Zm.: dekret z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1948.50.389

Akt jednorazowy

Wersja od: 30 października 1948 r.

DEKRET

z dnia 25 października 1948 r.

w sprawie zmiany dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny.

Na podstawie art. 4 Ustawy Konstytucyjnej z dnia 19 lutego 1947 r. o ustroju i zakresie działania najwyższych organów Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy z dnia 25 czerwca 1948 r. o upoważnieniu Rządu do wydawania dekretów z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr 33, poz. 223) - Rada Ministrów postanawia, a Rada Państwa zatwierdza, co następuje:

Art.  1.

W dekrecie z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz. U. R. P z 1947 r. Nr 37, poz. 181) wprowadza się następujące zmiany:

1) po art. 1 dodaje się nowy artykuł 1a w następującym brzmieniu:

"Art. 1a. 1. W decyzjach wydawanych na podstawie niniejszego dekretu w stosunku do właścicieli budynków, których osoba nie jest władzy znana, wymienia się właściciela określonego budynku bez oznaczania jego imienia i nazwiska.

2. Doręczanie właścicielowi pism obejmujących decyzje, wydawane na podstawie niniejszego dekretu, następuje przez wywieszenie ich w zarządzie miejskim bądź gminnym tej gminy, w której położona jest nieruchomość, w miejscu przeznaczonym na ogłoszenia urzędowe. O wywieszeniu decyzji podaje się do wiadomości w jednym z pism codziennych, wydawanych na obszarze województwa.

3. Za dzień doręczenia pism, określonych w ust. 2, uważa się dzień wydania numeru pisma codziennego, w którym podano do wiadomości wywieszenie decyzji.

4. Przepisy ust. 2 i 3 nie dotyczą pism kierowanych do stron biorących udział w postępowaniu.";

2) art. 2 otrzymuje następujące brzmienie:

"Art. 2. 1. Władza budowlana bądź organ powołany do odbudowy mogą, nawet bez zgody właściciela, dokonać rozbiórki każdego zniszczonego budynku, jeżeli właściciel nie przystąpił do rozbiórki bądź przeprowadza ją w sposób uznany przez władzę budowlaną za opieszały.

2. Osoba prawna, która ponosi koszt rozbiórki, uzyskuje własność materiałów pochodzących z rozbiórki.

3. Właścicielowi zniszczonych budynków nie należy się odszkodowanie.";

3) art. 3 otrzymuje następujące brzmienie:

"Art. 3. Przepisy art. 2 mają zastosowanie także do niezamieszkałych budynków uszkodzonych, jeżeli dalsze istnienie budynku jest sprzeczne z prawomocnym planem zagospodarowania przestrzennego.";

4) w art. 7 ustępowi 3 nadaje się następujące brzmienie:

"3. Budynek uznany będzie za nienaprawiony, jeżeli właściciel nie przystępuje do naprawy albo prowadzi ją w sposób uznany przez władzę budowlaną za opieszały lub nie wykonuje żądania władzy budowlanej co do zabezpieczenia pokrycia kosztów naprawy budynku. O uznaniu budynku za nienaprawiony orzeka władza budowlana.";

5) w art. 7 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do osób, którym w myśl ust. 1 i 2 przekazano budynek do naprawy, z tą zmianą, że budynek uznany będzie za nienaprawiony z powodu nieprzystąpienia do naprawy - wówczas, gdy osoby te nie przystępują do niej w terminie wyznaczonym przez władze budowlane.".

Art.  2.

Budynki naprawione lub których naprawa została rozpoczęta przed dniem 21 listopada 1945 r. przez instytucje społeczne, spółdzielnie mieszkaniowe oraz przez najemców, którzy po tym dniu utworzyli zrzeszenie najemców, a nie będące własnością tych instytucyj, spółdzielni i zrzeszeń, przechodzą pod ich zarząd na warunkach określonych w art. 9 dekretu z dnia 26 października 1945 r. w pierwotnym jego brzmieniu (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 281). Jako datę objęcia w zarząd przyjmuje się datę ukończenia naprawy.

Art.  3.

1. Budynki naprawione przed dniem wejścia w życie niniejszego dekretu przez osoby wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1)-5) dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 37, poz. 181) bez uzyskania przydziału tych budynków do naprawy zastępczej, przechodzą w użytkowanie tych osób na warunkach określonych powyższym dekretem.

2. Przepis ust. 1 może być w poszczególnych przypadkach orzeczeniem władzy budowlanej zastosowany również do budynków, których naprawa została rozpoczęta przed dniem wejścia w życie niniejszego dekretu, jeżeli wymaga tego interes publiczny.

3. Wykonanie wszelkich postanowień o przywróceniu posiadania oraz orzeczeń o wydaniu nieruchomości, których część składową stanowią budynki określone w ust. 1 i 2, zawiesza się z mocy samego prawa do czasu wygaśnięcia prawa użytkowania.

4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się również do budynków, co do których wykonano orzeczenie o przywróceniu posiadania lub o wydaniu nieruchomości, jeżeli budynek w dniu wejścia w życie niniejszego dekretu zajmowany jest nadal przez osoby wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1)-5) dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz. U. R. P. z 1947 r. Nr 37, poz. 181).

Art.  4.

Upoważnia się Ministra Odbudowy do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej jednolitego tekstu dekretu z dnia 26 października 1945 r. o rozbiórce i naprawie budynków zniszczonych i uszkodzonych wskutek wojny (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 281) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych dekretem z dnia 11 kwietnia 1947 r. (Dz. U. R. P. Nr 32, poz. 145), dekretem niniejszym i innymi przepisami prawnymi, wydanymi przed dniem ogłoszenia tekstu jednolitego.

Art.  5.

Wykonanie niniejszego dekretu porucza się Ministrowi Odbudowy w porozumieniu z Ministrami: Administracji Publicznej, Ziem Odzyskanych, Skarbu, Sprawiedliwości oraz Kultury i Sztuki.

Art.  6.

Dekret niniejszy wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z wyjątkiem przepisów art. 1 pkt 2)-5), które wchodzą w życie po upływie 14 dni po dniu ogłoszenia.