Rozdział 3 - Wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do spirytusu i napojów spirytusowych - Wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.145.1411

Akt utracił moc

Wersja od: 21 sierpnia 2003 r.

Rozdział  3

Wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego w stosunku do spirytusu i napojów spirytusowych

§ 5. Urządzenia służące do wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, oczyszczania i odwadniania spirytusu powinny zapewnić dokonanie pomiaru ilości uzyskanego spirytusu.

§  6.

1. W gorzelniach przemysłowych, rektyfikacjach, zakładach odwadniania spirytusu i wytwórniach napojów spirytusowych jest sprawowany stały nadzór.

2. Właściwy naczelnik urzędu celnego może wprowadzić stały nadzór w podmiotach niewymienionych w ust. 1, jeżeli przerabiają, zużywają lub magazynują ilości przekraczające 20.000 dm³ 100 % spirytusu rocznie.

§  7.

1. Wytwarzanie, wydzielanie z innego wytworu, oczyszczanie i odwadnianie spirytusu może odbywać się tylko w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Podmiot jest obowiązany przesłać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym wytwarzaniem, wydzielaniem, oczyszczaniem lub odwadnianiem spirytusu pisemne zgłoszenie, podając:

1) ilość i rodzaj surowców lub innych produktów, z których spirytus ma być wytworzony lub odzyskany;

2) miejsce i czas trwania czynności;

3) przewidywaną ilość spirytusu oraz sposób ustalenia tej ilości.

3. Podmiot, w którym jest sprawowany stały nadzór, zawiadamia o czynnościach, o których mowa w ust. 1, komórkę tego nadzoru na dzień przed rozpoczęciem tych czynności.

4. Przy czynnościach, o których mowa w ust. 1, obecność pracownika szczególnego nadzoru podatkowego nie jest wymagana, jeżeli zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, nałożone na pomieszczenia, urządzenia, aparaturę, zbiorniki i pojemniki wykluczają dostęp do spirytusu lub jego par przed ustaleniem ilości uzyskanego spirytusu.

5. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do jednostek naukowych, kontrolnych i doświadczalnych oraz samodzielnych laboratoriów naukowych i doświadczalnych, w których w ciągu roku łączna ilość uzyskanego spirytusu nie przekracza 300 dm³ 100 %.

6. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do gorzelni, w której wytwarza się spirytus surowy w wyniku destylacji odfermentowanych zacierów lub brzeczki, sporządzonych z surowców skrobiowo-cukrowych, zwanej dalej "gorzelnią rolniczą".

§  8.

1. Skażanie spirytusu, na podstawie odrębnych przepisów, odbywa się w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego. Z czynności skażenia sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 2 do rozporządzenia, co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje właściwy naczelnik urzędu celnego, a w razie sprawowania stałego nadzoru w podmiocie - komórka tego nadzoru. Jeżeli spirytus skażony ma być wysłany do innego podmiotu, protokół sporządza się co najmniej w trzech egzemplarzach.

2. Podmiot przesyła właściwemu naczelnikowi urzędu celnego co najmniej na 3 dni, a w przypadku sprawowania stałego nadzoru - komórce tego nadzoru na dzień przed zamierzonym skażaniem spirytusu, pisemne zgłoszenie zawierające następujące dane:

1) datę zamierzonego skażania, nazwę pomieszczenia oraz rodzaj naczyń, które będą użyte do przeprowadzenia skażania;

2) ilość dm³ 100 % spirytusu przeznaczonego do skażania oraz nazwy przewidzianych środków skażających;

3) stwierdzenie, że środki skażające, które mają być użyte, zostały zbadane w celu ich identyfikacji.

3. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 2, nie jest wymagane, jeżeli podmiot zawiadomi pisemnie pracownika szczególnego nadzoru podatkowego obecnego przy skażaniu o następnym terminie zamierzonego skażania i jego warunkach.

4. Jeżeli skażanie spirytusu odbywa się w określonych terminach i w niezmienionych warunkach, zgłoszenia, o którym mowa w ust. 2, podmiot dokonuje jednorazowo przed pierwszym skażaniem.

5. Na naczyniach, w których jest przechowywany spirytus oraz środki skażające, powinny być umieszczone napisy wskazujące rodzaj spirytusu oraz nazwy środków skażających, a jeżeli naczyniami tymi są beczki - także ich numery oraz tary.

§  9.

1. Przechowywanie spirytusu, z wyjątkiem spirytusu skażonego, powinno odbywać się tylko w urzędowo zabezpieczonym magazynie lub naczyniach, a wydanie tego spirytusu do przerobu lub zużycia - powinno następować w obecności pracownika szczególnego nadzoru podatkowego.

2. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania do podmiotów wymienionych w § 46 ust. 2 pkt 1.

3. Podmiot zawiadamia właściwego naczelnika urzędu celnego co najmniej na 3 dni przed zamierzonym pobraniem spirytusu z magazynu, podając rodzaj i ilości spirytusu, jakie zamierza zużyć lub przerobić.

4. Do zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3, stosuje się odpowiednio § 8 ust. 3 i 4.

§  10.

1. Do każdej przesyłki spirytusu, napojów spirytusowych luzem lub ich półproduktów należy dołączyć dokument przewozu "WzS" - wydanie spirytusu (półproduktu) na zewnątrz, sporządzony według wzoru stanowiącego załącznik nr 3 do rozporządzenia. W przypadku przesyłki spirytusu skażonego do dokumentu przewozu "WzS" dołącza się kopię protokołu skażenia spirytusu, o którym mowa w § 8 ust. 1.

2. Z czynności przyjęcia przesyłki spirytusu, napojów spirytusowych luzem lub ich półproduktów sporządza się dokument sprawdzenia i przyjęcia "PzS" - przyjęcie spirytusu (półproduktu) z zewnątrz, według wzoru stanowiącego załącznik nr 4 do rozporządzenia.

3. Przy przesyłce spirytusu, napojów spirytusowych luzem lub ich półproduktów stosuje się przepisy § 54-57.

§  11.

1. Podmiot dokonujący przerobu lub zużycia spirytusu prowadzi księgi kontroli:

1) obrotu spirytusem i jego skażenia - według wzoru stanowiącego załącznik nr 5 do rozporządzenia;

2) przerobu spirytusu na ocet - według wzoru stanowiącego załącznik nr 6 do rozporządzenia.

2. W razie otrzymywania spirytusu powstałego w wyniku oczyszczania podmiot prowadzi księgę kontroli spirytusu powrotnego według wzoru stanowiącego załącznik nr 7 do rozporządzenia.

3. Podmiot prowadzący działalność w zakresie wytwarzania, wydzielania z innego wytworu, rektyfikacji, odwadniania i rozlewu spirytusu oraz wytwarzania i rozlewu napojów spirytusowych prowadzi odpowiednio księgi kontroli:

1) obrotu spirytusami w magazynie - według wzoru stanowiącego załącznik nr 8 do rozporządzenia;

2) rektyfikacji i odwadniania spirytusu - według wzoru stanowiącego załącznik nr 9 do rozporządzenia;

3) produkcji i rozlewu napojów spirytusowych - według wzoru stanowiącego załącznik nr 10 do rozporządzenia.

4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do wytwarzania spirytusu w gorzelniach rolniczych.

§  12.

1. W gorzelni rolniczej stosuje się system zamkniętego magazynu.

2. System zamkniętego magazynu polega na:

1) nałożeniu zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, na urządzenia produkcyjne i magazynowe spirytusu, w celu wyeliminowania dostępu do spirytusu i jego par oraz flegmy spirytusowej;

2) określaniu dziennej ilości wyprodukowanego spirytusu na podstawie wskazań licznika objętościowego urządzenia (przyrządu) pomiarowego;

3) wydawaniu spirytusu z magazynu oraz napełnianiu spirytusem naczyń służących do transportu tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego.

§ 13. W gorzelni rolniczej rozchód spirytusu z magazynu stanowi równocześnie pozycję przychodową w ewidencji, określającą ostateczną wielkość produkcji spirytusu.

§  14.

1. Pierwsza destylacja spirytusu po rozpoczęciu jego produkcji przez gorzelnię rolniczą może odbywać się tylko w obecności pracowników szczególnego nadzoru podatkowego, którzy sprawdzają szczelność aparatury, przewodów i zbiornika magazynowego spirytusu.

2. Za rozpoczęcie produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej uważa się czynności techniczno-technologiczne, począwszy od dodania drożdży do zacieru słodkiego.

3. Gorzelnia rolnicza przesyła do właściwego naczelnika urzędu celnego, co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem produkcji spirytusu, zgłoszenie o zamierzonej produkcji spirytusu, sporządzone według wzoru stanowiącego załącznik nr 11 do rozporządzenia.

4. Zmiany w produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej, wynikające ze zmian ilości zacierów w czasie procesu fermentacji, jak również zmian surowców, wymagają ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.

5. Przebieg produkcji spirytusu w gorzelni rolniczej należy odnotowywać w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 12 do rozporządzenia. W księdze tej odnotowuje się też zmiany w produkcji spirytusu niewymagające ponownego zgłoszenia o zamierzonej produkcji spirytusu oraz wyniki codziennej obserwacji stanu naczynia przelewowego w szafce stągwi oraz posadzki pomieszczeń magazynowych spirytusu.

§ 15. Urządzenia, w tym aparatura gorzelni rolniczej, na które nałożono zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, nie mogą być używane do innych celów niż produkcja spirytusu.

§ 16. Otwarcie i badanie urządzenia pomiarowego w gorzelni rolniczej pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego odnotowują w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu, zamieszczając informację o dacie i przyczynie otwarcia, stanie początkowym i końcowym licznika oraz stanie zabezpieczeń urzędowych, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1. Zdjęcie i nałożenie tych zabezpieczeń na urządzenia pomiarowe odnotowuje się również w spisie zabezpieczeń urzędowych, o którym mowa w § 42 ust. 4.

§  17.

1. W przypadku powiadomienia przez podmiot właściwego naczelnika urzędu celnego o zacięciu się licznika urządzenia pomiarowego albo o nieszczelności aparatury, przewodów i urządzeń, jak również o przelaniu się spirytusu do naczynia przelewowego w szafce stągwi, przelaniu się spirytusu ze zbiornika pomocniczego (odbieralnika) albo ze zbiornika magazynowego w gorzelni rolniczej, pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego przeprowadzają szczegółowe badania przyczyn zdarzeń, a po usunięciu usterek nakładają ponownie zabezpieczenia urzędowe, o których mowa w § 42 ust. 1 pkt 1, sporządzając z tych czynności protokół i dokonując w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu adnotacji o przyczynach powstania usterek.

2. Każdy przypadek wystąpienia usterek, o których mowa w ust. 1, podmiot powinien odnotować w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu, zamieszczając datę, godzinę i stan licznika urządzenia pomiarowego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także w razie wycieku spirytusu spowodowanego awarią urządzeń lub klęską żywiołową, przy czym podmiot jest obowiązany natychmiast przerwać odpęd spirytusu i podjąć niezbędne czynności przeciwdziałające zwiększaniu się strat.

§  18.

1. Każda ilość spirytusu wydawana z magazynu gorzelni rolniczej powinna być zapisana w księdze kontroli produkcji i rozchodu spirytusu. Przepisy § 10 ust. 1 oraz § 54 i 55 stosuje się odpowiednio.

2. Stan spirytusu stwierdzony w magazynie przed i po jego wydaniu pracownicy szczególnego nadzoru podatkowego wpisują do księgi rewizyjnej magazynu spirytusu, prowadzonej według wzoru stanowiącego załącznik nr 13 do rozporządzenia.

3. Z czynności związanych z nalewem spirytusu do naczyń służących do transportu sporządza się protokół według wzoru stanowiącego załącznik nr 14 do rozporządzenia.

4. W przypadku skażania spirytusu w gorzelni rolniczej stosuje się odpowiednio przepisy § 8.

§ 19. W gorzelni rolniczej przeprowadza się roczne i doraźne kontrole obrachunkowe, o których mowa w § 48 ust. 1. Kontrole obrachunkowe doraźne obejmujące kolejne okresy produkcji są przeprowadzane w terminie trzymiesięcznym, licząc od dnia zakończenia produkcji.