§ 3. - Zasady wynagradzania kierowników i tymczasowych kierowników zakładów pracy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1988.21.148

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1989 r.

§  3.

1. 1 Do czasu zastosowania w zakładzie pracy tabel stawek wynagrodzenia zasadniczego, opracowanych z wykorzystaniem wyników wartościowania pracy, kierownikowi może być przyznana miesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego w wysokości nie przekraczającej 150.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 3. W zakładach pracy, w których relacje wynikające z uwzględnienia kryteriów wymienionych w ust. 3 są szczególnie korzystne, wynagrodzenie to może być przyznane w wysokości do 200.000 zł.

2. Kierownikowi może być przyznany dodatek funkcyjny w wysokości nie przekraczającej 300% miesięcznej stawki najniższego wynagrodzenia.

3. Przy ustalaniu wysokości miesięcznej stawki wynagrodzenia zasadniczego, o której mowa w ust. 1, oraz dodatku funkcyjnego, o którym mowa w ust. 2, należy uwzględnić:

1) wielkość zatrudnienia w zakładzie pracy,

2) wartość środków trwałych na jednego zatrudnionego w zakładzie pracy,

3) udział produkcji eksportowej w sprzedaży ogółem,

4) wartość sprzedaży lub obrotów zakładu pracy,

5) wynik finansowy na jednego zatrudnionego w zakładzie pracy,

6) inne wielkości charakteryzujące działalność zakładu pracy.

¹ § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 kwietnia 1989 r. (Dz.U.89.22.119) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1989 r.