Zm.: niektóre przepisy meldunkowe obowiązujące na terenie m.st. Warszawy oraz miast Łodzi, Krakowa, Poznania, Gdańska, Gdyni i Sopotu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1972.41.265

Akt jednorazowy
Wersja od: 4 października 1972 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 15 września 1972 r.
w sprawie zmiany niektórych przepisów meldunkowych obowiązujących na terenie m.st. Warszawy oraz miast Łodzi, Krakowa, Poznania, Gdańska, Gdyni i Sopotu.

Na podstawie art. 21 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności (Dz. U. z 1961 r. Nr 33, poz. 164, z 1963 r. Nr 15, poz. 77, z 1967 r. Nr 44, poz. 220 i z 1971 r. Nr 12, poz. 115) zarządza się, co następuje:
W § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 1954 r. w sprawie przepisów meldunkowych oraz pobytu na terenie m. st. Warszawy (Dz. U. z 1954 r. Nr 22, poz. 79 i z 1966 r. Nr 38, poz. 231) wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Zameldowanie na pobyt okresowy uprawnia do pobytu i do zatrudnienia na terenie m.st. Warszawy przez oznaczony okres przekraczający dwa miesiące, lecz nie dłuższy niż jeden rok. Po upływie oznaczonego okresu zameldowanie to może być w uzasadnionych wypadkach przedłużane na dalszy okres, lecz za każdym razem nie dłuższy niż jeden rok.";

b)
dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

"2. Osoby odbywające studia w szkołach wyższych oraz uczniowie liceów ogólnokształcących i szkół zawodowych mogą być zameldowani na pobyt okresowy jednorazowo na cały okres nauki, jeżeli pobyt na terenie m.st. Warszawy konieczny jest dla odbywania nauki. Zameldowanie to nie uprawnia do zatrudnienia na terenie m.st. Warszawy bez zezwolenia organu do spraw zatrudnienia Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy.";

c)
dotychczasowe ust. 2, 3 i 4 oznacza się jako ust. 3, 4 i 5;
d)
dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy może zwolnić niektóre grupy osób od obowiązku uzyskiwania zezwolenia na zameldowanie."

W § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1956 r. w sprawie przepisów meldunkowych oraz pobytu na terenie miast: Łodzi, Krakowa, Poznania, Gdańska, Gdyni i Sopotu (Dz. U. z 1956 r. Nr 33, poz. 153, z 1962 r. Nr 43, poz. 202 i z 1966 r. Nr 38, poz. 231) wprowadza się następujące zmiany:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Zameldowanie na pobyt okresowy uprawnia do pobytu i zatrudnienia na terenie miast wymienionych w § 1 ust. 1 przez oznaczony okres przekraczający dwa miesiące, lecz nie dłuższy niż jeden rok. Po upływie oznaczonego okresu zameldowanie to może być w uzasadnionych wypadkach przedłużane na dalszy okres, lecz za każdym razem nie dłuższy niż jeden rok.";

b)
dodaje się ust. 2 w brzmieniu:

"2. Osoby odbywające studia w szkołach wyższych oraz uczniowie liceów ogólnokształcących i szkół zawodowych mogą być zameldowani na pobyt okresowy jednorazowo na cały okres nauki, jeżeli pobyt na terenie miast wymienionych w § 1 ust. 1 konieczny jest dla odbywania nauki. Zameldowanie to nie uprawnia do zatrudnienia na terenie miast wymienionych w § 1 ust. 1 bez zezwolenia organu do spraw zatrudnienia prezydium właściwej rady narodowej.";

c)
dotychczasowe ust. 2, 3 i 4 oznacza się jako ust. 3, 4 i 5;
d)
dodaje się ust. 6 w brzmieniu:

"6. Prezydia rad narodowych miast: Łodzi, Krakowa i Poznania oraz Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku mogą zwolnić niektóre grupy osób od obowiązku uzyskiwania zezwolenia na zameldowanie."

Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 1955 r. w sprawie przepisów meldunkowych oraz pobytu na terenie dzielnicy Nowa Huta w Krakowie (Dz. U. Nr 45, poz. 300).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.