg czasu.

W wyjątkowych wypadkach Komisja Nadzwyczajna ma prawo przekazania poszczególnych punktów do bezpośredniego załatwienia powiatowym Komitetom Rozjemczym.

Do postanowień Nadzwyczajnej Komisji Rozjemczej stosują się przepisy ustawy niniejszej, zawarte w artykułach 17, 18, 19, 20 i części pierwszej art. 21 do słów: "celem uzyskania nakazu wykonawczego" włącznie".

Art.  8.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  9. ¹

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia i obowiązuje wraz z ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o załatwianiu zatargów zbiorowych między pracodawcami a pracownikami rolnymi (Dz. P. P. P. z 1919 r. № 65 poz. 394) na terenie b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego.

¹ Art. 9 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 14 lutego 1922 r. (Dz.U.22.18.142) zmieniającej nin. ustawę z dniem 22 marca 1922 r.