Rozdział 3 - Charakterystyki metrologiczne ciepłomierzy i ich elementów - Wymagania metrologiczne, którym powinny odpowiadać ciepłomierze do wody i ich elementy.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.37.332

Akt utracił moc

Wersja od: 9 marca 2004 r.

Rozdział  3

Charakterystyki metrologiczne ciepłomierzy i ich elementów

§  23.

1. Zakres obciążeń pomiarowych ciepłomierza określają wartości graniczne:

1) temperatury: t_min i t_max;

2) różnicy temperatury: Δt_min i Δt_max;

3) przepływu: q_i, q_p i q_s;

4) mocy cieplnej: P_s.

2. Zakresy obciążeń pomiarowych elementów ciepłomierza są określone następująco:

1) dla przelicznika wskazującego - przez wartości graniczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 4;

2) dla pary czujników temperatury - przez wartości graniczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;

3) dla przetwornika przepływu - przez wartości graniczne, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 3.

3. Zakresy obciążeń pomiarowych ciepłomierza zespolonego i hybrydowego oraz przetwornika przepływu powinny być tak dobrane, aby były spełnione wymagania, o których mowa w ust. 13 i 17 załącznika do rozporządzenia.

4. Zakres obciążeń pomiarowych ciepłomierza składanego i hybrydowego określa się jako część wspólną zakresów obciążeń pomiarowych jego elementów.

5. Dolna granica zakresu temperatury t_min nie powinna być większa niż 30 °C.

6. Górna granica zakresu temperatury t_max nie powinna być mniejsza niż 90 °C.

7. Minimalna różnica temperatury Δt_min powinna przyjmować wartości: 3 K, 5 K lub 10 K.

8. Stosunek maksymalnej różnicy temperatury Δt_max do minimalnej różnicy temperatury Δt_min nie powinien być mniejszy od 10.

9. Stosunek przepływu nominalnego q_p do przepływu minimalnego q_i nie powinien być mniejszy od 10.

§ 24. Błędy względne procentowe oraz błędy graniczne dopuszczalne względne ciepłomierza i jego elementów oraz wzory, według których oblicza się te błędy, określa załącznik do rozporządzenia.

§  25.

1. Dla ciepłomierzy i ich elementów, których typy zostały zatwierdzone od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 15 maja 1999 r., podczas legalizacji:

1) błędy graniczne dopuszczalne względne przelicznika wskazującego E_Ld, wyrażone w procentach, w zależności od różnicy temperatury Δt, wynoszą:

a) E_Ld = ± 1,5 % dla Δt_min ≤ Δt < 20 °C,

b) E_Ld = ± 0,75 % dla 20 °C ≤ Δt ≤ Δt_max;

2) błędy graniczne dopuszczalne względne pary czujników temperatury E_Td, wyrażone w procentach, w zależności od różnicy temperatury Δt, wynoszą:

a) E_Td = ± 3,5 % dla Δt_min ≤ Δt < 10 °C,

b) E_Td = ± 2,5 % dla 10 °C ≤ Δt < 20 °C,

c) E_Td = ± 1,25 % dla 20 °C ≤ Δt ≤ Δt_max;

3) błędy graniczne dopuszczalne względne przetwornika przepływu E_Pd, wyrażone w procentach, w zależności od przepływu q, wynoszą:

a) E_Pd = ± 5 % dla q_min ≤ q < q_t, gdzie q_min - przepływ minimalny, rozumiany jako najmniejsza wartość przepływu, przy której błędy ciepłomierza i jego elementu nie powinny przekraczać błędów granicznych dopuszczalnych, q_t - przepływ pośredni, rozumiany jako najmniejsza wartość przepływu, przy której wartość błędu E_Pd nie przekracza ± 3 %,

b) E_Pd = ± 3 % dla q_t ≤ q ≤ q_max, gdzie q_max - przepływ maksymalny, rozumiany jako największa wartość przepływu, dopuszczalna w krótkich okresach czasu (nieprzekraczających w sumie 1 godziny na dobę i 200 godzin rocznie), przy której błędy ciepłomierza i jego elementu nie powinny przekraczać błędów granicznych dopuszczalnych;

4) błąd graniczny dopuszczalny bezwzględny pojedynczego czujnika temperatury, wchodzącego w skład pary czujników temperatury, wynosi ± 2 °C.

2. Błędy graniczne dopuszczalne względne ciepłomierza składanego i hybrydowego, w którym typ przynajmniej jednego z elementów został zatwierdzony od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 15 maja 1999 r., ustala się zgodnie z ust. 1.

3. Wartości błędów względnych procentowych ciepłomierzy i ich elementów, których typy zostały zatwierdzone od dnia 1 stycznia 1994 r. do dnia 15 maja 1999 r., wyznaczone podczas legalizacji, nie powinny przekraczać wartości odpowiednich błędów granicznych dopuszczalnych, o których mowa w ust. 1.