Rozdział 2 - Zasadnicze wymagania dla silników o zapłonie samoczynnym w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych - Zasadnicze wymagania dla silników spalinowych w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych przez te silniki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.220.2180

Akt utracił moc

Wersja od: 25 grudnia 2004 r.

Rozdział  2

Zasadnicze wymagania dla silników o zapłonie samoczynnym w zakresie ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych

§  5. 

1. Części składowe silnika o zapłonie samoczynnym, które mogą wpłynąć na emisję zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych, powinny być zaprojektowane, wykonane i zamontowane tak, aby silnik, w warunkach normalnego użytkowania, mimo drgań, którym podlega, spełniał wymagania określone w rozporządzeniu.

2. Producent silników o zapłonie samoczynnym powinien zastosować takie środki techniczne, aby zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu zapewniały skuteczne ograniczenie emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych podczas całego okresu eksploatacji tego silnika, w warunkach prawidłowego jego użytkowania.

3. Jeżeli w silniku o zapłonie samoczynnym zamontowany został reaktor katalityczny lub wychwytywacz cząstek stałych, jako urządzenie dodatkowe przeznaczone do oczyszczania spalin, producent powinien wykazać, przeprowadzając samodzielnie badanie trwałości, zgodnie z dobrą praktyką inżynierską, dokonując rejestracji tych badań, że urządzenia te będą prawidłowo działać przez cały okres użytkowania silnika.

4. Dopuszcza się systematyczną wymianę urządzeń dodatkowych przeznaczonych do czyszczenia spalin po określonym przez producenta okresie pracy silnika.

5. Każda regulacja, naprawa, demontaż, czyszczenie lub wymiana elementów lub podzespołów silnika o zapłonie samoczynnym wykonywana okresowo, w celu zabezpieczenia silnika przed nieprawidłowym działaniem, w stosunku do urządzenia dodatkowego przeznaczonego do czyszczenia spalin, może być wykonana tylko w takim zakresie, jaki jest technicznie konieczny dla zapewnienia prawidłowego działania układu ograniczenia emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych.

6. Sposób wykonywania czynności, o których mowa w ust. 5, powinien być określony w instrukcji obsługi i zatwierdzony przed wydaniem certyfikatu zgodności typu. W dokumencie informacyjnym, określonym w załączniku nr 1 do rozporządzenia, zwanym dalej "dokumentem informacyjnym", powinien być zamieszczony wyciąg z instrukcji obsługi odnoszącej się do konserwacji i wymiany urządzeń dodatkowych przeznaczonych do oczyszczania spalin, a także określone dla użytkownika silnika o zapłonie samoczynnym warunki gwarancji.

§  6. 

1. Zanieczyszczenia gazowe i cząstki stałe emitowane przez silnik o zapłonie samoczynnym poddany badaniom mierzy się za pomocą metod opisanych w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

2. Emisja zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych z silników o zapłonie samoczynnym może być mierzona za pomocą innych niż określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia metod pomiarów lub analizatorów, pod warunkiem że zapewnią one uzyskanie wyników równoważnych za pomocą następujących układów pomiarowych dla emisji:

1) zanieczyszczeń gazowych mierzonych w spalinach nierozcieńczonych - układ przedstawiony na rys. 2 w załączniku nr 1.3. do rozporządzenia;

2) zanieczyszczeń gazowych mierzonych w rozcieńczonych spalinach w układzie przepływu całkowitego rozcieńczonej mieszaniny - układ przedstawiony na rys. 3 w załączniku nr 1.3. do rozporządzenia;

3) cząstek stałych w układzie przepływu całkowitego rozcieńczonych spalin działającym bądź z odrębnym filtrem dla każdej fazy lub przy użyciu metody jednego filtra - układ przedstawiony na rys. 13 w załączniku nr 1.3. do rozporządzenia.

3. Określenie równoważności układu pomiarowego powinno być oparte na zbadaniu, na podstawie cyklu siedmiu testów lub ich większej liczby, korelacji (zależności) pomiędzy rozpatrywanym układem a jednym lub kilkoma układami odniesienia wymienionymi w ust. 2.

4. Kryterium równoważności układu definiuje się jako ±5 % zgodności ważonych wartości emisji cyklu, przy zastosowaniu cyklu testu, określonego w pkt 1.10. w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§  7. 

1. Jeżeli silnik o zapłonie samoczynnym spełnia wymagania określone w rozporządzeniu dotyczące emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych, nie można odmówić wydania certyfikatu zgodności typu dla typu silnika lub ich rodziny oraz żądać spełniania innych niż określone w rozporządzeniu wymagań dla tego typu silnika przez niedrogowe maszyny ruchome, w których jest zamontowany.

2. Nie wydaje się certyfikatu zgodności typu dla typu silnika lub rodziny silników dla niedrogowej maszyny ruchomej, w której zamontowany jest silnik spalinowy po dniu:

1) 30 czerwca 1998 r. dla silników o mocy:

a) 130 kW ≤ P ≤ 560 kW - zaliczonych do kategorii "A",

b) 75 kW ≤ P ≤ 130 kW - zaliczonych do kategorii "B",

c) 37 kW ≤ P ≤ 75 kW - zaliczonych do kategorii "C",

2) 31 grudnia 1999 r. dla silników o mocy 18 kW ≤ P ≤ 37 kW - zaliczonych do kategorii "D",

3) 31 grudnia 2000 r. dla silników o mocy 130 kW ≤ P ≤ 560 kW - zaliczonych do kategorii "E",

4) 31 grudnia 2001 r. dla silników o mocy 75 kW ≤ P ≤ 130 kW - zaliczonych do kategorii "F",

5) 31 grudnia 2002 r. dla silników o mocy 37 kW ≤ P ≤ 75 kW - zaliczonych do kategorii "G"

- jeżeli silnik o zapłonie samoczynnym nie spełnia wymagań określonych w rozporządzeniu oraz emisje zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych z tego silnika przekraczają wartości graniczne, określone odpowiednio w § 8 ust. 2 i 4.

§  8. 

1. Wartości graniczne emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych określa się dla poszczególnych kategorii silników o zapłonie samoczynnym, w zależności od ich mocy, w dwóch etapach:

1) w I etapie dla silników zaliczanych do kategorii A-C, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 1;

2) w II etapie dla silników zaliczanych do kategorii D-G, o których mowa w § 7 ust. 2 pkt 2-5.

2. W I etapie zmierzona emisja zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych nie powinna przekraczać wartości określonych w poniższej tabeli:

Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Węglowodory (HC) (g/kWh)	Tlenki azotu (NOx) (g/kWh)	Cząstki stałe (PT) (g/kWh)
130 ≤ P ≤ 560	5,0	1,3	9,2	0,54
75 ≤ P < 130	5,0	1,3	9,2	0,70
37 ≤ P < 75	6,5	1,3	9,2	0,85

3. Wartości graniczne emisji zanieczyszczeń gazowych i cząsteczek stałych, określone w ust. 2, dotyczą emisji wydalanej bezpośrednio z silnika o zapłonie samoczynnym. Wartości te powinny być osiągane przed dowolnym urządzeniem dodatkowym do oczyszczania spalin.

4. W II etapie zmierzona emisja zanieczyszczeń gazowych i cząsteczek stałych nie powinna przekraczać wartości określonych w poniższej tabeli:

Moc netto (P) (kW)	Tlenek węgla (CO) (g/kWh)	Węglowodory (HC) (g/kWh)	Tlenki azotu (NOx) (g/kWh)	Cząstki stałe (PT) (g/kWh)
130 ≤ P ≤ 560	3,5	1,0	6,0	0,2
75 ≤ P < 130	5,0	1,0	6,0	0,3
37 ≤ P < 75	5,0	1,3	7,0	0,4
18 ≤ P < 37	5,5	1,5	8,0	0,8

§ 9. Jeżeli jedna rodzina silników pokrywa więcej niż jeden zakres mocy, wartości graniczne emisji zanieczyszczeń gazowych i cząstek stałych silnika macierzystego i wszystkich typów silników wchodzących w skład tej samej rodziny powinny spełniać większe wymagania dla wyższego zakresu mocy, przy czym producent może ograniczyć rodzinę silników do jednego zakresu mocy i zgłosić ją do certyfikacji.

§ 10. Zabudowa silnika w maszynie ruchomej powinna spełniać wymagania określone w certyfikacie zgodności typu, a także dodatkowo następujące wymagania techniczne:

1) podciśnienie w układzie dolotowym,

2) nadciśnienie w układzie wylotowym

- nie powinny przekraczać wartości określonej w informacji zamieszczonej odpowiednio w załączniku nr 1.1. albo nr 1.3. do rozporządzenia.

§  11. 

1. Silniki o zapłonie samoczynnym przechowywane w magazynach lub w zapasach w niedrogowych maszynach ruchomych, w przypadku końcowej ich partii mogą być zwolnione, na wniosek producenta, z limitów czasowych wprowadzania ich do obrotu, określonych w § 7 ust. 1 i 2, po spełnieniu następujących warunków:

1) producent powinien wystąpić do jednostki notyfikowanej, która dokonała oceny zgodności typu silnika lub rodziny silników, przed dniem obowiązywania dla silników o zapłonie samoczynnym limitów czasowych;

2) wystąpienie, o którym mowa w pkt 1, powinno zawierać wykaz, o którym mowa w § 23 ust. 1, nowych silników o zapłonie samoczynnym, które nie są wprowadzane do obrotu w określonych limitach czasowych;

3) w przypadku silników nowych, które spełniają wymagania określone w rozporządzeniu, producent powinien wystąpić do jednostki notyfikowanej danego państwa, na terytorium którego silniki są magazynowane; wystąpienie powinno zawierać techniczne i ekonomiczne uzasadnienie zwolnienia z limitów czasowych wprowadzania ich do obrotu;

4) silniki o zapłonie samoczynnym powinny być zgodne z typem lub rodziną silników, dla których certyfikat zgodności typu traci ważność, albo z typem lub rodziną silników, dla których certyfikat ten nie był wymagany, ale które były produkowane zgodnie z limitami czasowymi wprowadzania ich do obrotu;

5) silniki o zapłonie samoczynnym muszą być w magazynach przed upływem limitów czasowych;

6) maksymalna liczba silników o zapłonie samoczynnym jednego lub więcej typów wprowadzanych do obrotu i zgłoszonych do zwolnienia z limitów czasowych wprowadzania do obrotu nie może przekroczyć 10 % nowych silników wszystkich typów wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku;

7) jeżeli jednostka notyfikowana udzieliła producentowi zwolnienia z limitów czasowych wprowadzania do obrotu silników o zapłonie samoczynnym lub rodziny tych silników, powinna powiadomić odpowiednie organy państw członkowskich Unii Europejskiej; powiadomienie powinno zawierać szczegółowe informacje o przyczynach udzielonego zwolnienia.

2. Jednostka notyfikowana powinna wydać dla każdego silnika o zapłonie samoczynnym lub rodziny silników, o których mowa w ust. 1, certyfikat zgodności typu, w którym zamieszcza adnotacje o tych silnikach lub rodzinie silników. W szczególnie uzasadnionych przypadkach jednostka notyfikowana może wydać wspólny dokument zawierający numery identyfikacyjne silników, o których mowa w ust. 1.