Art. 3. - Wykonywanie praktyki lekarsko-weterynaryjnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1945.58.337

Akt utracił moc
Wersja od: 28 grudnia 1945 r.
Art.  3.
1)
Prawo stałego wykonywania praktyki lekarsko-weterynaryjnej mają osoby, które:
a)
są obywatelami Państwa Polskiego,
b)
posiadają dyplom lekarza weterynarii, wydany lub uznany przez jedną z państwowych wyższych uczelni w Państwie Polskim,
c)
są zapisane na listę członków izby lekarsko-weterynaryjnej,
2)
Równoznaczne z dyplomami lekarsko-weterynaryjnymi, wydanymi lub uznanymi przez uniwersytety polskie są:
a)
dyplom lekarza weterynaryjnego wydany lub uznany przez uniwersytety dawnego państwa austro-węgierskiego przed dniem 1 listopada 1918 r.,
b)
dyplom uprawniający do wykonywania praktyki lekarsko-weterynaryjnej na terytorium Rzeszy Niemieckiej i wydany przed dniem 27 grudnia 1918 r.,
c)
dyplom doktora medycyny weterynaryjnej lub lekarza weterynaryjnego wydany lub uznany przez uniwersytety dawnego państwa rosyjskiego przed dniem 27 listopada 1917 r.,
d)
dyplom zagraniczny uprawniający do wykonywania praktyki lekarsko-weterynaryjnej na zasadzie zezwolenia udzielonego przez b. Tymczasową Radę Stanu Królestwa Polskiego,
e)
dyplom zagraniczny, uzyskany na uznanej za równorzędną przez Ministra Oświaty w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych wyższej uczelni w zakresie nauk weterynaryjnych, bez obowiązku ponownego składania egzaminów.