Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt P 32/06.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.190.1172

Akt jednorazowy

Wersja od: 24 października 2008 r.

WYROK

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 15 października 2008 r.

sygn. akt P 32/06

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Bohdan Zdziennicki - przewodniczący,

Stanisław Biernat,

Zbigniew Cieślak,

Mirosław Granat,

Marian Grzybowski,

Wojciech Hermeliński,

Adam Jamróz - sprawozdawca,

Marek Kotlinowski,

Teresa Liszcz,

Ewa Łętowska,

Marek Mazurkiewicz,

Janusz Niemcewicz,

Andrzej Rzepliński,

Mirosław Wyrzykowski,

protokolant: Grażyna Szałygo,

po rozpoznaniu, z udziałem Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 15 października 2008 r., pytania prawnego Sądu Rejonowego w Legionowie, czy:

1) art. 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) jest zgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji,

2) art. 1 pkt 1 lit. a i art. 1 pkt 2 ustawy powołanej w punkcie 1 są zgodne z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 42 ust. 1 i art. 45 Konstytucji oraz z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności,

orzeka:

1. Art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 3 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny (Dz. U. Nr 132, poz. 1109) jest zgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 42 ust. 1 i art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz z art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2 (Dz. U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284, z 1995 r. Nr 36, poz. 175, 176 i 177, z 1998 r. Nr 147, poz. 962 oraz z 2003 r. Nr 42, poz. 364).

2. Art. 2 ustawy powołanej w punkcie 1 jest zgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji.

Ponadto postanawia:

na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.