Wykonywanie pomiarów i sporządzanie planów pól górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1938.21.187

Akt utracił moc

Wersja od: 31 marca 1938 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 21 marca 1938 r.

o wykonywaniu pomiarów i sporządzaniu planów pól górniczych.

Na podstawie art. 167 ust. (1) prawa górniczego (Dz. U. R. P. z 1930 r. Nr 85, poz. 654) zarządzam co następuje:

§ 1. Pomiary pól górniczych powinny być wykonywane zgodnie z instrukcją Ministra Przemysłu i Handlu, ogłaszaną w Monitorze Polskim.

§ 2. Przy sporządzaniu planów pól górniczych, o których mowa w art. 33, 58 i 62 prawa górniczego, mierniczy górniczy powinni stosować przepisy rozporządzenia niniejszego.

Plan sytuacyjny pola górniczego powinien być sporządzony na podstawie pomiarów, przeprowadzonych w myśl § 1 rozporządzenia niniejszego.

§ 3. Na terenach, na których istnieją mapy katastralne, można przy sporządzaniu planów sytuacyjnych pól górniczych oprzeć się na danych tych map.

§ 4. Jeżeli plan pola górniczego, sporządzony w podziałce, przepisanej rozporządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 19 marca 1938 r. o podziałce, przepisanej dla planów pól górniczych (Dz. U. R. P. Nr 21, poz. 186) nie uwzględnia w dostatecznej mierze pewnych szczegółów sytuacji, to obok planu sytuacyjnego należy, na żądanie właściwego Wyższego Urzędu Górniczego, dla tych szczegółów sporządzić rysunek dodatkowy w większej podziałce.

§ 5. Na planie sytuacyjnym pola górniczego powinny być oznaczone punkty załamania linii granicznych pola górniczego oraz punkt odkrycia minerału z podaniem ich płaskich prostokątnych spółrzędnych.

§ 6. Jeżeli linia graniczna pola górniczego często się załamuje, np. gdy przebiega wzdłuż koryta rzeki, granic wsi, osad, gmin, powiatów itp., wówczas należy podać spółrzędne wierzchołków kątów wieloboku pomocniczego, utworzonego wzdłuż granicy pola, a wszystkie punkty załamania linii granicznej, odcięte do boków wieloboku, należy wyznaczyć długościami rzędnych i odciętych.

§ 7. Obliczenie powierzchni pola górniczego powinno być uskutecznione przy pomocy spółrzędnych.

§ 8. Na planie sytuacyjnym oznacza się punkt odkrycia kółeczkiem podwójnym czerwonym o średnicy 3 mm z wykazaniem obok najmniejszej i największej odległości od granic pola.

§ 9. Wysokość punktu odkrycia powinna być podana na planie sytuacyjnym w stosunku do urzędowo ustalonego poziomu zera. Wysokość tę można ustalić na podstawie wojskowej mapy topograficznej.

§ 10. Na planie sytuacyjnym należy przedstawić widoczne obiekty na powierzchni, które służyły dla orientacji przy ustaleniu położenia punktu odkrycia minerału. Dane te powinny odpowiadać odnośnym danym zgłoszenia o odkryciu i danym protokołu urzędowego badania odkrycia.

§ 11. Granicę pola górniczego oraz pól sąsiednich należy oznaczyć na planie następującymi kolorami: granicę pól, nadawanych na węgiel kamienny - karminowym, na rudy cynku-żółtym, na rudy żelaza - zielonym, na rudy ołowiu - niebieskim i na inne minerały - brązowym.

§ 12. Na planie pola górniczego należy nadto:

a) umieścić napis tytułowy o treści następującej:

"Plan pola górniczego ..... (nazwa), nadanego na ..... (nazwa minerału) w ..... (nazwa miejscowości, gminy, powiatu i województwa).

Powierzchnia pola górniczego ..... (liczba) m²";

b) umieścić nazwy miejscowości, wsi itp., wykonane czarnym tuszem, oraz nazwy sąsiednich pól górniczych w kolorach, wskazanych w § 11;

c) oznaczyć punkty załamania granic pola górniczego literami wielkimi lub liczbami rzymskimi, a linie granic kierunkami (północnymi kątami) oraz długościami, np. w sposób następujący: ;

d) oznaczyć południk oraz nadać podziałkę i tablicę spółrzędnych punktów granicznych.

Plan pola górniczego powinien być podpisany przez jego wykonawcę (mierniczego górniczego lub upoważnionego do tego mierniczego przysięgłego) i przez osobę ubiegającą się o nadanie pola górniczego.

§ 13. Dla pól górniczych, do których mają zastosowanie przepisy art. 296 prawa górniczego, należy oznaczyć na planie granicę gruntów poszczególnych właścicieli oraz sporządzić rejestr pomiarowy według następujących zasad:

Tytuł rejestru pomiarowego powinien brzmieć:

"Rejestr pomiarowy pola górniczego ..... (nazwa), nadanego na ..... (nazwa minerału) w ..... (nazwa miejscowości, gminy, powiatu i województwa).

Powierzchnia pola górniczego ..... (liczba) m²".

Rejestr powinien być sporządzony według następującego schematu:

Nr Nr działek gruntu		Nazwisko i imię właściciela gruntu	Obszar działki		Nr Nr innych działek gruntu, które wg planu pola górn. posiada jeszcze właściciel gruntu	Uwagi
porządkowy wg planu pola górniczego	wg tabeli katastralnej lub likwidacyjnej		ha	m^2

Rejestr pomiarowy sporządza się w kolejności numerów działek z podaniem numerów tabeli katastralnej lub likwidacyjnej, nazwisk i imion właścicieli działek (jeżeli jest ich kilku, należy podać nazwiska i imiona wszystkich), obszaru gruntów (przy własności wspólnej należy podać powierzchnię działek bez dzielenia na poszczególnych właścicieli). Dla orientacji należy podać w przedostatniej rubryce numery innych działek, które oprócz wskazanej posiada jeszcze właściciel działki w granicach danego pola górniczego.

§ 14. Plan pola górniczego powinien być przedstawiony Wyższemu Urzędowi Górniczemu w 4 egzemplarzach. Do planów pól górniczych należy dołączyć cały obliczeniowy operat pomiarowy w jednym egzemplarzu.

§ 15. Plan scalenia pól górniczych należy sporządzać również według przepisów rozporządzenia niniejszego.

§ 16. Plan sytuacyjny podziału pola górniczego na samoistne pola i plan wymiany części pól górniczych należy sporządzać według przepisów rozporządzenia niniejszego. Długość linij podziału pola i ich kierunek należy wykazać na planie. Linie podziału należy ustalić w stosunku do dotychczasowych granic całego pola z pomocą liczbowego określenia.

§ 17. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 9 maja 1933 r. o sporządzaniu planów pól górniczych (Dz. U. R. P. Nr 64, poz. 484).