Rozdział 2 - Zasady tworzenia i podziału zakładowego funduszu nagród. - Zasady tworzenia i podziału zakładowego funduszu nagród oraz zakładowych funduszów socjalnego i mieszkaniowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.27.150

Akt utracił moc
Wersja od: 23 lipca 1985 r.

Rozdział  II

Zasady tworzenia i podziału zakładowego funduszu nagród.

1.
Zakładowy fundusz nagród za rok 1973 oblicza się przy zastosowaniu wskaźnika odpowiadającego stosunkowi procentowemu kwoty nagród, przysługujących za wyniki roku 1972 z funduszów: zakładowego, za osiągnięcia ekonomiczne załóg lub za osiągnięcia techniczne i ekonomiczne, do planowanego osobowego funduszu płac, skorygowanego z tytułu bankowej korekty funduszu płac, zwanego dalej "funduszem płac". Zakładowy fundusz nagród za rok 1973 nie może być niższy od 3% funduszu płac niezależnie od wzrostu, o którym mowa w ust. 3.
2.
Jeżeli wskaźnik, o którym mowa w ust. 1, za wyniki roku 1972 jest niższy od wskaźnika za wyniki roku 1971, wówczas dla celów obliczenia zakładowego funduszu nagród za rok 1973 stosuje się średni wskaźnik z lat 1970-1972.
3.
Zakładowy fundusz nagród, o którym mowa w ust. 1, ulega corocznemu podwyższaniu, tak aby najpóźniej za rok 1981 wynosi 8,5% funduszu płac. Coroczny wzrost zakładowego funduszu nagród nie może wynosić mniej niż 0,2% funduszu płac. Wzrost ten następuje począwszy od roku 1973 w stosunku do funduszu utworzonego w myśl ust. 1 lub ust. 2.
4.
Roczna nagroda indywidualna z zakładowego funduszu nagród ulega podwyższeniu wraz ze wzrostem tego funduszu i za rok 1981 nie może wynosić mniej niż średnie jednomiesięczne wynagrodzenie za ten rok wypłacone pracownikowi z osobowego funduszu płac z uwzględnieniem przepisów zawartych w art. 3-9.
5.
W latach, za które zakładowy fundusz nagród wynosi mniej niż 8,5% funduszu płac, roczna nagroda indywidualna pracownika powinna być proporcjonalna do wysokości zakładowego funduszu nagród, przyjmując stosunek tego funduszu do funduszu płac zakładu pracy.
1.
Wysokość indywidualnej nagrody ustala się na podstawie wynagrodzenia za czas efektywnie przepracowany oraz wynagrodzenia za urlop, wypłacanego z osobowego funduszu płac, po wyłączeniu:
1)
50- i 100-procentowych dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych,
2)
nagród wypłacanych ze środków objętych planowanym funduszem płac,
3)
premii i nagród wypłacanych ze środków nie objętych planowanym funduszem płac.
2.
Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych określi w drodze rozporządzenia, jakie wynagrodzenie za czas efektywnie nie przepracowany poza przysługującym za urlop może wchodzić do podstawy ustalenia wysokości indywidualnej nagrody.
1.
Pracownik ma prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród, jeżeli przepracował nienagannie w jednym zakładzie pracy cały rok kalendarzowy, a w tych jednostkach, w których rozliczenie następuje w innych okresach - odpowiednio - rok obrachunkowy.
2.
Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych ustali w drodze rozporządzenia, za jakie okresy pracy przysługuje pracownikom sezonowym prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród.
1.
Pracownik ma prawo do nagrody z zakładowego funduszu nagród, mimo że nie przepracował w danym zakładzie całego roku kalendarzowego (obrachunkowego), jeżeli został zatrudniony w wyniku:
1)
przeniesienia służbowego,
2)
przejścia z innego zakładu pracy za zgodą obu zakładów pracy, o ile związana z przejściem przerwa w pracy nie trwała dłużej jak 10 dni,
3)
powrotu do zakładu pracy po odbyciu czynnej służby wojskowej,
4)
powrotu z bezpłatnego urlopu udzielanego matkom pracującym, opiekującym się małymi dziećmi.
2.
Przepis ust. 1 stosuje się także do pracownika, który nie przepracował całego roku kalendarzowego (obrachunkowego) i odszedł z zakładu pracy w związku z okolicznościami, o których mowa w ust. 1, jak również w związku:
1)
z przejściem na emeryturę lub rentę inwalidzką,
2)
z rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem przez zakład pracy lub w drodze porozumienia stron,
3)
z rozwiązaniem przez zakład pracy umowy o pracę bez wypowiedzenia bez winy pracownika.
3.
Warunkiem przyznania nagrody w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2 pkt 2, jest przepracowanie w zakładzie pracy wypłacającym nagrodę co najmniej 6 miesięcy.
4.
Wysokość nagrody wypłaconej za okres, o którym mowa w ust. 1-3, powinna być proporcjonalna do okresu pracy przepracowanego w zakładzie pracy.
5.
Minister Pracy, Płac i Spraw Socjalnych w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych może określić inne przypadki i warunki niż wymienione w ust. 1-3, w których pracownik może otrzymać nagrodę mimo nieprzepracowania całego roku.
1.
Nagrodę indywidualną z zakładowego funduszu nagród przyznaje się pracownikowi na podstawie oceny wyników jego pracy, ze szczególnym uwzględnieniem jakości produkcji oraz liczby wyrobów wadliwie wykonanych z winy pracownika.
2.
Obniżenie jakości produkcji lub wadliwe wykonywanie wyrobów z winy pracownika powoduje odpowiednie zmniejszenie nagrody aż do całkowitej utraty prawa do nagrody. Zmniejszenie nagrody lub utrata prawa do nagrody następuje, jeżeli na obniżenie jakości produkcji lub wadliwe wykonanie wyrobu zwrócono uprzednio pracownikowi uwagę na piśmie.
3.
Indywidualna nagroda powinna ulec zmniejszeniu za zawinione przez pracownika naruszenie regulaminu pracy; w przypadku poważnego naruszenia regulaminu pracy pracownik może być całkowicie pozbawiony prawa do nagrody.
4.
Nagroda ulega zmniejszeniu za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, w wysokości określonej w zakładowym regulaminie rozdziału nagród, nie mniej jednak niż o 20% za 1 dzień i o 50% za 2 dni nieusprawiedliwionej nieobecności. Za więcej niż 2 dni nieusprawiedliwionej nieobecności następuje całkowita utrata prawa do nagrody.

Pracownik traci prawo do nagrody, jeżeli z winy swej wyrządził szkodę zakładowi pracy, jeżeli zagarnął mienie zakładu pracy, a także w razie samowolnego przerwania pracy albo przystąpienia do pracy w stanie nietrzeźwym lub spożywania alkoholu w zakładzie pracy.

Pracownik na stanowisku kierowniczym lub inny pracownik odpowiedzialny za organizację pracy w zakładzie otrzymuje nagrodę, jeżeli spełnił warunki określone ustawą, a ponadto zostały wykonane zadania wyznaczone przez jednostkę nadrzędną; zasada ta obowiązuje także przy nagradzaniu pracowników zwolnionych od pracy zawodowej do pełnienia stałych funkcji w organach samorządu robotniczego i radach zakładowych.

1.
Pracownicy zatrudnieni po dniu 31 grudnia 1972 roku otrzymują nagrody w następującej wysokości:
1)
50% nagrody - za pierwszy rok pracy,
2)
75% nagrody - za drugi rok pracy,
3)
100% nagrody - za trzeci rok i dalsze lata pracy.
2.
Przepisy art. 4-8 stosuje się odpowiednio.
3.
Absolwentom zasadniczych szkół zawodowych, szkół średnich oraz wyższych, którzy po raz pierwszy podejmują pracę w zakładzie pracy, okres nauki w tych szkołach wlicza się do okresów zatrudnienia wymienionych w ust. 1.

Część zakładowego funduszu nagród, stanowiąca różnicę pomiędzy naliczonym funduszem nagród a sumą wypłaconych indywidualnych nagród, zostaje przekazana na odrębny rachunek z przeznaczeniem na:

1)
dodatkowe finansowanie działalności umożliwiającej korzystanie w szerszym zakresie przez dzieci pracowników z:
a)
żłobków,
b)
przedszkoli,
c)
innych zakładów opiekuńczych,
d)
obozów, kolonii i zimowisk,
2)
finansowanie urządzeń komunalnych i środowiskowych z zakresu opieki nad dzieckiem, z których korzystają dzieci pracowników,
3)
inne cele określone przez Radę Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych.
1.
Wypłata nagród indywidualnych następuje nie później niż w ciągu pierwszych trzech miesięcy roku następującego po roku, za który przysługuje nagroda.
2.
Termin określony w ust. 1 nie obowiązuje przy wypłacie nagród pracownikom wymienionym w art. 8, dla których wypłata nagród następuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego.