§ 10. - Zasady pobierania i wysokości opłat konsularnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.65.397

Akt utracił moc

Wersja od: 18 listopada 1991 r.

§  10.

1. Opłaty konsularne pobiera się w walucie państwa, w którym znajduje się siedziba urzędu konsularnego ustalającego opłatę, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

2. Stronie zamieszkałej lub mającej siedzibę na terytorium Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, która występuje z kraju z wnioskiem o dokonanie czynności konsularnej, opłatę konsularną do uregulowania w kraju wymierza się:

1) w walucie polskiej w wysokości stawek przewidzianych w obowiązujących przepisach o opłacie skarbowej, a jeżeli przepisy te nie ustalają opłaty za daną czynność lub nie przewidują takiej czynności - według stawek określonych w taryfie opłat podstawowych,

2) w walucie polskiej, w równowartości kosztów rzeczywistych poniesionych w walucie obcej, wyliczonej według obowiązującej tabeli kursów walut obcych w złotych ustalonych przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego, bądź w walucie obcej, w której zostały poniesione.

Nie dotyczy to stron czasowo przebywających za granicą. Opłaty konsularne pobiera się w tych przypadkach zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem przypadków losowych.

3. Od stron zamieszkałych lub mających siedzibę na terytorium państwa trzeciego opłaty konsularne, w uzasadnionych przypadkach, mogą być pobrane w walucie tego państwa, pod warunkiem wymienialności tej waluty.