Sporządzanie planów pól górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.64.484

Akt utracił moc

Wersja od: 25 sierpnia 1933 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 9 maja 1933 r.

o sporządzaniu planów pól górniczych.

Na podstawie art. 167 ustęp (1) Prawa Górniczego, wydanego rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 654), zarządzam co następuje:

§ 1. Przy sporządzaniu planów pól górniczych, o których mowa w art. 33, 58 i 62 Prawa Górniczego, mierniczy górniczy powinni stosować zawarte w załączniku do rozporządzenia niniejszego "Przepisy o sporządzaniu planów pól górniczych".

§ 2. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Jednocześnie tracą moc przepisy, dotyczące przedmiotu unormowanego rozporządzeniem niniejszem.

ZAŁĄCZNIK 

Przepisy o sporządzaniu planów pól górniczych.

§ 1. Jeżeli plan pola górniczego, sporządzony w skali przepisanej rozporządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 9 maja 1933 r. o podziałce przepisanej dla planów pól górniczych (Dz. U. R. P. Nr. 64, poz. 483) nie uwydatnia w dostatecznej mierze pewnych szczegółów sytuacji, wymagających z natury rzeczy dokładniejszego przedstawienia, to obok planu sytuacyjnego należy dla tych szczegółów sporządzić rysunek dodatkowy w większej podziałce.

§ 2. Położenie punktu odkrycia i objektów, służących do orjentacji, powinno być ustalone na podstawie pomiarów, nawiązanych do pomiarów państwowych, lub, w braku ich na tym terenie, do systemu lokalnego, zgodnie ze wskazówkami, otrzymanemi w każdym poszczególnym przypadku od właściwego Wyższego Urzędu Górniczego.

§ 3. Plan sytuacyjny pola górniczego powinien być wykonany na podstawie pomiarów, przeprowadzonych według ogłaszanych w Monitorze Polskim instrukcyj Ministra Przemysłu i Handlu co do wykonywania pomiarów pól górniczych.

Przy sporządzaniu planów sytuacyjnych pól górniczych na obszarach, objętych mapą katastralną, można dla oznaczenia sytuacji pól wykorzystać dane tych map.

§ 4. Położenie punktu odkrycia i punktu załamania linij granicznych pola górniczego powinny być podane w spółrzędnych płaskich prostokątnych, nawiązanych do systemów, przewidzianych w § 2 przepisów niniejszych.

§ 5. Jeżeli linja graniczna pola górniczego często się załamuje, np. gdy przebiega wzdłuż koryta rzeki, granic wsi, osad, gmin, powiatów i t. p., wówczas należy podać spółrzędne wierzchołków kątów wieloboku pomocniczego, utworzonego wzdłuż granicy pola, o wszystkie punkty załamania linji granicznej, odcięte do boków wieloboku, należy wyznaczyć długościami rzędnych i odciętych.

§ 6. Obliczenie powierzchni pola górniczego powinno być uskutecznione przy pomocy spółrzędnych.

§ 7. Na planie sytuacyjnym oznacza się punkt odkrycia kółeczkiem podwójnem czerwonem o średnicy 3 mm. z wykazaniem obok najmniejszej i największej odległości od granic pola.

§ 8. Wysokość punktu odkrycia powinna być podana na planie sytuacyjnym w odniesieniu do ustalonego urzędowo poziomu zera. W razie braku urzędowych pomiarów wysokości w pobliżu pola górniczego, należy się zwrócić o wskazówki do właściwego Wyższego Urzędu Górniczego.

§ 9. Na planie należy przedstawić położenie punktu odkrycia oraz widoczne objekty na powierzchni, które służyły dla orjentacji przy ustaleniu położenia tego punktu. Dane te powinny odpowiadać odnośnym danym zgłoszenia o odkryciu i danym protokółu urzędowego badania odkrycia.

§ 10. Granicę pola górniczego oraz pól sąsiednich należy oznaczać na planie następującemi kolorami: granice pól, nadawanych na węgiel kamienny - karminowym, na rudy cynku - żółtym, na rudy żelaza - zielonym, na rudy ołowiu - niebieskim i na inne minerały - bronzowym.

§ 11. Na planie pola górniczego należy nadto:

a) umieścić napis tytułowy następującej treści:

"Plan pola górniczego ...... (nazwa), nadanego na ...... (nazwa minerału) w ...... (nazwa miejscowości, gminy, powiatu i województwa).

Powierzchnia pola górniczego (liczba m²)",

b) umieścić nazwy miejscowości, wsi i t. p" wykonane czarnym tuszem, oraz nazwy sąsiednich pól górniczych w kolorach, wskazanych w § 10,

c) oznaczyć punkty załamania granic pola górniczego literami wielkiemi lub liczbami rzymskiemi, a linje granic kierunkami (północnemi kątami) oraz długościami np. w 272°/125 m, sposób następujący:

d) oznaczyć południk oraz podać podziałkę i tablicę spółrzędnych punktów granicznych.

Plan pola górniczego powinien być podpisany przez jego wykonawcę (mierniczego górniczego lub upoważnionego mierniczego przysięgłego).

§ 12. Opis granic pola górniczego należy rozpoczynać od punktu załamania granicy pola przyjętego przy wykonywaniu pomiarów, jako punkt początkowy, i oznaczonego na planie literą A lub cyfrą rzymską I. Idąc w kierunku ruchu wskazówki zegara opisuje się granicę pola górniczego, oznaczając kierunki linij granicznych kątami północnemi, długości w metrach i podając orjentacyjne szczegóły, jak drogi, linje graniczne własności gruntowych, granice gmin, powiatów i województw i t. p. wzdłuż których przechodzi granica pola górniczego. W opisie należy podać spółrzędne punktów granicznych.

§ 13. Tytuł rejestru pomiarowego powinien brzmieć:

"Rejestr Pomiarowy pola górniczego ...... (nazwa), nadanego na.. (nazwa minerału) w ...... (nazwa miejscowości, gminy, powiatu i województwa).

Powierzchnia pola górniczego (liczba) m²".

Rejestr powinien być sporządzony według następującego schematu:

Nr. Nr. działek gruntu		Nazwisko i imię właściciela gruntu	Obszar gruntów							Uwagi
porządkowy w/g planu pola górniczego	w/g tabeli katastralnej, lub likwidacyjnej		Użytków		Nieużytków		Razem		Nr, Nr. innych działek gruntu, które w/g planu pola górn. posiada jeszcze właściciel gruntu
			ha	m^2	ha	m^2	ha	m^2

Rejestr pomiarowy sporządza sę w kolejności numerów działek z podaniem Nr. Nr. tabeli katastralnej lub likwidacyjnej, nazwisk i imion właścicieli działek (o ile jest ich kilku, należy podać nazwiska i imiona wszystkich), obszaru gruntów (przy własności wspólnej należy podać powierzchnię działek bez dzielenia na poszczególnych właścicieli). Dla orjentacji należy podać w przedostatniej rubryce numery innych działek, które oprócz wskazanej posiada jeszcze właściciel działki w granicach danego pola górniczego.

§ 14. Plan pola górniczego powinien być przedstawiony Wyższemu Urzędowi Górniczemu w pierworysie i trzech odrysach. Do planów należy dołączyć w jednym egzemplarzu cały obliczeniowy operat pomiarowy (§ 3 przepisów niniejszych).

§ 15. Plan scalenia pól górniczych należy wykonywać również według przepisów niniejszych.

§ 16. Plan sytuacyjny podziału pola górniczego na samoistne pola i plan wymiany części pól górniczych należy wykonać według przepisów niniejszych. Długość linji podziału pola i ich kierunek należy wykazać na planie. Linje podziału należy ustalić w stosunku do dotychczasowych granic całego pola zapomocą liczbowego określenia.