§ 2. - Zasady zapewnienia bezpłatnego zakwaterowania sędziom Sądu Najwyższego stale zamieszkałym poza Warszawą oraz wysokość i warunki wypłacania im zwrotu poniesionych kosztów przejazdu oraz dodatku za rozłąkę.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.830

Akt obowiązujący

Wersja od: 12 sierpnia 2022 r.

§  2. 

1. Bezpłatne zakwaterowanie uprawnionemu sędziemu Sądu Najwyższego w związku z wykonywaniem obowiązków sędziego Sądu Najwyższego zapewnia się w:

1) samodzielnym lokalu mieszkalnym będącym w trwałym zarządzie Sądu Najwyższego, albo w jednej z kilku izb w takim lokalu, jeżeli uprawniony sędzia Sądu Najwyższego może używać jej z wyłączeniem innych osób;

2) pokojach mieszkalnych zlokalizowanych w budynkach będących w trwałym zarządzie Sądu Najwyższego.

2. Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego na wniosek uprawnionego sędziego Sądu Najwyższego dokonuje wyboru sposobu zapewnienia uprawnionemu sędziemu Sądu Najwyższego bezpłatnego zakwaterowania, o którym mowa w ust. 1, mając na względzie potrzebę zapewnienia przestrzegania zasad celowego i oszczędnego dokonywania wydatków ze środków publicznych oraz racjonalnego wykorzystania lokali mieszalnych będących w dyspozycji Sądu Najwyższego.

3. Bezpłatne zakwaterowanie uprawnionego sędziego Sądu Najwyższego traktowane jest jako nocleg na warunkach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 77⁵ § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1320) według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju.

4. Sąd Najwyższy ponosi opłaty za korzystanie przez uprawnionego sędziego Sądu Najwyższego z lokalu mieszkalnego, a także z pokoju mieszkalnego oraz pomieszczeń do nich przynależnych lub związanych z ich użytkowaniem.