Art. 57. - Wynalazczość.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1993.26.117 t.j.

Akt utracił moc

Wersja od: 1 września 1998 r.

Art.  57.

1. Ten, którego patent został naruszony, może żądać zaniechania naruszenia, usunięcia jego skutków oraz wydania uzyskanych korzyści albo wynagrodzenia szkody, na zasadach ogólnych.

2. 59 Kto naruszył patent, obowiązany jest ponadto na żądanie uprawnionego do ogłoszenia w czasopismach stosownego oświadczenia, a także, gdy działał umyślnie, do zapłaty odpowiedniej kwoty pieniężnej na rzecz jednej z organizacji, o których mowa w art. 9 ust. 1, na cele popierania wynalazczości.

3. Jeżeli przedmiotem patentu jest sposób wytwarzania nowego wytworu, domniemywa się, że wytwór, który może być uzyskany opatentowanym sposobem, został wytworzony tym sposobem.

4. 60 Sąd rozstrzygając w sprawie o naruszenie patentu może orzec na wniosek uprawnionego również o bezprawnie wytworzonych wyrobach i środkach użytych do ich wytwarzania.

5. 61 (skreślony).

⁵⁹ Art. 57 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. a) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁶⁰ Art. 57 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 33 lit. b) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.

⁶¹ Art. 57 ust. 5 skreślony przez art. 1 pkt 33 lit. c) ustawy z dnia 30 października 1992 r. o zmianie ustawy o wynalazczości i ustawy o Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.93.4.14) z dniem 16 kwietnia 1993 r.