Zm.: rozporządzenie z dnia 28 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1958.8.26

Akt jednorazowy

Wersja od: 1 stycznia 1958 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA FINANSÓW

z dnia 30 stycznia 1958 r.

zmieniające rozporządzenie z dnia 28 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem.

Na podstawie art. 11 i art. 12 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 49, poz. 452) oraz art. 3, art. 76 ust. 3 i art. 101 ust. 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz. U. z 1957 r. Nr 7, poz. 25) zarządza się, co następuje:

§ 1. W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 1956 r. w sprawie poboru w formie ryczałtu podatków obrotowego i dochodowego od osób wykonujących niektóre przemysły i usługi bądź trudniących się handlem (Dz. U. z 1957 r. Nr 2, poz. 8) wprowadza się następujące zmiany:

1) § 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:

"3) handlu artykułami spożywczo-rolnymi";

2) w § 1 pkt 6 skreśla się zdanie:

"zakładów gastronomicznych bez prawa sprzedaży alkoholu";

3) w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. c) skreśla się wyrazy "oraz zakładów gastronomicznych";

4) § 2 ust. 1 pkt 2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

"b) handlu artykułami spożywczo-rolnymi - kwoty 350.000 zł";

5) § 5 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Podatnicy opłacający ryczałt wolni są od przewidzianych w przepisach o postępowaniu podatkowym i o zobowiązaniach podatkowych obowiązków w zakresie prowadzenia ksiąg, składania zeznań podatkowych, miesięcznych deklaracji o obrocie i dochodzie oraz opłacania zaliczek miesięcznych na podatki obrotowy i dochodowy. Podatnicy ci obowiązani są jednak wydawać - zgodnie z przepisami o postępowaniu podatkowym - kolejno numerowane rachunki stwierdzające sprzedaż wyrobów lub wykonanie świadczenia usług oraz przechowywać w kolejności numerów kopie tych rachunków. Podatnicy wykonujący świadczenia w zakresie handlu są ponadto obowiązani posiadać oraz przechowywać rachunki i dowody wewnętrzne na zakupiony towar, kolejno ponumerowane i wpisane do ewidencji w kolejności numerów. Ewidencja rachunków i dowodów wewnętrznych na zakupiony towar powinna zawierać: numer kolejny, nazwę firmy (imię i nazwisko) sprzedającego (dostawcy) i jego dokładny adres, oznaczenie rodzaju towaru, datę i numer rachunku bądź dowodu wewnętrznego dostawcy oraz ogólną sumę należności.";

6) § 13 ust. 1 pkt 2 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) stwierdzenia przez organ finansowy istotnej niezgodności ze stanem faktycznym danych zawartych we wniosku (§ 6) lub zawiadomieniu (§ 12) bądź stwierdzenia, że podatnik nie przestrzega przepisów w zakresie wydawania, posiadania, ewidencjonowania i przechowywania rachunków (§ 5).

§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1958 r.