Wymiar i pobór państwowego podatku od nieruchomości w miastach.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.55.343

Akt jednorazowy

Wersja od: 15 lipca 1920 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 28 czerwca 1920 r.

dotyczące wymiaru i poboru państwowego podatku od nieruchomości w miastach,

Na zasadzie art. 12, 13 i 15 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. o tymczasowej organizacji władz i urzędów skarbowych (Dz. Pr. P. № 65 poz. 391) wprowadza się poniższe zmiany do rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 6 marca 1919 r. (Dz. Pr. № 34 poz. 273) w przedmiocie wymiaru i poboru państwowego podatku od nieruchomości w miastach.

Art.  1.

Ustanowione na mocy art. 1 wyżej powołanego rozporządzenia komisje okręgowe w miastach, będących siedzibami Zarządów Skarbowych względnie Delegacji Ministerstwa Skarbu, na obszarze b. okupacji niemieckiej ulegają skasowaniu. Na ich miejsce jako też na obszarze b. okupacji austijackiej ustanawia się takież komisje przy Izbach Skarbowych w miastach: Warszawie, Lodzi, Lublinie, Kielcach i Białymstoku.

Art.  2.

Art. 2 powołanego rozporządzenia z dnia 6 marca 1919 r. otrzymuje następujące brzmienie:

Komisja okręgowa do spraw państwowego podatku od nieruchomości w miastach składa się z dyrektora Izby Skarbowej lub jego zastępcy jako przewodniczącego, dwu członków od Ministerstwa Skarbu, w osobach naczelników wydziałów Izby Skarbowej z nominacji Ministra Skarbu, prezydenta miasta, będącego siedzibą Izby Skarbowej, lub jego zastępcy, Prezesa miejscowej dyrekcji szczegółowej towarzystwa kredytowego ziemskiego lub radcy tejże dyrekcji w Warszawie, Lublinie i Kielcach, oraz dyrekcji Piotrkowskiej w Lodzi i Łomżyńskiej w Białymstoku, kierownika miejscowej okręgowej. dyrekcji robót publicznych lub jego zastępcy i trzech członków z pomiędzy płatników podatku i tyluż zastępców.

Art.  3.

Prawa i obowiązki wymienionych w art. 4 powołanego rozporządzenia prezesów Zarządów Skarbowych, względnie Delegacji Ministerstwa Skarbu przechodzą na Dyrektorów Izb Skarbowych, zaś .inspektorów skarbowych na naczelników urzędów skarbowych podatków i opłat skarbowych. W miejsce prezydentów miast, o których mowa w tymże artykule, wchodzą prezydenci miast, wymienionych w art. 1 niniejszego rozporządzenia.

Art.  4.

Kompetencja, płynąca z mocy ustawy lub instrukcji w przedmiocie wykonania ustawy, przekazana w art. 14 powołanego rozporządzenia prezesom Zarządów Skarbowych względnie Delegacji Ministerstwa Skarbu, służy nadal Izbom Skarbowym i dyrektorom tychże; kompetencja zaś inspektorów skarbowych przechodzi na naczelników urzędów skarbowych podatków i opłat skarbowych.

Art.  5.

Moc art. 1 do 5, 13, 14 i 15 rozporządzenia z dnia 6 marca 1919 r. (Dz. P. P. № 34 poz. 273) wraz z powyższemi zmianami rozciąga się niniejszem na obszar b. okupacji austrjackiej.

Art.  6.

Rozporządzenie niniejsze nabiera mocy obowiązującej z dniem ogłoszenia.