Art. 1. - Zm.: dekret z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.50.389

Akt jednorazowy

Wersja od: 30 października 1948 r.

Art.  1.

W dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz. U. R. P z 1947 r. Nr 37, poz. 181) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 1 dodaje się nowy artykuł 1a w następującym brzmieniu:

"Art. 1a. 1. W decyzjach wydawanych na podstawie niniejszego dekretu w stosunku do właścicieli budynków, których osoba nie jest władzy znana, wymienia się właściciela określonego budynku bez oznaczania jego imienia i nazwiska.

2. Doręczanie właścicielowi pism obejmujących decyzje, wydawane na podstawie niniejszego dekretu, następuje przez wywieszenie ich w zarządzie miejskim bądź gminnym tej gminy, w której położona jest nieruchomość, w miejscu przeznaczonym na ogłoszenia urzędowe. O wywieszeniu decyzji podaje się do wiadomości w jednym z pism codziennych, wydawanych na obszarze województwa.

3. Za dzień doręczenia pism, określonych w ust. 2, uważa się dzień wydania numeru pisma codziennego, w którym podano do wiadomości wywieszenie decyzji.

4. Przepisy ust. 2 i 3 nie dotyczą pism kierowanych do stron biorących udział w postępowaniu.";

2) art. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

"Art. 2. 1. Władza budowlana bądź organ powołany do odbudowy mogą, nawet bez zgody właściciela, dokonać rozbiórki każdego zniszczonego budynku, jeżeli właściciel nie przystąpił do rozbiórki bądź przeprowadza ją w sposób uznany przez władzę budowlaną za opieszały.

2. Osoba prawna, która ponosi koszt rozbiórki, uzyskuje własność materiałów pochodzących z rozbiórki.

3. Właścicielowi zniszczonych budynków nie należy się odszkodowanie.";

3) art. 3 otrzymuje następujące brzmienie:

"Art. 3. Przepisy art. 2 mają zastosowanie także do niezamieszkałych budynków uszkodzonych, jeżeli dalsze istnienie budynku jest sprzeczne z prawomocnym planem zagospodarowania przestrzennego.";

4) w art. 7 ustępowi 3 nadaje się następujące brzmienie:

"3. Budynek uznany będzie za nienaprawiony, jeżeli właściciel nie przystępuje do naprawy albo prowadzi ją w sposób uznany przez władzę budowlaną za opieszały lub nie wykonuje żądania władzy budowlanej co do zabezpieczenia pokrycia kosztów naprawy budynku. O uznaniu budynku za nienaprawiony orzeka władza budowlana.";

5) w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osób, którym w myśl ust. 1 i 2 przekazano budynek do naprawy, z tą zmianą, że budynek uznany będzie za nienaprawiony z powodu nieprzystąpienia do naprawy - wówczas, gdy osoby te nie przystępują do niej w terminie wyznaczonym przez władze budowlane.".