§ 1. - Zm.: rozporządzenie z dnia 28 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.8.26

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1958 r.

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem (Dz. U. z 1957 r. Nr 2, poz. 8) wprowadza się następujące zmiany:

1) § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) handlu artykułami spożywczo-rolnymi";

2) w § 1 pkt 6 skreśla się zdanie:

"zakładów gastronomicznych bez prawa sprzedaży alkoholu";

3) w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c) skreśla się wyrazy "oraz zakładów gastronomicznych";

4) § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) handlu artykułami spożywczo-rolnymi - kwoty 350.000 zł";

5) § 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Podatnicy opłacający ryczałt wolni są od przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym i o zobowiązaniach podatkowych obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, miesięcznych deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek miesięcznych na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci obowiązani są jednak wydawać - zgodnie z przepisami o postępowaniu podatkowym - kolejno numerowane rachunki stwierdzające sprzedaż wyrobów lub wykonanie świadczenia usług oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków. Podatnicy wykonujący świadczenia w zakresie handlu są ponadto obowiązani posiadać oraz przechowywać rachunki i dowody wewnętrzne na zakupiony towar, kolejno ponumerowane i wpisane do ewidencji w kolejności numerów. Ewidencja rachunków i dowodów wewnętrznych na zakupiony towar powinna zawierać: numer kolejny, nazwę firmy (imię i nazwisko) sprzedającego (dostawcy) i jego dokładny adres, oznaczenie rodzaju towaru, datę i numer rachunku bądź dowodu wewnętrznego dostawcy oraz ogólną sumę należności.";

6) § 13 ust. 1 pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) stwierdzenia przez organ finansowy istotnej niezgodności ze stanem faktycznym danych zawartych we wniosku (§ 6) lub zawiadomieniu (§ 12) bądź stwierdzenia, że podatnik nie przestrzega przepisów w zakresie wydawania, posiadania, ewidencjonowania i przechowywania rachunków (§ 5).