Ewidencja i kontrola ruchu ludności.
Dz.U.1961.33.164
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 14 lipca 1961 r.
o ewidencji i kontroli ruchu ludności.
Obowiązek meldunkowy.
Obowiązek meldunkowy.
Obowiązek zameldowania powstaje w przypadku przebywania w jakiejkolwiek miejscowości dłużej niż trzy dni. Obowiązku tego należy dopełnić najpóźniej przed upływem czwartej doby licząc od dnia przybycia.
W przypadku zmiany miejsca pobytu stałego lub pobytu czasowego w obrębie tej samej miejscowości stosuje się odpowiednio przepisy art. 1-4.
Organ ewidencji i kontroli ruchu ludności może po wyjaśnieniu skreślić z urzędu z ewidencji mieszkańców danej miejscowości osobę, która zmarła lub która opuściła miejsce pobytu stałego (zamieszkania) bez wymaganego wymeldowania, a miejsce jej pobytu nie zostało ustalone w ciągu 6 miesięcy od dnia opuszczenia miejsca zamieszkania.
Ministrowie Obrony Narodowej i Spraw Wewnętrznych określą zakres i sposób dopełniania obowiązku meldunkowego przez żołnierzy w czynnej służbie wojskowej oraz zasady prowadzenia meldunków w budynkach wojskowych.
Prowadzenie ewidencji i kontroli ruchu ludności.
Prowadzenie ewidencji i kontroli ruchu ludności.
Urzędy stanu cywilnego obowiązane są przesyłać w terminie 1 miesiąca od zarejestrowania zdarzenia lub zmiany organom ewidencji i kontroli ruchu ludności danych o zarejestrowanych aktach dotyczących urodzeń, małżeństw i zgonów.
W przypadkach zmian dotyczących obywatelstwa, jak również zmiany imienia lub nazwiska, organ, który wydał orzeczenie o zmianie lub zarejestrował zmianę, powinien zawiadomić o tym właściwy organ ewidencji i kontroli ruchu ludności.
Przepisy karne.
Przepisy karne.
podlega karze grzywny do 4.500 zł lub karze aresztu do 3 miesięcy.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Rada Ministrów może na wniosek właściwej wojewódzkiej rady narodowej (rady narodowej miasta wyłączonego z województwa) wprowadzić szczególne przepisy meldunkowe w miejscowościach, w których zachodzi konieczność ograniczenia pobytu lub zamieszkania ze względu na porządek publiczny lub żywotne interesy gospodarcze danej miejscowości.
Minister Spraw Wewnętrznych określi w drodze rozporządzenia szczegółowe zasady i tryb postępowania w sprawach obowiązku meldunkowego, zasady i sposób prowadzenia książek meldunkowych, rejestrów i kartotek mieszkańców oraz zasady i tryb udzielania informacji adresowych, a także wzory zgłoszeń meldunkowych, książek meldunkowych, rejestrów i kartotek mieszkańców.
Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają zasad i trybu dopełniania obowiązku meldunkowego określonego w szczególnych przepisach.
W art. 81 ustawy z dnia 30 stycznia 1959 r. - Prawo lokalowe (Dz. U. Nr 10, poz. 59) dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
"3. Osoba skazana prawomocnym wyrokiem sądowym za uporczywe przetrzymywanie osoby nie zameldowanej w lokalu położonym w miejscowości objętej szczególnymi przepisami meldunkowymi może być decyzją prezydium właściwej rady narodowej pozbawiona przydziału lokalu mieszkalnego i przesiedlona z dotychczas zajmowanego lokalu do pomieszczenia zastępczego w obrębie granic administracyjnych danej miejscowości."
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (22)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (2)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (14)
- Zm.: niektóre przepisy meldunkowe obowiązujące na terenie m.st. Warszawy oraz miast Łodzi, Krakowa, Poznania, Gdańska, Gdyni i Sopotu.
- Zm.: rozporządzenie w sprawie przepisów meldunkowych na terenie niektórych miejscowości województwa warszawskiego.
- Zm.: rozporządzenie w sprawie przepisów meldunkowych na terenie niektórych miejscowości województwa warszawskiego.