Zasady udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy pracownikom kopalń głębinowych w latach 1986-1990.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1985.49.258

Akt utracił moc
Wersja od: 10 grudnia 1987 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 21 października 1985 r.
w sprawie zasad udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy pracownikom kopalń głębinowych w latach 1986-1990.

Na podstawie art. 129 § 2 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23, z 1982 r. Nr 31, poz. 214 oraz z 1985 r. Nr 20, poz. 85 i Nr 35, poz. 162) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zasady udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy pracownikom zatrudnionym w kopalniach głębinowych oraz w innych przedsiębiorstwach, którzy wykonują roboty górnicze i roboty montażowe w kopalniach głębinowych, niezależnie od ustalonych na podstawie odrębnych przepisów uprawnień tych pracowników do dodatkowych dni wolnych od pracy, wynikających z wymiaru czasu pracy, zwanych dalej "pracownikami".
 
1.
Za pracę w soboty, niedziele oraz święta, określone w odrębnych przepisach jako dni wolne od pracy, przysługują pracownikom dodatkowe dni wolne od pracy w wymiarze: w 1987 r. - do 7 dni, w 1988 r. - do 9 dni, w 1989 r. - do 11 dni i w 1990 r. - do 12 dni.
2.
Pracownik za każdy opuszczony bez usprawiedliwienia dzień pracy traci prawo do jednego z dodatkowych dni wolnych od pracy, o których mowa w ust. 1.
3.
Szczegółowe warunki nabywania uprawnień, o których mowa w ust. 1, przez pracowników zatrudnionych w zakładach wymienionych w § 1 określi Minister Przemysłu w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej oraz innymi zainteresowanymi ministrami.
1.
Za wykorzystany dodatkowy dzień wolny od pracy na zasadach określonych w § 2 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie jak za urlop wypoczynkowy.
2.
W razie niewykorzystania dodatkowego dnia wolnego od pracy w myśl § 2 - niezależnie od wynagrodzenia za pracę w danym dniu - pracownikowi przysługuje dwukrotne wynagrodzenie według zasad obowiązujących na danym stanowisku pracy, z dodatkiem w wysokości 100% wynagrodzenia wynikającego z kategorii osobistego zaszeregowania.
3.
Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 2, na wniosek pracownika może być w całości lub w części lokowane na książeczce oszczędnościowej Powszechnej Kasy Oszczędności, oznaczonej hasłem "Górnik".
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1986 r.
1 § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 30 listopada 1987 r. (Dz.U.87.37.215) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 grudnia 1987 r.