Wyznaczenie ostatecznych kontyngentów cukru na czas od 1 października 1931 r. do 30 września 1932 r.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.8.52

Akt utracił moc

Wersja od: 6 lutego 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 15 stycznia 1932 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa w sprawie wyznaczenia ostatecznych kontyngentów cukru na czas od 1 października 1931 r. do 30 września 1932 r.

Na zasadzie art. 1, 12 i 16 ustawy z dnia 22 lipca 1925 r. o uregulowaniu obrotu cukrem na obszarze Rzeczypospolitej (Dz. U. R. P. Nr. 90, poz. 630) w brzmieniu ustawy z dnia 5 listopada 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 101, poz. 770) zarządza się co następuje:

§ 1. Na okres czasu od 1 października 1931 r. do 30 września 1932 r. wyznacza się ostateczny:

a) zasadniczy kontyngent w ilości 3,355.815 q. cukru białego,

b) zapasowy kontyngent w ilości 167.790 q. cukru białego,

c) eksportowy kontyngent w ilaści 2,836.845 q. cukru białego.

§ 2. Ostateczne kontyngenty, określone w § 1, będą rozdzielone pomiędzy poszczególne cukrownie po ukończeniu przerobu buraków i produkcji cukru w bieżącej kampanji przez wszystkie cukrownie położone na obszarze Rzeczypospolitej, najpóźniej zaś do dnia 31 marca 1932 r.

§ 3. Do czasu dokonania przewidzianego w paragrafie poprzednim rozdziału ostatecznych kontyngentów poszczególne cukrownie mogą wypuścić na rynek wewnętrzny na poczet swego ostatecznego kontyngentu zasadniczego do 10% ich prowizorycznego kontyngentu zasadniczego, określonego na bieżący okres w załączniku do rozporządzenia Z dnia 14 sierpnia 1931 r. (Dz. U. R. P. Nr. 82, poz. 613). jednakże nie powyżej 60% własnej rzeczywistej produkcji.

§ 4. Na pokrycie kontyngentu eksportowego może służyć cukier zarówno biały, jak surowy I-go i II rzutu. Cukier surowy, wywożony zagranicę, zalicza się na poczet kontyngentu eksportowego w wysokości 90% wagi bez względu na gatunek.

§ 5. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.