Rozdział 5 - Zwalnianie kwater stałych i przejściowych. - Zakwaterowanie Sił Zbrojnych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.26.194

Akt utracił moc
Wersja od: 12 maja 1951 r.

Rozdział  5.

Zwalnianie kwater stałych i przejściowych.

1.
Na żądanie właściwej władzy wojskowej kwatera stała lub przejściowa powinna być opróżniona przez osobę zakwaterowaną wraz z osobami wspólnie z nią zamieszkałymi w terminie, wyznaczonym przez władzę zgodnie z zarządzeniem, wymienionym w art. 29.
2.
W przypadku nieopróżnienia kwatery w terminie wyznaczonym właściwa władza wojskowa może zarządzić usunięcie w drodze przymusowej (eksmisję) osoby zakwaterowanej i osób wspólnie z nią zamieszkałych.
3.
Eksmisję przeprowadza się w trybie administracyjnym za pośrednictwem organów wojskowych. Eksmisję osób cywilnych przeprowadzają na wniosek władz wojskowych prezydia gminnych (miejskich, dzielnicowych) rad narodowych.
4.
Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z Ministrem Bezpieczeństwa Publicznego i za zgodą Prezesa Rady Ministrów określi w drodze rozporządzenia właściwość władz i tryb postępowania w sprawach eksmisji z kwater.

Usunięcie z kwatery stałej osoby, uprawnionej do kwatery stałej (przekwaterowanie), może nastąpić tylko pod warunkiem uprzedniego dostarczenia tej osobie przez wojskową władzę kwaterunkową innej kwatery stałej, odpowiadającej normom zakwaterowania, określonym w zarządzeniu, wymienionym w art. 37.

1.
Usunięcie z kwatery stałej (eksmisja) osoby, której prawo do kwatery wygasło, oraz osób wspólnie z nią zamieszkałych (art. 35) może być przeprowadzone po uprzednim dostarczeniu tym osobom mieszkania zastępczego, odpowiadającego obowiązującym normom zaludnienia i nadającego się do zajęcia ze względu na stan techniczny.
2.
Przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy:
1)
prawo żołnierza do kwatery stałej wygasa wskutek zwolnienia go ze służby w trybie karnym lub dyscyplinarnym w myśl przepisów, normujących służbę wojskową żołnierzy,
2)
usunięcie pracownika cywilnego administracji wojskowej z kwatery stałej spowodowane zostało okolicznościami, które w myśl przepisów szczególnych uzasadniają usunięcie pracownika z mieszkania pracowniczego bez obowiązku dostarczenia mu mieszkania zastępczego,
3)
usunięcie z kwatery, znajdującej się w mieście (osiedlu), dotyczy osób, nie mających w myśl przepisów szczególnych prawa zamieszkania w danym mieście (osiedlu),
4)
osoba podlegająca usunięciu ma inne mieszkanie.

Prezydia gminnych (miejskich) rad narodowych obowiązane są na żądanie władz wojskowych dostarczyć osobom, podlegającym eksmisji, mieszkań zastępczych stosownie do obowiązujących przepisów.