Zm.: rozporządzenie z dnia 24 czerwca 1931 r. o dozorze nad mięsem i przetworami mięsnemi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.38.396

Akt jednorazowy
Wersja od: 7 maja 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 20. kwietnia 1932 r.
wydane w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Ministrem Przemysłu i Handlu w sprawie zmiany rozporządzenia z dnia 24 czerwca 1931 r. o dozorze nad mięsem i przetworami mięsnemi.

Na podstawie art. 8 pkt. a), b), c), d), e) i g) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o dozorze nad artykułami żywności i przedmiotami użytku (Dz. U. R. P. Nr. 36, poz. 343) zarządza się co następuje:
W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 24 czerwca 1931 r., wydanem w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Ministrem Przemysłu i Handlu, o dozorze nad mięsem i przetworami mięsnemi (Dz. U. R. P. Nr. 68, poz. 558), a zmienionem rozporządzeniem z dnia 31 października 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 751), wprowadza się następujące zmiany i uzupełnienia:
1.
W odpowiednich paragrafach zmienia się nazwę "masarskie" na "wędliniarskie".
2.
§ 6 ust. 2 otrzymuje brzmienie następujące:

"Otoka w stanie surowym nie może być używana do wyrobu przetworów mięsnych",

3.
§ 7:
a)
ust. 2 otrzymuje brzmienie następujące:

"Siekanie oraz, mielenie mięsa powinno się odbywać maszynowo przy użyciu siły ręcznej lub mechanicznej, zaś inne rozdrabnianie mięsa może się odbywać ręcznie nożem lub innem ostrem narzędziem".

b)
ust. 3 lit. a) otrzymuje brzmienie następujące:

"Woda w ilości niezbędnej do wyrobu".

4.
W § 8 ust. 4 dodaje się zdania następujące:

"Zakaz barwienia nie dotyczy powłok zwierzęcych, używanych do przetworów z mięsa mielonego i siekanego. Powłoki te mogą być barwione tylko barwnikami, dopuszczonemi do barwienia artykułów żywności".

5.
§ 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie następujące:

"Miejsca sprzedaży mięsa nie mogą mieścić się w suterenach. Miejsca sprzedaży mięsa mogą znajdować się w odległości co najmniej 5 mtr. od ustępów ogólnych skanalizowanych, połączonych z miejską siecią kanalizacyjną lub miejscową oczyszczalnią ścieków, zaś od, ustępów nieskanalizowanych, dołów ustępowych, obór, stajen, chlewów, gnojowisk i śmietników co najmniej w odległości 10 mtr."

6.
§ 25 otrzymuje brzmienie następujące:.

"(1) Wytwórnie wędliniarskie nie mogą mieścić się w suterenach. Wytwórnie wędliniarskie mogą znajdować się w odległości co najmniej 5 mtr. od ustępów ogólnych skanalizowanych, połączonych z miejską siecią kanalizacyjną lub miejscową oczyszczalnią ścieków, zaś od ustępów nieskanaliziowanych, dołów ustępowych, obór, stajen, chlewów, gnojowisk i śmietników co najmniej w odległości 10 mtr.

(2) O ile na danej nieruchomości lokal, przeznaczony na wytwórnię wędliniarską, przylega do ustępu, położonego na nieruchomości sąsiedniej, lokal ten powinien być tak izolowany, aby był zabezpieczony przed jakiemkolwiek przenikaniem do niego cieczy i zanieczyszczonego powietrza z ustępu".

7.
W § 27 ust. 7 liczbę "5" zmienia się na "6".
8.
W § 38:
a)
w ust. 3 po wyrazach "pod kloszami" dodaje się wyraz "przewiewnemi";
b)
w ust. 6 wyraz "dwie" zmienia się na wyraz "trzy";
c)
w ust. 8 wyrazy "schabu i żeberek" zmienia się na wyrazy "mięsa wieprzowego".
9.
W § 39:
a)
w ust. 1 po wyrazach "powinny być zaopatrzone w" dodaje się wyrazy "świadectwa i";
b)
w ust. 2 po wyrazach "cech wędliniarzy" dodaje się wyrazy "względnie właściwą Izbę Przemysłowo-Handlowa";
c)
w ust. 4 wyraz "plomby" zmienia się na wyraz "świadectwa".
10.
W § 41 dodaje się ust. 3 treści następującej:

"Do sprawdzania, przewidzianego w ust. 2, a dotyczącego wędlin, przeznaczonych do sprzedaży lub innego obiegu dla spożycia nie w tych miejscowościach, w których zostały one wytworzone, władza dozoru właściwa dla miejsca przeznaczenia wędlin może wyznaczyć punkty, w których sprawdzanie to powinno być uskuteczniane".

11.
W § 42 dodaje się ustęp 3 treści następującej:

"O ile ze względu na zapotrzebowanie rynku zagranicznego wyrób przetworów mięsnych odbywać się będzie odmiennie od postanowień niniejszego rozporządzenia, wytwórca obowiązany jest donieść o tem bezzwłocznie wojewódzkiej władzy administracji ogólnej".

12.
W § 46 rok 1933 zmienia się na 1935.
13.
§ 47 otrzymuje brzmienie następujące:

"(1) Miejsca sprzedaży mięsa, wytwórnie i miejsca sprzedaży przetworów mięsnych, istniejące w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia w pomieszczeniach suterenowych, a odpowiadające wszystkim innym przepisom dla tych miejsc sprzedaży i wytwórni, mogą na podstawie decyzji wojewódzkiej władzy administracji ogólnej, wydawanej w każdym poszczególnym przypadku, pozostawać nadal w pomieszczeniach suterenowych.

(2) Władza ta wyznaczać będzie terminy, do jakich miejsca sprzedaży i wytwórnie, wymienione w ustępie pierwszym, będą mogły być pozostawione w suterenach, terminy te jednak, z uwzględnieniem postanowień § 26 ust. 5, nie mogą być dłuższe nad 5 lat, licząc od dnia wejścia w życie rozporządzenia. W przypadku pozostawienia wytwórni, wymienionych w ust. 1, w suterenie, powinna być urządzona należyta wentylacja sztuczna, zastępująca otwieranie okien.

(3) Wojewódzka władza administracji ogólnej jest uprawniona ponadto do czynienia ustępstw:

a) w stosunku do istniejących miejsc sprzedaży mięsa, wytwórni i miejsc sprzedaży przetworów mięsnych co do odległości ich od ustępów ogólnych, obór, stajen, chlewów (§ 17 ust. 1, § 25 ust. 1, § 38 ust. 1);

b) w stosunku do istniejących wytwórni przetworów mięsnych co do liczby w nich pomieszczeń, przewidzianych w § 26, a w szczególności co do wymagania oddzielnej ubieralni, oraz co do wysokości tych pomieszczeń (§ 27 ust. 1 zdanie pierwsze);

c) w stosunku do istniejących miejsc sprzedaży mięsa i miejsc sprzedaży przetworów mięsnych co do postanowień § 18 lit. a) oraz § 38 ust. 8;

d) w stosunku do istniejących wędzarni przemysłowych co do postanowień § 31 ust. 3;

e) w stosunku do istniejących wytwórni wędliniarskich co do postanowień § 24 ust. 1, o ile nieruchomość, na której wytwórnia się mieści, nie jest połączona z siecią wodociągową i kanalizacyjną.

(4) Ulgi, przewidziane w ust. 3 pkt. a), pkt. c) i pkt. e), mogą być przyznawane na okres czasu do lat 5, licząc od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia".

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 7 maja 1932 r.