Zasady i warunki konwersji na pożyczki długoterminowe pożyczek krótkoterminowych, udzielanych związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz zaległe raty, odsetki, prowizje, koszty i inne należności uboczne z tytułu pożyczek tak krótkoterminowych jak i długoterminowych, udzielonych związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego i banki komunalne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.1.1

Akt utracił moc

Wersja od: 12 stycznia 1935 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 18 grudnia 1934 r.

o zasadach i warunkach konwersji na pożyczki długoterminowe pożyczek krótkoterminowych, udzielonych związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego, oraz zaległych rat, odsetek, prowizyj, kosztów i innych należności ubocznych z tytułu pożyczek tak krótkoterminowych jak i długoterminowych, udzielonych związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego i banki komunalne.

Na podstawie art. 1 ust. (2) rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 października 1934 r. o poprawie gospodarki i finansów związków samorządowych (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 846) zarządzam co następuje:

§ 1. Konwersji na pożyczki długoterminowe podlegają:

1) krótkoterminowe pożyczki, udzielone związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego przed dniem 1 kwietnia 1934 r.;

2) nieuiszczone do dnia 28 października 1934 r. a należne za czas do dnia 1 kwietnia 1934 r. raty z tytułu pożyczek długoterminowych oraz odsetki, prowizje, koszty i inne należności uboczne z tytułu pożyczek krótkoterminowych jak i długoterminowych, udzielonych związkom samorządowym przez Bank Gospodarstwa Krajowego i banki komunalne.

Należności Banku Gospodarstwa Krajowego, wymienione w punkcie 1) i 2) paragrafu niniejszego, ulegają przed dokonaniem konwersji obniżeniu o 17%.

Odsetki zwłoki naliczone przez instytucje wierzycielskie od wymienionych wyżej należności za czas od dnia 1 kwietnia 1932 r. do dnia 28 października 1934 r., o ile w tym czasie nie zostały zapłacone, ulegają umorzeniu.

Konwersji, przewidzianej rozporządzeniem niniejszem, nie podlegają pożyczki udzielone związkom samorządowym z Państwowego Funduszu Budowlanego.

§ 2. Konwersja na pożyczki długoterminowe wymienionych w § 1 wierzytelności Banku Gospodarstwa Krajowego i banków komunalnych następuje na wniosek dłużnego związku samorządowego. Wniosek taki powinien być zgłoszony przez dłużny związek samorządowy do dnia 1 kwietnia 1936 r.

§ 3. Bank Gospodarstwa Krajowego i banki komunalne stosują przy konwersji na pożyczki długoterminowe wymienionych w § 1 wierzytelności zasady, ustalone w statutach i obowiązujących przepisach tych banków w zakresie długoterminowych pożyczek, oraz zasady, przewidziane rozporządzeniem niniejszem.

§ 4. Bank Gospodarstwa Krajowego i banki komunalne mają prawo przy konwersji, o której mowa w rozporządzeniu niniejszem, doliczyć do konwertowanych wierzytelności sumę, jaką powyższe instytucje pobierają na pokrycie różnicy kursowej, mogącej powstać wskutek emisji przez te banki po kursie niższym od nominalnego papierów procentowych, zabezpieczonych konwertowanemi wierzytelnościami.

Do czasu emisji takich papierów przez banki komunalne za pełne spłaty bieżących annuitetów pożyczki konwersyjnej (rat kapitałowych i odsetkowych) banki komunalne liczyć będą dłużnemu związkowi samorządowemu spłaty dokonywane bez uwzględnienia amortyzacji i oprocentowania sumy doliczonej do pierwotnego długu na pokrycie różnicy kursowej.

§ 5. Okres umorzenia długoterminowych pożyczek konwersyjnych ustala się na lat 36.

§ 6. Oprocentowanie długoterminowych pożyczek konwersyjnych ustala się na 5¹/₂% w stosunku rocznym.

§ 7. W razie emisji papierów procentowych, zabezpieczonych długoterminową pożyczką konwersyjną, po kursie wyższym od przewidzianego przez instytucję wierzycielską zgodnie z § 4 rozporządzenia niniejszego, instytucja wierzycielską zbonifikuje związkowi samorządowemu powstałą wskutek tego różnicę.

§ 8. Wysokość dodatku administracyjnego pobieranego przez instytucję wierzycielską od długoterminowych pożyczek konwersyjnych ustala się na ¹/₂% w stosunku rocznym od niespłaconej części kapitału pożyczki.

§ 9. Koszty konwersji ponosi dłużny związek samorządowy według norm, ustalonych przez instytucję wierzycielską a zatwierdzonych przez Ministra Skarbu.

§ 10. Emisji papierów procentowych, zabezpieczonych długoterminowemi pożyczkami konwersyjnemi, dokonywać mogą instytucje wierzycielskie tylko za zgodą i na warunkach zatwierdzonych przez Ministra Skarbu.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.