Rozdział 8 - Zmiany w prawie do świadczeń i ich wysokości. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników kolejowych i ich rodzin.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1968.3.10
Akt utracił moc Wersja od: 1 maja 1977 r.
Rozdział 8.
Zmiany w prawie do świadczeń i ich wysokości.
Zmiany w prawie do świadczeń i ich wysokości.
1.
Rencista uprawniony do kolejowej renty inwalidzkiej, którego komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia zaliczy do wyższej grupy inwalidów, ma prawo do wyższej kolejowej renty inwalidzkiej, jeżeli po nabyciu prawa do kolejowej renty inwalidzkiej nigdzie nie pracował lub: 1)
po nabyciu prawa do kolejowej renty inwalidzkiej był zatrudniony na kolei (art. 3) i stan jego zdrowia uległ pogorszeniu w czasie tego zatrudnienia albo 2)
pobiera kolejową rentę inwalidzką z powodu wypadku w zatrudnieniu lub choroby zawodowej, a stan jego zdrowia uległ pogorszeniu w związku z tym wypadkiem lub chorobą zawodową.2.
Renciście uprawnionemu do kolejowej renty inwalidzkiej, którego komisja lekarska do spraw inwalidztwa i zatrudnienia zaliczyła do niższej grupy inwalidztwa, kolej ustala ponownie prawo do renty i jej wysokość.1.
Wysokość kolejowej renty inwalidzkiej ulega na wniosek rencisty ponownemu ustaleniu, jeżeli po dniu przyznania tej renty pozostawał on w zatrudnieniu na kolei (art. 3) przez co najmniej 5 lat i jeżeli przeciętny miesięczny zarobek z dowolnie obranych przez niego kolejnych 36 miesięcy zatrudnienia na kolei (art. 3) po przyznaniu renty był wyższy niż zarobek przyjęty za podstawę wymiaru renty.2.
Dla ponownego ustalenia wysokości świadczeń (ust. 1) przyjmuje się za podstawę ich wymiaru przeciętny miesięczny zarobek z okresu 36 miesięcy zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1.3.
Wysokość kolejowej emerytury nie ulega ponownemu ustaleniu z tytułu wyższych zarobków uzyskanych po jej przyznaniu.1.
Wysokość kolejowej renty inwalidzkiej ulega na wniosek zainteresowanego ponownemu ustaleniu, jeżeli po przyznaniu renty był on zatrudniony na kolei (art. 3) oraz: 1)
osiągnął warunki wymagane do kolejowej renty inwalidzkiej wraz ze wzrostem przewidzianym w art. 13 ust. 3 lub 4 albo 2)
uległ wypadkowi w zatrudnieniu na kolei lub zachorował w tym zatrudnieniu na chorobę zawodową, których następstwa uzasadniają zaliczenie co najmniej do III grupy inwalidów.2.
W przypadkach określonych w ust. 1 podstawę wymiaru renty stanowi: 1)
podstawa wymiaru poprzednio przyznanej kolejowej renty inwalidzkiej albo 2)
przeciętny miesięczny zarobek z okresów zatrudnienia wymienionych w art. 6 ust. 1 po przyznaniu renty, jeżeli jest to korzystniejsze dla zainteresowanego.1.
Pracownicy, którzy zostali zwolnieni (wydaleni) dyscyplinarnie z zatrudnienia na kolei, oraz pracownicy, którzy przed, w czasie lub po ustaniu zatrudnienia na kolei zostali skazani prawomocnym wyrokiem na karę więzienia za przestępstwo popełnione z chęci zysku albo inne przestępstwo, za które niezależnie od kary zasadniczej orzeczono karę dodatkową utraty praw publicznych i obywatelskich praw honorowych, nie mają prawa do kolejowych emerytur i rent.2.
Jeżeli na jedną z kar określonych w ust. 1 skazany został rencista posiadający prawo do kolejowej emerytury lub renty z tytułu pracy własnej lub żywiciela, traci on prawo do tego świadczenia z ostatnim dniem miesiąca, w którym uprawomocnił się wyrok.3.
Do kolejowej emerytury lub renty nie mają prawa b. pracownicy kolejowi, którzy nie podjęli ponownie zatrudnienia na kolei (art. 3) w Polsce Ludowej.4.
Sprawy świadczeń rentowych dla pracowników i rencistów, o których mowa w ust. 1-3, oraz dla pozostałych po tych pracownikach i rencistach członków rodzin należą do właściwych organów określonych w ustawie o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym, które rozpatrują te sprawy na warunkach i zasadach ustalonych w tej ustawie.5.
Osoby, które na podstawie ust. 1 i 2 utraciły prawo do kolejowej emerytury lub renty, odzyskują to prawo, jeżeli po prawomocnym zwolnieniu (wydaleniu) dyscyplinarnym lub skazaniu pozostawały w zatrudnieniu na kolei (art. 3) nieprzerwanie przez co najmniej 3 lata albo jeżeli na podstawie przepisów prawa karnego lub o amnestii nastąpiło w stosunku do osób skazanych uznanie skazania ich za niebyłe. W tych przypadkach kolejową emeryturę lub rentę przyznaje się na wniosek zainteresowanego.